Dat iemand anders over de finishlijn slepen nog zwaarder is dan zelf een PR lopen, daar ben ik afgelopen weekend wel achtergekomen. Dat het minstens zoveel voldoening geeft als zelf een PR lopen, daar ben ik inmiddels ook achter.
Before The Race
Afgelopen zondag was de Ladiesrun in Rotterdam. Van te voren had ik een Whatsappgroep aangemaakt met alle deelnemers van de run, zo zouden we wat makkelijker met elkaar kunnen communiceren. Nou. Niet dus. Zoals wel vaker tijdens een groot evenement, was het mobiele netwerk een drama. Niet alleen whatsappberichtjes werden niet verstuurd, bellen ging ook niet, alle telefoontjes gingen direct naar de Voicemail.
Gelukkig heb ik uiteindelijk toch alle tien de meiden die de Ladiesrun gelopen hebben gespot. Ze hadden allemaal een prachtig roze New Balance shirt aan, dat net iets anders was dan de kleur roze die de rest van de deelnemers veelal droeg en ook de prachtige nieuwe schoenen van New Balance staken lekker af.
Esther, Andrea, Claimy en Dominique gingen de 5K lopen, die wedstrijd begon vijf kwartier voor mijn eigen 10K. Gelukkig was ik net op tijd en zag ik ze nog net voordat ze naar hun startvak liepen. Na wat succeswensen liepen Roos en ik Ahoy binnen, waar we wachtten en hoopten dat de rest ons kon vinden. Ik dronk wat VitaCoco, mijn eigen gebrouwen shake met aardbeien, bananen en (nog meer) VitaCoco en móest natuurlijk naar het toilet. Op het toilet spotte ik twee lezeressen, of nou ja, beter gezegd, zij spotten mij, haha. Ik vind het zo leuk als lezeressen even ‘hoi’ zeggen. Enige probleempje is dat ik ze meestal niets nieuws kan vertellen. ‘Twee weken geleden liep ik de halve marathon van Leiden” “Ja dat weet ik”, “Ik ga nu niet voor een PR maar ik loop met mijn zusje, want…” “Ja dat heb ik gelezen”. Haha, oeps.
Gelukkig vonden Jasmine, Lindsey, Esmée en Jessica ons op tijd, Anne Britt kon ons helaas niet vinden en ik kon haar niet bereiken! Maar…. ik heb haar wel gezien, tijdens de race.
The Race
De Race… Omdat startvak B helemaal vol stond en startvak A helemaal leeg was, gingen we stiekem in startvak A staan en dat was fijn. We werden ingehaald, in plaats van dat we mensen moesten inhalen. Ik moest wel een klein beetje mijn best doen om niet ook mensen in te willen halen, ingehaald worden deed een beetje pijn, maar hé ik herinnerende me iedere keer weer net op tijd wie ik achter me had. Mijn zusje dat twee weken geleden pas écht begonnen was met trainen.
De eerste zes kilometer gingen voorspoedig. We liepen op een super vlak schema en iedere keer als ik achterom keek had Roos beide duimen in de lucht. Het enige obstakel dat we in de eerste zes kilometer hadden was Roos d’r veter die al na 200 meter los ging. Oeps. Maar na ruim zes kilometer zag ik ineens een super blonde vlecht voor me. Esmée. Hè? Maar ze ging ze goed van start en wij gingen echt niet ineens harder, waarom liep Esmée ineens voor ons. Nog gekker, op een gegeven moment haalde ik Esmée in, die bij een waterstop ging wandelen. Even liep ik door, niet wetende wat ik moest doen. Ik vroeg Roos of ze rustig op dit tempo door kon lopen en ze knikte alleen maar, dus ik dacht.. Ik ga naar Esmée.
Ik sprintte terug (wat de mensen aan de kant maar raar vonden, ik ging de verkeerde kant op!) en vroeg Es wat er aan de hand was. Haar enkels. Ik heb een kilometer samen gelopen, ik vroeg haar of ik haar naar een PR moest trekken (en dus naar Roos moest slepen), maar uiteindelijk besloot ze dat ze echt niet harder dan dit kon gaan lopen.
Ik moest terug naar Roos en beloofde dat ik daarna weer terug naar Es zou rennen. Ik nam een sprint (luid gejoel aan de kant) en vond een wandelende Roos. Die had me helemaal verkeerd verstaan. Het arme kind dacht dat ik tegen haar zei ‘je bent er bijna’ en ze had dus haar eindsprint al bij 6,5 kilometer ingezet. Oeps. Ze was, needless to say, kapot. En boos.
Ik heb jullie wel eens verteld over mijn interne dialogen tijdens een hardloopwedstrijd. Dat ik naar mensen aan de kant wil schreeuwen dat ze hun kop moeten houden met ‘nog maar 4 kilometer’, weten ze wel hoever 4 kilometer is. Roosmarijn heeft die dialogen ook, helaas zijn ze bij haar iets minder intern, oftewel, ze schreeuwde ze naar me. Oeps. Roos moest haar energie sparen voor de laatste 2,5 kilometer en niet gaan schreeuwen. Ze wilde niet meer verder, ze kon niet meer verder. Ik pakte haar aan de hand en trok haar mee. Zo hebben we 2 kilometer gerend. Als ik de foto’s terugzie, zie ik mezelf verbijten en Roos met een gezicht dat verraadt dat ze zich in de hel bevindt.
Ineens hoor ik achter me ‘ANNEMEREL’. Esmée, die ons heeft ingehaald. Ze heeft nog steeds veel pijn, maar wil niet opgeven. Ze gaat voor ons rennen en dit was dus net wat Roos nodig had, competitie. De laatste 300 meter heeft ze gesprint, Esmée er achteraan. Ik verbouwereerd ook maar sprintend. Al mijn finish foto’s zijn mislukt, overal kijk ik alsof ik een kind aan het baren ben. What the hell was hier aan de hand. Eerst moest ik Roos meeslepen, nu gooit ze er ineens een sprint in die ik met moeite bij kan houden. What. The. Hell.
After The Race
We finishen alle drie tegelijk. In precies dezelfde tijd, 55.04. Net niet onder de 55 minuten, maar met deze omstandigheden SUPER GOED. Maar we zijn nog niet klaar. Roos klaagt dat ze moet overgeven en draaierig is en er zit geen kleur op haar hoofd en lippen. Esmée vertelt me met tranen in haar ogen dat haar enkel echt heel erg veel pijn doet. Ik sleur haar mee naar de EHBO en vraag Roos bij Francien, Fieke, Jessica en Lindsey te blijven.
Esmée’s enkel is goed dik en wordt verbonden, maar Roos is inmiddels verdwenen. Francien neemt het voor me over bij Esmée, ik ga Roos zoeken. Die hangt ergens over een hek, hup, die ook maar meegenomen naar de EHBO. En dan, eindelijk, een half uur na de finish, kunnen we doorlopen en onze medaille in ontvangst nemen.
After After The Race
Als afsluiter drinken we nog een drankje op een terras in de buurt van Ahoy. Oh en we eten bitterballen, want ook al zijn we #Fitforsummer, we kunnen heus nog wel een beetje genieten van het leven ;-).
Ik ben super trots op alle meiden, iedereen heeft een record gelopen! Esther liep haar eerste 5K in 28 minuten, ook Dominique zat met haar 29 minuten onder de 30 minuten! Andrea en Claimy liepen hem in 34 en 32 minuten, OOK super goed. Claimy’s doel was 35 minuten, nou kijk dan!
Lindsey was de snelste op de 10K, net iets boven haar doel van <50 minuten, maar toch een hele mooie tijd. Jessica en Anne Britt liepen hem in 53 minuten, Roos, Esmée en ik in 55.04 en Jasmine, die nog nooit een 10 kilometer gelopen had en voor #Fitforsummer helemaal niets aan beweging deed, liep hem in een uur en twee minuten. Halloooooooooo!!!!!! Hoe kan je daar nou niet trots op zijn?
Thanks New Balance voor de mooie outfits en schoenen, we zagen er super cool uit en de 890V3 liep heerlijk! Thanks VitaCoco voor de heerlijke dorstlesser! Thanks meiden, voor jullie enthousiasme. Mag ik dit iedere week doen?
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin
Thankssss Annn! Heb genoten!
Klinkt als een gezellig en geslaagd slagveld in plaats van hardloopwedstrijd. Heerlijk geschreven en hopelijk gaat de volgende run toch iets soepeler.
Super dat jullie hem allemaal toch nog hebben uitgelopen. En goed ook!
Leuk verhaal om te lezen! Ik krijg gelijk zin om ook weer een wedstrijd te lopen!
Yay, well done! God wat zou ik afzien…
Superleuk! Je mag mij ook wel een keer over de einstreep trekken!
Klinkt niet helemaal soepel haha, maar jullie tijd is alsnog héél goed! Arme Roos (en Esmée)… En om dat stukje over je lezeressen moest ik wel lachen, haha.
echt een topprestatie van roos na een blessure! mag ik vragen wat voor blessure ze had en hoe ze daar binnen twee weken weer vanaf was en een 10k kon lopen?
Ze had veel last van haar knieën. Maar was na drie weken over. Daarna is ze op andere schoenen over gegaan (new balance) en sindsdien heeft ze geen last meer!
wat heeft roosmarijn dat goed gedaan!
Leuk geschreven. Klinkt als een hell of a job! maar des te meer voldoening toch:) respect!
knap gedaan meiden jullie mogen trots op jezelf zijn
Allemaal hartelijk gefeliciteerd met de behaalde resultaten!!! Jullie mogen trots zijn op jezelf! (leuk verslag, Annemerel!)
Leuk verslag, herkenbaar! ;)
Knap van jullie hoor!! Heel goed gedaan.
Wow dat is ook wel een avontuur tijdens de ladiesrun haha. Maar wat goed dat jullie hem voltooid hebben met een prachtige tijd. :D
Jeetje wat een verhaal! maar superknap!
Ik liep vlak bij jullie toen je terug ging naar je zusje en ze schreeuwde “Ik kan niet meer!!” Leuk om jullie te zien lopen :)
Auteur
Haha dat meen je niet! Ik schaamde me kapot, iedereen hoorde het, haha.
Wat een verslag zeg! Arme Roos en arme Esmee, super goed dat ze hem allebei hebben uitgelopen! Ik hoop dat Esmee geen blijvende last van haar enkel heeft?
Auteur
Ik hoop het ook niet, ze loopt helaas nog steeds vrij mank!
Woooow, wat een heftige run dan ;) Ik vind het wel heel goed van jou, en Esmée en Roos, want jullie hebben écht een mooie tijd neergezet (Y)
Leuk verslag!!! Vond het super leuk om mee te doen met jullie :D hopelijk ga je snel weer iets organiseren!
Wauw super goed van iedereen!!!!
Wauw wat een verhaal! Maar toch goed dat Roos en Esmee de run alsnog hebben uitgelopen in zo’n goede tijd! En je lezeressen hebben het ook echt supergoed gedaan :D
Wie weet ontmoet ik je volgende keer tijdens een bootcamp ofzo.. Ipv de wc!
Echt super leuk geschreven weer Annemerel! Klinkt, ondanks de probleempjes, erg gezellig ^^.
Liefs, Mariette
Geweldig Annemerel. Ik heb die van Groningen gedaan en had hem binnen 58.57 gedaan. :)
Auteur
Super goed!
Jouw zusje is een held!
En jij en de rest ook!
En wanneer is je volgende run?
Auteur
Sowieso 21 september de Vredesloop in Den Haag
Hhahahah wat een leuk geschreven verhaal! Ik zat er helemaal in.
Een dag waar ik lang naar uit heb gekeken en ook een super leuke dag om op terug te kijken, ik zal het niet snel vergeten :).
Allemaal heel erg goed gedaan en diep respect! Wel enorm balen van Esmee haar enkel, hoop dat het nu weer beter gaat! xx
ENTER MY GIVEAWAY
http://www.creativityandchocolate.com
Heel knap van jullie!
Super!!
Zo, de details van jullie run had ik zondag niet helemaal meegekregen haha ;-) het was echt een top dag! Ook omdat de samenstelling van de groep zo divers was, sommigen al vrij ervaren en anderen pas beginners. Thanks voor alles!
Wat een geweldige prestaties! Ik ren morgen mijn eerste 10K, een afstand die ik ook nog eens nog nooit gelopen heb (verste is 8) dus ik ben zoooo zenuwachtig. Jammer dat ik niemand heb om me over de finish te slepen haha!
Auteur
Heel veel succes! You can do it!
Wat een verhaal en wat een prestaties!
Je zusje had die laatst iets met haar knieën dacht ik ergens gelezen te hebben? Ik heb nu laatst in een week 3x hardgelopen, terwijl ik nooit hardloop, en kan nu amper normaal meer lopen zo’n pijn doen mijn knieën. Is dat bij je zusje vanzelf over gegaan of had zij iets anders?
Hopelijk gaat het al weer wat beter met Esmee. Jullie zijn in ieder geval stuk voor stuk toppers!
Geweldig verhaal, hopelijk verloopt de volgende keer iets minder als een oorlog en iets meer als een lekkere race!
leuk om te lezen, ik wil in de toekomst zeker eens meedoen met zon run ;)