Afgelopen zaterdag liep ik de 10K Vredesloop in Den Haag. Ik kijk al maanden uit naar deze wedstrijd, omdat het een eenmalig evenement is in ‘mijn’ stad. Dit jaar bestaat het Vredespaleis precies 100 jaar en daarom was het afgelopen zaterdag, op 21 september – de dag van de vrede – groot feest. Maar goed, mijn voorbereiding was niet ideaal, mijn zusje haakte op het aller laatste moment af (ze heeft de afgelopen maanden nauwelijks hardgelopen) en ik had dus ook geen excuus om wat langzamer te lopen samen met haar. Mijn hoofd zat vol met snot, ik was bloedchagrijnig en had er eigenlijk helemaal geen zin in. Maar goed, ik heb het gehaald in een netto tijd van 48:00, geen PR, maar wel netjes onder de 50 minuten en beter dan ik van te voren – met deze omstandigheden – verwacht had. Er zijn een aantal dingen die ik van afgelopen zaterdag geleerd heb..
– Eet (in mijn geval) NOOIT Chinees de avond van te voren… Het is dat ik pas om 15.00u hoefde te starten, want anders…
– Ik ben best goed in voordringen, ik stond vrijwel achteraan maar doordat ik net deed alsof een vriendinnetje van mij verder naar voren stond (ik was heel de tijd om me heen aan het kijken en met mijn telefoon in de weer, om het spelletje extra goed te spelen), kon ik mezelf gemakkelijk naar voren bewegen. Uiteindelijk ging ik 18 seconden na het startschot over start, dat is best snel.
– Ook al denk ik van te voren, weet je.. ik ga gewoon voor mijn plezier, voor het uitlopen van de wedstrijd, een paar minuten voor de start word ik ineens bloedfanatiek. Mijn blik gaat op ‘beast-mode’, ik kijk niemand meer aan, kijk recht naar voren en doe net alsof mijn leven van deze ene wedstrijd afhangt..
– Ook vooraan staan er vaak nog mensen die niet zo hard lopen en misschien moet ik de volgende keer iets liever zijn tegen deze mensen. Ik was zo opgefokt dat ik niet eens sorry zei als ik iemand voor zijn of haar kuiten schopte (shame on me) (ik schopte ook – per ongeluk, dat wel – tegen de kuiten van een meisje van een jaar of zestien met een heel lief gezicht en een blonde paardenstaart en ik gaf haar alleen maar een boze blik, stiekem voel ik me daar best schuldig over). Maar waarom gaan mensen die eigenlijk vooral meedoen om de wedstrijd uit te lopen, dan ook vooraan beginnen?!
– Draag geen twee GPS horloges tegelijk, vragen om drama.. Mijn Nike Horloge deed niets en omdat ik daar veel te veel mee bezig was, zette ik mijn TomTom horloge pas na 200 meter aan, maar wist ik veel hoeveel tijd er inmiddels verstreken was en hoeveel tijd ik verloren had doordat ik hink-stap-sprong door de menigte moest.
– Laat je niet verleiden door in de tweede kilometer (wanneer het veld wat meer uit het veld gevallen is), alles te geven. Na drie/vier kilometer ging ik kapot omdat ik de tweede kilometer met 14 kilometer per uur had gelopen. Ik heb meerdere keren gedacht, ik stop ermee.. mijn fiets staat hier toch in de buurt, ik ga naar huis en niemand zal ooit weten dat ik meegedaan heb… Natuurlijk liep ik hem uiteindelijk wel uit, maar als ik zo’n snelle kilometer zou lopen in een marathon (of zelfs halve marathon) weet ik niet of het me dan ook gelukt was te finishen.
– Onderzoek eerst precies hoe een nieuw horloge werkt. Ik had de hele tijd het idee dat mijn GPS horloge de gemiddelde pace gaf (en die ging na vier kilometer heel snel omhoog), bleek dat het de snelheid was die ik op dat moment liep (en ik hoefde me dus eigenlijk nergens zorgen over te maken want de eerste vier kilometer had ik vrij snel gelopen).
– Lopen over kinderkopjes is niet mijn ding, doe mij maar asfalt, stuk minder vermoeiend..
– Ik moet echt nodig oefenen met water drinken uit een bekertje en lopen tegelijk er zat meer water in mijn gezicht, op mijn lichaam en in mijn haar, dan in mijn mond. Jammer.
– Ook al heb ik 9,9 kilometer het gevoel dat ik dood ga, de laatste 100 meter kan ik toch ineens weer tot leven komen en sprinten alsof mijn leven er vanaf hangt zonder er ook maar iets van te voelen. Ik heb niet geteld hoeveel mensen ik op de laatste 100 meter heb ingehaald, maar het waren er redelijk veel. Love to show-off voor al het publiek dat bij de finish staat ;-). Ik finishte met 16 kilometer per uur, hahahaa.
– Het is heel irritant als je na de finish meteen stil gaat staan.. omdat ik zo hard over de finish kwam, had ik even nodig om uit te lopen want de remmen deden het even niet zo goed meer.. Resultaat? Ik botste tegen iedereen die na de finish gelijk gestopt was en stil was gaan staan..
– Nadat ik heel diep ben gegaan ben ik een beetje schizofreen. Het ene moment wil ik een broodje kroket (haal ik niet overigens), het volgende moment ben ik zo misselijk dat ik alleen maar kan denken aan overgeven.
– Als ik nou acht minuten sneller had gelopen, dan had ik op het podium gestaan.. WERK AAN DE WINKEL!
Op naar New York, nog 39 dagen! Oh en eerst nog de halve marathon van Amsterdam, over 25 dagen dagen! Wie zie ik daar op 20 oktober?
Liefs,
Annemerel
Ik houd ook echt van sprinten! Het laatste stukje nog even flink gas geven, heerlijk! 48:00 is misschien geen PR voor je, maar het is wel echt een goede tijd. Daar moet ik nog even voor gaan trainen.
Nou respect hoor. En 8 minuten sneller, volgende keer misschien ?;)
Mij zie je de 20e!:)
Hemel wat ben jij fanatiek zeg! Maar mensen die langzaam lopen en vooraan starten en ook nog eens de weg blokkeren zijn ook gewoon heel irritant!
Wat loop je de komende tijd veel races joh! Lijkt me zwaar. Maar, inderdaad ook leerzaam zoals je al schrijft. Succes met alle voorbereidingen maar weer. :)
Als ik wel eens hard liep dan had ik ook altijd nog wel een eindsprint op voorraad (al haalde ik de 16 km/u bij lange na niet), heerlijk! Goed dat je ‘m toch weer helemaal uitgelopen hebt!
Supergoed 48 minuten! Ik loop zondag de 20ste ook de halve van Amsterdam, maar ik denk niet dat ik je bij kan houden!
Leuk om te lezen! Ik heb zondag 6 oktober weer een 10 km loop voor het goede doel op de planning staan. Ik hoop mijn pr van 45:50 te verbreken…
Ik vond jouw tijd trouwens super netjes! Over het algemeen is bekend dat marathon renners langzamer worden door de lange afstanden. Jij blijft snel!
Hilarisch om te lezen. Ik ben ook redelijk bitchy tijdens het hardlopen. Ik loop 20 oktober ook de halve marathon.
Aaah wat schrijf je leuk! Zo leuk om te lezen!
Lijkt me inderdaad niet heel erg handig dat iedereen na de finish direct stil gaat staan
Ik vind 48 minuten echt een top tijd, goed gedaan!
Heerlijk om te lezen weer, Annemerel!!
Ondanks alles vind ik dat je trots op jezelf mag zijn hoor! Ik doe het je (nog) niet na!
Oh man, het komt nu allemaal zo dichtbij! Tof dat je ook meedoet aan de halve marathon van Amsterdam, misschien kom ik wel kijken :)
Wat leuk al die races! En nog 39 dagen? Wauw!
Goeie tijd hoor! Ik loop 20 oktober ook de halve, al mag ik nog wel even trainen wil ik een fatsoenlijke tijd neerzetten..
Ik doe ook mee aan de halve marathon van Amsterdam!
Maar zo snel als jij ben ik nog lang niet!
Ik blijf je hardloop stukjes leuk vinden!! (L)
Leuk race verslag :D
Ik word altijd zo ontzettend blij van je Run Baby Run stukjes! Echt ontzettend motiverend. Keep them coming ;)
Ik vind het echt een hele nette tijd hoor, je mag zeker trots zijn op jezelf door alle omstandigheden en zo.
Liefs, Mariette
Sinds kort lees ik iedere dag je blog. Echt heel erg leuk! Ik hou zelf helemaal niet van hardlopen maar de manier hoe jij erover schrijft maakt zelfs mij enthousiast! ;)
Klinkt als een leuke race! En wwo 48min daar moet ik nog even voor trainen, wil dit najaar nog wel onder de 50 komen!
Mij zie je de 20e ook aan de start van de halve! (maar niet voor lang waarschijnlijk, want jij bent veel sneller haha)
Goed bezig Annemerel! Het loopt niet altijd volgens plan, maar zoals je ziet, kan je er dan ook nog steeds een mooie wedstrijd van maken. Volgend jaar ga je dus voor een podium plek! ;)
Vooral die laatste werkt vast erg motiverend ;)
Blijf jaloers op de vele wedstrijden waaraan je deelneemt, om niet te spreken over je conditie…. Pff… Super hoor!
Erg leuk om te lezen! Knap van je dat je hem gewoon hebt uitgelopen
Supergoed gedaan hoor!
De reden dat slakken ook vooraanstaan is het gevoel denk. Je wordt liever meegenomen worden in het fanatikisme der beesten, dan dat je tussen ‘normale’ mensen staat. En, uiteraard, zo snel mogelijk beginnen als t startschot gaat. Zelf heb ik er wel wat van geleerd, bij
mijn laatste 10km met een tijd van 56:38 werd ik de eerste 5 km alleen maar ingehaald. Ook niet leuk!
Ik ben er de 20e in Amsterdam!
M’n eerste halve marathon!