SORRY, sorry! Mijn blog verandert de laatste tijd een klein beetje in een hardloop-blog, maar waar het hart van vol is… loopt de mond (in dit geval mijn vingers) van over. Met nog vijf weken tot de New York Marathon te gaan denk ik eigenlijk nog maar aan weinig anders dan hardlopen/de marathon. Als ik door mijn enkels zwik (wat dagelijks wel een keer gebeurt want ik ben heel erg onhandig en heb zwakke enkels) denk ik “Ohhh nee, als het dit keer maar niet serieus is” (normaal voel ik er na enkele seconden al niets meer van). Als ik iets eet waar ik buikpijn van krijg denk ik “Ooooh dit gaan we dus is New York NIET eten”. Als ik een schrale plek voel in mijn keel denk ik “IK MAG NIET ZIEK WORDEN; MARATHON!” en als iemand vraagt om af te spreken en ik dreig niet voor 0.00u thuis te zijn, denk ik “Oma. Heeft. Een. Goede. Nachtrust. Nodig.”
Gisterochtend was mijn eerste proef op de som. Een duurloop van 35 kilometer. De langste duurloop van mijn trainingsschema. Volgende week loop ik nog een keer 25-30 kilometer, over twee weken ga ik voor nog een 35K en de week daarna loop ik de halve marathon in Amsterdam. Dan een week voor de marathon loop ik nog een keer 15K en daarna gaan mijn hardloopschoenen in de kluis en ga ik een week lang in hardloop-rehab, om vervolgens op zondag 3 november 42,195 kilometer te knallen tijdens de New York Marathon.
Maar goed, daar zijn we nog niet, we zijn eerst bij die 35K die ik gisteren liep. Ik zag er een beetje tegenop. Vijfendertig kilometer loop je niet zomaar even tussendoor, dat moet je plannen. De avond ervoor had ik met Ashley gegeten en heb ik – heel convenient voor mijzelf – pasta gemaakt. Dat was een goede keus want ik had tijdens mijn duurloop genoeg energie.
Om 7.00u ging mijn wekker (7.00u voelt inmiddels als 6.00u, opstaan is zoveel makkelijker als het licht is). Klaar voor de voorbereidingen. Havermout maken (extra veel), goed drinken, medicijnen nemen en mijn marathon-training-outfit bij elkaar zoeken. Een uur later sta ik buiten, met zowel mijn TomTom als mijn Nike+ sporthorloge en.. voor het eerst mijn hartslagmeter om mijn borst. Zoals gewoonlijk gaan de eerste kilometers niet helemaal soepel. Ik moet er altijd even inkomen. Ik loop pas lekker na een kilometer of vijf, zes, dan kom ik in mijn ritme.
Ik loop dit keer zowel op tijd als op hartslag. Stiekem wil ik heel graag die vijfendertig kilometer onder de 3.15u lopen, dat betekent een gemiddelde van 5″34. Dat is vrij snel, sneller dan normaal, daarom besluit ik al snel dat onder de 3.20u ook goed is (dat is een gemiddelde pace van 5″43). Moet kunnen… Ondertussen mag mijn hartslag niet boven de 158 uitkomen, want dat is 80% van mijn maximale hartslag en tijdens een duurloop word je aangeraden om niet boven 80% van je maximale hartslag te lopen. (Je berekent je maximale hartslag door je leeftijd van 220 af te trekken, voor mij is dat dus 196, natuurlijk zijn er ook nog allemaal dingen waardoor je het nauwkeuriger kunt berekenen, maar die laat ik voor het gemak even achterwege). Mijn gemiddelde hartslag was uiteindelijk 158, wat betekent dat ik vast wel boven de 158 gezeten heb, maar ik heb geen moment het idee gehad dat ik boven mijn kunnen liep.
That’s right mensen, ik heb dit keer geen verhaal waarbij ik 26x dacht dat ik op wilde geven, want het ging eigenlijk gewoon heel erg lekker. De laatste acht kilometer voelde ik mijn benen natuurlijk wel, maar het was een fijn soort pijn, geen pijn waarbij ik het gevoel had dat ik geen stap meer kon verzetten. Ik kon er makkelijk doorheen lopen. Dat het lekker ging, was ook wel te zien aan mijn tussentijden. Mijn snelste kilometer? De laatste kilometer, die liep ik met 12 kilometer per uur. Gemiddeld liep ik de 35 kilometer met een snelheid van 11 kilometer per uur en…. dat doel van 3.20u heb ik makkelijk gehaald, ik heb zelfs 3.15u gehaald, sterker nog, ik liep hem in 3.12.23 ! YES!
Het liefst liep ik morgen New York al.. Of nee, laat ik eerst mijn benen maar even wat rust geven….
Liefs,
Annemerel
Hoi Annemerel,
Per toeval ben ik op jouw website terecht gekomen. Wat heb jij een ontzettend leuke schrijfstijl!
Ik ben momenteel ook hard aan het trainen voor de NYC Marathon. Jij zit goed op schema lees ik. Bij mij staat er morgen een 35k op de planning. Wat ik mij afvraag is hoe jij dat onderweg doet met drinken en je energietoevoer? Tijdens wedstrijden wordt daar natuurlijk allemaal heerlijk in voorzien door de organisatie, maar tijdens trainingen moet je daar zelf voor zorgen. Ik heb tijdens mijn trainingen voor de Rotterdam Marathon met een ‘heupbelt’ met van die flesjes omgelopen, maar die gaat na verloop van tijd irriteren en schuiven enzo. Nu denk ik er over om met zo’n drinksysteem op je rug (van Salomon of Camelbak) te gaan trainen. Ik daar maar weinig ervaringen over vinden op internet, dus nu ben ik zomaar benieuwd hoe jij dit ‘drinkprobleem’ aanpakt! Wie weet tot in NY!
Fijn weekend,
Anouk
Auteur
Hi Anouk, dankjewel!
Wat leuk dat je ook traint voor de NYC Marathon! Tijdens de wedstrijd hoop ik in één stuk door te lopen, maar tijdens trainingen stop ik 3 keer 1-2 minuten. Op 8,5 op een punt halverwege en met nog 8,5 kilometer te gaan. Op het eerste en laatste punt ligt een flesje water met een reep of banaan in de bosjes, die verstopt mijn moeder daar. Op het punt halverwege ren ik een benzinestation binnen voor een flesje aquarius!
Heel veel succes morgen!
Wauw, super zeg! Ga zo door!
echt respect joh! 3;12 voor 35 km. Ik kan niet eens zo lang rennen ;) ga zo door!!
Je bent echt lekker bezig!! Keep up the good work!
Echt super knap! Ik heb niks met hardlopen (kan het zelf ook niet) maar het is wel leuk om je voorbereidingen voor de New York marathon te lezen :)
Oh mijn hemel Annemerel ik heb toch zo’n respect voor jou! Ha, dat hardlopen doe ik je echt, maar dan ook echt niet na. Juist leuk om er alles over te lezen :)
Super knap zeg! 35 km!
Ik vind je hardloopstukjes juist altijd superleuk. Inspireert mij juist enorm.
Dus mij maak je hier helemaal blij mee haha
Supergoed van je! Vraagje: op welke schoenen liep je de 35K?
De Lunarglide’s? Ik heb gisteren de Nike Free 5.0 gepast en vervolgens in de goede kleur besteld, na een half jaar Asics en een jaar Nike Dual Fusions. De man van de hardloopwinkel raadde me de schoenen af (zonder naar mijn loopje gekeken te hebben hoor, puur omdat hij vond dat het slechte schoenen waren en hij er slechte ervaringen mee had, maar ik wilde dit eerst zien dan geloven. Ik vond de schoenen gewoon zo mooi en ben geïnteresseerd in het naturel ride-idee. Maar nu zit ik me af te vragen of ik niet beter af ben met een paar Lunarglide’s of Flyknits, gezien de stabiliteit. Al lees ik in een eerdere post van jou dat als je een paar schoenen mocht kiezen waar je de rest van je leven op moest hardlopen, dit Free’s zouden zijn. Ik loop btw bijna nooit meer dan 10K, vaak rond de 7 a 8, maar het meeste gewoon 5 K’s. Ik zou ze eventueel beide kunnen kopen (heb heel hard en lang gespaard, omdat mijn huidige schoenen nog niet helemaal op zijn en dus vond ik het zonde om nieuwe te kopen) maar welke vind jij het fijnst als je niet absurd lange afstanden loopt als de 35K? ;)
Auteur
HI Anne, alles tot 10 loop ik op Free’s, daarna ga ik voor LunarGlides! Flyknits geven niet genoeg stevigheid om hard te lopen voor mij!
Dankje voor je snelle antwoord!
wauw, supergoed Annemerel! Leef/Lees helemaal met je mee naar de NYC marathon toe :) Ookal kan ik zelf niet zo goed harlopen (krijg altijd last van mn knieën dan), vind het erg leuk om jouw ervaringen te lezen
Wat een tijd! Goed bezig :) NY wordt een makkie zo haha.
Ik heb vandaag voor het eerst in tijdeeeen weer eens mogen lopen. Door mijn blessure mag ik nog maar heel weinig, maar zelfs die luttele minuutjes waren alweer vol genieten :)
Er komt geen ander word te binnen dan respect ;)
Wow. Echt knap hoor! Op dat tempo komt mijn hartslag echt niet onder de 170. Misschien moet ik daar toch eens iets aan gaan doen!
Holy… Super goed zeg van je! Heerlijk als het gewoon goed gaat :).
Liefs, Mariette
Wauw. Echt respect!
Jeetje wat ontzettend knap! Ik heb me ingeschreven voor de halve marathon van Parijs, wat echt peanuts lijkt vergeleken met die afstanden van jou!
Fijn dat het je zo goed af ging. En wat een snelle tijd zeg! Ik heb besloten dat ik voor een halve marathon ga trainen, ik ben alleen nog aan het kijken voor welke. In mijn eigen stad gaat er misschien ook een halve marathon georganiseerd worden in april (langste afstand is nu 15). Maar geen idee wanneer dat dat definitief is.
Hee,
ik heb nog een vraag voor je over het hardlopen. Nu ben ik nog maar “beginner”, dus het gaat niet over hele lange afstanden. Voor mijn blessure liep ik met gemak de 6/7 km en ik was van plan om verder te gaan zodra ik een paar keer 7 km had gelopen. Maar toen kreeg ik mijn blessure aan mijn kuit, waardoor het steeds slechter ging en ik zeker twee en een halve maand moest stil zitten. Nu mag ik weer gaan hardlopen. Het probleem is alleen dat ik nu zelfs moeite heb om de 3 km vol te houden, het lijkt zelfs alsof mijn benen van loot worden na de 2 km. Hoe bouw jij het altijd op na een blessure? Moet je hier gewoon door heen lopen of weer rustig aan doen? Ik dacht dat je door je ervaring misschien advies kon geven.
Groetjes,
Rosalie
Wauw, wat ontzettend goed! xx
http://www.creativityandchocolate.com
Goed bezig hoor, vind het zo knap van je! :)
Wat superrrr goed! Ga zo door
Dat klinkt alsof je goed op schema loopt! Goed om te horen! Leuk om te lezen! Het motiveert me altijd zo goed! Ookal struggle ik om 5k te blijven lopen, ergens voelt het hetzelfde. :)
Blijf vooral doorschrijven over het rennen, raak er zo gemotiveerd door!! Zelf ben ik geen duurloper, maar ben mijn standaard 5 aan het uitbreiden naar de 10. CPC moet lukken in maart!! Ik tel mee af naar NY!!
Ik vind je hardloopartikelen 1 van de leukste onderdelen van je blog, dus ik vind het super leuk om je voorbereidingen op de marathon te lezen!
Wat goed van je! Ik lees je hardloop updates erg graag!
Wow Annemerel, ik kan het me echt niet voorstellen, 35 km phoe! Maar echt, petje af hoor!
Dan moet ik toch wel even lachen als ik bedenk dat ik vanavond maar 3 km liep;)
Ik blijf je volgen! Go for it!:)
Wauw, wat goed dat het zo lekekr ging! En ik vind het helemaal niet erg dat het een ‘hardloopblog’ begint te worden, je bent er natuurlijk heel erg mee bezig en je motiveert me ook, door jou ben ik ook begonnen een paar maanden geleden, word altijd erg enthousiast van je verhalen. :)
Wat goed zeg! Ik loop zondag de halve in Zwolle en zie al op tegen die afstand. Heel veel succes de laatste weken en ik ben heel benieuwd naar je verhalen over New York!
http://www.vrouwen.nl/view/52592/Vrouw+wint+per+ongeluk+de+marathon
Since the admin of this web site is working, no
question very soon it will be renowned, due to its quality contents.