NEW YORK: The New York Diaries #4

Omdat ik vrijdagavond om 7.00u mijn ogen al gesloten heb, is de jetlag zaterdag ineens weer volledig terug. Om 4.00u ben ik klaar wakker. Niet erg, want ik wil die avond vroeg naar bed omdat ik de volgende dag ook weer om 4.00u op moet. Stiekem was die migraine dus een blessing in disguise. Ik ben namelijk niet alleen klaarwakker op zaterdagochtend om 4.00u, ik voel me ook KIPlekker, lekkerder dan ik me in weken gevoeld heb. Dat is het fijne aan migraine (althans, de migraine die ik heb) ik voel me erna zoveel beter, alsof ik drie weken op luilekker vakantie geweest ben. Hmmmmm…

Ik sta natuurlijk niet meteen om 4.00u op, New York is the city that never sleeps, maar de plek waar ik wil gaan ontbijten opent pas om 8.00u en de winkels gaan pas rond 10.00u open, dus ik vermaak me met mijn MacBook, tijdschriften en afleveringen Friends op TV. Uiteindelijk verlaat ik mijn hotel pas om 9.00u, ik neem de metro richting SOHO voor een ontbijtje bij The Butcher’s Daughter. Ik heb hier zoveel over gehoord en ben super benieuwd. Natuurlijk loop ik eerst drie keer verkeerd. Mijn richtingsgevoel is compleet verdwenen en dat terwijl ik het ‘uptown’ net iets beter onder de knie begin te krijgen. Na drie kwartier zoeken heb ik het eindelijk gevonden.

The Butcher’s Daughter stelt niet teleur. Ik bestel een bietensapje met peer en gember, twee gekookte eitjes, toast met jam en een cappuccino. Wanneer ik de eerste slok van mijn bietensapje neem knijp ik als vanzelf mijn neus dicht. Maar wat blijkt? De combinatie bieten, peer en gember is geniaal. Dit is geen straf om te drinken, sterker nog ik vind het lekker. Misschien moet ik thuis mijn bietensap (dat ik stiekem al een paar maanden al niet meer gedronken heb) ook gaan pimpen met gember en peer, want dit is heel erg goed te doen. De rest smaakt overigens ook prima, maar ik had dan ook niet anders verwacht.

Na The Butcher’s Daughter besluit ik de Williamsburg Bridge op te lopen. Deze brug gaat van Manhattan naar Williamsburg (Brooklyn). Ik wil zo graag een mooie foto maken op de brug, dat ik er verder niet bij nadenk dat het lopen op zo’n brug best vermoeiend is. Ik loop omhoog, zie niets moois, loop nog verder omhoog, zie nog steeds geen mooi uitzicht, loop verder en verder en het enige dat ik zie is tralies en in de verte iets dat wegheeft van een skyline. Dit was duidelijk niet de brug om op te gaan als je op zoek bent naar een mooi uitzicht. Damn it Annemerel, waarom loop je nou weer zo veel!

Ik loop terug naar beneden, naar de dichtstbijzijnde metro die me naar Union Square brengt. Op Union Square bevindt zich op zaterdag een gezellige Farmer’s Market. Als ik in New York zou wonen, zou ik hier mijn zaterdagmiddag besteden. Maar ik woon niet in New York, ik heb geen keuken hier en mijn koffer heeft geen behoefte aan potjes olijven, organic jam en exotische groenten. Ik breng een bezoekje aan Lululemon, het merk dat mijn favoriete hardloopbroeken maakt. Eigenlijk was ik niet van plan om een nieuwe tight te kopen, maar het is zo verleidelijk. De broek die ik al een tijdje wil kost 98 dollar (70 euro) en kost in Nederland 108 euro. Hmm…. en ik heb nog geen lange tight van Lululemon.. Misschien moet ik dan toch maar investeren? Natuurlijk ga ik voor de bijl en loop ik even later met de legging naar buiten. Investering.

Van Lululemon vertrek ik terug naar Bloomingdales. Gisteren zag ik daar zoveel maar kon ik niet kiezen, nu is het tijd om terug te gaan. Bloomingdales is druk op zaterdagmiddag (wat had ik anders verwacht?) en alles waar ik enthousiast van wordt ligt toch eigenlijk nog buiten mijn budget (dat budget is eigenlijk niet bestaand, dus dan valt iets er al snel buiten haha). Ik koop voor mijn zusje een laptophoes van Marc Jacobs met een dubbele korting (winkelafprijzing en mijn 15% kortingspas), zelf zwijmel ik bij Maje en Sandro, maar dit is in New York dus veel duurder dan in Parijs (en Nederland), dus hier laat ik mijn creditcard niet wapperen, ik loop uiteindelijk zonder tasje voor mezelf naar buiten. Beter.

Mijn lunch haal ik bij Fresh & Co, een take away restaurant waar je allemaal gezonde (en minder gezonde) gerechten kunt kopen. Ik stel mijn eigen Quinoa salade samen (met Thai Curry, koolsla en kalkoen), koop nog een bietensapje en ga naar Central Park. Het is zaterdag 21 graden en zonnig in New York en het park zit vol gezinnen. Ik nestel mezelf op een bankje aan de eendenvijver, pak mijn tijdschriften erbij en eet mijn lunch. Ik voel me net een echte New Yorker en ik ben er pas drie dagen. Love it.

Na Central Park neem ik de metro terug naar Union Square, er zit een Whole Foods en ik wil daar mijn avondeten halen + mijn ontbijt voor de volgende ochtend (Race Day). Mag ik wonen in Whole Foods? Wauw, wat een fantastische winkel is dat. Ik wilde alleen maar alles. Uiteindelijk koop ik pannenkoeken met jam voor ’s avonds en ’s ochtends (pannenkoeken voor Race Day is mijn veiligste optie), haal ik nog twee koudgeperste juices met bietensap, ik neem wat bananen mee en twee muffins. Zo en dan is het nu tijd om terug te gaan naar mijn hotelkamer.

Op mijn hotelkamer ga ik chillen. Ik heb voor een paar uur internet gekocht (het internet is gratis, maar snel internet kost geld) en ik download de nieuwe afleveringen van mijn favoriete series. Ik laat het bad vol lopen, zet mijn MacBook boven op het toilet, heb een rol oreo’s op de badrand liggen en chill hem to the max. Mijn benen moeten nodig tot rust komen. Ze doen geen pijn, maar ze voelen wel vermoeid en dat is iets wat ik dus had willen voorkomen. Gelukkig ontspant het warme water mijn benen en voeten, wat wil je, als je drie uur lang in bad zit.

Ik eindig mijn dag op bed met mijn pannenkoeken en potje jam, met een plastic mesje smeer ik de pannenkoeken in met jam, ik rol ze op en werk ze weg. Acht in totaal, want hé die koolhydraten heb ik nodig. De overige zes smeer ik ook en pak ik in voor de volgende ochtend, Race Day powerbreakfast! In bed kijk ik nog wat Friends afleveringen (die worden hier echt 24/7 uitgezonden, love it!) en om 20.00u vallen mijn ogen dicht. Yes, negen uur slaap, want mijn wekker zal de volgende ochtend om 4.00u gaan en vannacht gaat de klok een uur terug. Prima Race-Day slaapje!

To be continued..

xoxo,
Annemerel