DIARY: 113

Is het vandaag echt 23 december (22 december als ik dit schrijf), is het morgen echt al kerstavond? Is het overmorgen echt al Kerst, is het echt al over anderhalve week 2014? WAAR BLIJFT DE TIJD?!

Maandagochtend zat ik alweer vroeg in het OV richting Girlscene. Vraag me niet wat ik die dag allemaal op de redactie heb uitgespookt, want ik kan me er weinig meer van herinneren. Ik zal vast gewerkt hebben ;-). ’s Avonds was de meeting met mijn Girls Love 2 Run Crew-maatjes bij Lululemon. Eerst liepen we zeven kilometer door het Westerpark en vervolgens genoten we van sushi in de Lululemon winkel, terwijl we spraken over één van mijn favoriete dingen; hardloopkleding. Fijne avond. Dat ik pas om 24.00u thuis kwam nam ik maar voor lief.

Dat nam ik voor lief, omdat ik dinsdag gewoon een uurtje langer in bed kon blijven liggen. Er stond alleen een deadline voor een proefartikel voor een nieuwe opdrachtgever op het programma. Die deadline was om 12.00u, maar ik hoefde alleen nog maar de puntjes op de i te zetten, dus om 11.00u zat ‘ie al in het digitale postvakje van de opdrachtgever. Sorry van de ‘vaagheid’, maar ik mag er niks over zeggen en daarbij, ik heb de opdracht nog niet, dus ik houd liever nog even mijn mond.

De rest van de middag spendeerde ik met mijn MacBook en wordpress. Ik had dus bedacht dat ik met Kerst een paar dagen vrij wilde (de 24ste tot en met de 26ste) zoals de meeste mensen zeg maar, maar dat betekent natuurlijk wel dat ik iets moet voorwerken. Helaas is dat niet echt gelukt. Dinsdag heb ik veel kunnen schrijven, maar de rest van de week kwam ik er niet aan toe. Ach ja, ik zie bloggen niet écht als werk, dus als ik dat moet doen tijdens de kerstdagen is het geen ramp. Maar soms is het wel fijn als je een paar dagen helemaal nergens verplicht hoeft aan te denken en dat heb ik de afgelopen twee jaar nooit gehad, omdat ik op vakantie ook altijd mijn MacBook meeneem. Maar nogmaals, geen ramp.

’s Avonds at ik sushi met mijn vriend, dat eet ik de laatste tijd weer veel meer dan de afgelopen maanden en het is een verandering waar ik absoluut geen probleem mee heb. Sushi, will you marry me? Ik kroop al vroeg mijn bed in, want mijn wekker ging woensdag weer om 5.30u voor een koffiedate met Laura.

En die had ik woensdagochtend dus weer op station Haarlem bij Starbucks. Koffiedates met Laura zijn misschien wel mijn beste idee van 2013. Echt waar. De rest van de woensdag werkte ik op kantoor in Amsterdam en om 18.00u nam ik voor het eerst in mijn leven de Fyra van Amsterdam naar Rotterdam. Of… volgens mij heet ‘ie sinds deze week geen Fyra meer, maar goed, die snelle trein tussen Amsterdam en Rotterdam dus. Hij reed gewoon op tijd en ik had een prima plekje, dus het was een hele fijne eerste ervaring. Ik had echt het gevoel dat ik aan het ‘reizen’ was. De trein heeft veel weg van de Thalys en even droomde ik ervan dat de trein door zou rijden naar Parijs. Ik mis Parijs. Ik ben veel te verwend geweest eerder dit jaar door in een betrekkelijk korte periode drie keer naar Parijs te gaan en nu ben ik er ruim vier maanden niet geweest en mis ik het. Heel erg.

In Rotterdam had ik de kerstborrel van Metro Mode. Mijn enige kerstborrel van dit jaar, mijn eerste kerstpakket (in de vorm van een goodiebag) in jaren. Thanks Karin & Metro! We dronken roze bubbels in Hotel Pincoffs en aangezien ik geen avondeten op had (alleen een paar bitterballen) kwamen die bubbels hard aan. Ik had slechts twee glazen nodig om gezellig te worden. Ok, who am I kidding, ik heb nooit meer dan twee glazen nodig om gezellig te worden.

Donderdag begon mijn dag alweer vroeg bij de Fysio, dit keer heeft ze mijn onderrug behandeld die nogal stijf blijkt te zijn. Wat een luxe, iedere week naar de fysio. Ik voel me iedere week flexibeler worden. Betaal ik toch niet voor niets iedere week de hoofdprijs voor mijn ziektekostenverzekering (ik heb de verzekering voor zielepietjes die altijd ziek zijn, omdat ik, meer dan gemiddeld, ergens last van heb). De rest van de donderdag was ik niet heel erg productief. Ik weet niet waar de vermoeidheid vandaan kwam, maar ik voelde me niet zo goed. ’s Avonds kwam Raquel en aten we pasta, dit keer sloofde ik me niet uit in de keuken maar haalden we pasta bij mijn favoriete afhaal pizzeria bij mij in de straat.

De volgende dag voelde ik me gelukkig alweer een stuk productiever. Ik begon met een fijne run van 10 kilometer om mijn Garmin Horloge te testen, de rest van de dag spendeerde ik voor een groot gedeelte met mijn MacBook. ’s Avonds plofte ik op de bank met Love Actually, waarbij ik bij de openingsscène al tranen in mijn ogen had. Zo’n avond dus.

Zaterdag had ik mijn spa-date met Laura waar ik gisteren al over verteld heb. De spa in het Conservatorium Hotel heeft echt mijn hart gestolen, op deze manier wil ik echt wel meer zaterdagen doorbrengen, zeker als het van dat zeikweer is als afgelopen zaterdag. ’s Avonds ging ik naar mijn ouders voor het zondagsmaal (op zaterdag ja), risotto met garnalen. Heerlijk. We sloten de avond af met een andere favoriete film van mij, The Holiday. Die film verveelt, net als Love Actually, nooit.

En dan belanden we alweer bij zondag, zie je, de weken vliegen echt voorbij. Zondag werd ik ietwat laat wakker, I blame the weather! De hele zondag spendeerde ik samen met mijn MacBook en favoriete geurkaars (van ZARA Home) en heel veel koppen thee (en dus spendeerde ik een groot gedeelte van mijn dag ook op het toilet). Er stond eigenlijk een run op het programma, maar het was zo nat en grauw, dat ik hem maar oversloeg. Dinsdag nog een kans en ik ben van plan om ook met de kerstdagen iedere dag een paar kilometers te maken, om ruimte te maken voor het kerstdiner. Helemaal niet erg dus, dat ik me gisteren als een hermit gedragen heb. Heerlijk zelfs.

Fijne kerstweek! Dat deze week maar vol met heerlijk eten, fijne mensen en heel veel plezier mag zitten!

Liefs,
Annemerel