Ik ben niet alleen een mooi weer skiër, ik ben ook een mooi weer loper en dus ben ik niet blij met de weersvoorspellingen voor de komende weken en de weersomstandigheden van de afgelopen dagen.
Maar 1. deze weersomstandigheden houden nog wel even aan en ik kan het me niet permitteren om in dit stadium van mijn training zomaar even twee weken geen lange afstand te lopen en 2. als het tijdens de marathon dit soort weer is zeg ik ook niet ‘doeitoedeloei, ik ga niet lopen in deze weersomstandigheden’. En dus trok ik afgelopen zondag toch mijn hardloopschoenen aan voor die 25 kilometer.
Ik had er geen zin in. Echt geen zin in. Om negen uur was ik al up and running (in huis), maar het duurde nog tot 12.00u voordat ik eindelijk richting mijn hardloopkleding ging. Op Instagram zie ik dat Madelon (een mede Rotterdam-marathon-loper) er al 28 kilometer op heeft zitten. Ik kan niet achterblijven, ik moet ook gaan. Ik slenter langzaam naar mijn kledingkast op zoek naar een fijne duurloop outfit. Normaal doe ik die in mijn Lululemon broek, helaas is die niet meer onder de levenden. Ik grijp naar een Nike Tight. Zit niet zo lekker als mijn Lululemon broek zat, maar het kan er mee door.
Mijn run begin ik erg chagrijnig. Ik ben nog geen minuut buiten of het begint – naast heel hard te waaien – ook nog heel hard te regenen. Gatverdamme. Waarom doe ik dit? Waarom doe ik dit mezelf aan? De eerste kilometer ben ik bloedchagrijnig, daarna kom ik een beetje in de flow, tot ik bij drie kilometer keiharde wind tegen krijg in de duinen. Het mooiste vooruitzicht? Dit blijf ik nog 9,5 kilometer houden. Het waait zo hard dat ik af en toe wordt terug geblazen. Het is een gevecht tussen mij en de wind. Niet tussen mij en mijn benen (wat tijdens de 22,5 van vorige week maandag het geval was), nee ik vecht tegen de wind. Zand in mijn ogen, een constante druk op mijn borst. Ik heb moeite met ademhalen. Dat heb ik normaal al (astmatische bronchitis) maar nu is het helemaal een hel. Ik tel de kilometers af, zet ondertussen mijn powervrouwen lijst die ik afgelopen week voor Girlscene gemaakt heb op (Beyoncé, Katy Perry, Kelly Clarkson, Miley Cyrus) en ren door met mijn verstand op nul.
Als ik eindelijk mag omdraaien heb ik het gevoel dat ik vlieg. Ik word meegenomen door de wind. Wanneer er een windvlaag langs komt lijkt het alsof ik word opgetild, mijn benen lijken als vanzelf te gaan. Als ik zou willen stoppen zou dat niet eens kunnen, ik kan niet stoppen. Zo vlieg ik heerlijk tot 22 kilometer, dan mag ik er nog drie buiten de duinen naar huis lopen. Op dat moment begin ik voor het eerst mijn benen te voelen en begint het gevecht tussen mij en mijn benen. Dit keer ben ik de winnaar.
Ik loop de 25 kilometer zonder te pauzeren, wanneer ik thuis kom ben ik kapot, ik stort mezelf op de bank waar ik een kwartier liggen. Daarna pas neem ik een glas water en spring (of nou ja, schuifel) ik onder de douche. Tevreden, want hé ik heb het wel mooi gedaan.
Aanstaande zondag staat er een run van 27,5 kilometer op het programma. Ik hoop dat het weer iets beter is, maar zo niet, dan weet ik dat wind en regen ook niet het einde van de wereld betekenen.
Laat jij je tegenhouden door slechte weersomstandigheden?
Liefs,
Annemerel
Ik ben ook gegaan afgelopen zondag. Wat een hel. Ik moest net als jij de eerste 9 kilometer keihard tegen de wind inrennen (door open weilanden was het bij mij) maar uiteindelijk toch mooi 20 kilometer gerend :)
Bikkel! Ik moet zondag er aan geloven.. 30k here I come.
Haha, ja! Ik ben zondag ook gegaan en ik was zo trots op mezelf dat ik me er toe kon zetten, haha. Ik heb geen 25 kilometer gerend, maar 3.5, maar toch. Ik had mijn route zo bepaald dat ik heen weg met de wind mee over een landweggetje rende, en terugweg door het bos. Ideaal was dat, ik VLOOG met iets van 5”40, terwijl ik normaal rond de 6 zit!
Goed gedaan! Haha.
Knap hoor! Ik ben zaterdag gegaan en in het bos gebleven, gelukkig was het toen qua weer best te doen :)
Super zeg!!!! kon ik dat maar
Ik heb gisteren ook mijn rondjes in het park gelopen door weer en wind. Ik was de eerste minuten aan het vloeken op mezelf (WAAROM doe ik dit toch?) maar daarna was het toch een goeie motivatieboost want ik voelde me nogal hardcore, zo door de regen en de striemende wind lopen. :p
Goed bezig!
Goed gedaan!
Jeetje wat een afstand, vind het zo knap! En wind en ik zijn ook geen vrienden.
Zo, wat een afstand goed zeg! X
Heerlijk zo in de duinen lopen, hoewel die wind het toch wat minder leuk maakt!
Ik kom zojuist terug van een rondje van 10 km, ik schat dat ik zo’n 7 km tegen de wind in gelopen heb. Het was zwaar, maar ik voel me na zo’n rondje toch super fit met een voldaan gevoel!
Ik heb zondag ook gevochten tegen de wind. Gelukkig wel voor zo’n 20 km. minder dan jij. Knap dat je het voor elkaar krijgt om zo lang tegen de wind in te rennen en dan hebben we het niet eens over van die vieze striemende regen, ugh.
Wauw, knap!
Ik laat me soms wel tegenhouden door het weer, moet ik eigenlijk niet doen.
Mooi en meeslepend geschreven en wat een top prestatie!
Jeetje wat goed zeg! Wat knap dat je toch hebt doorgezet, that’s the spirit! :)
En dat terwijl ik trots op mezelf was dat ik zondag voor het eerst 30 minuten zonder te stoppen heb gerend.. Ik ren nu nog op tijd en niet op kilometers. Maar als ik dit van jou lees, valt dat een beetje in het niet.
Veel succes deze zondag, weet zeker dat je het kan!
Haha ik zag die zondag dat je vijfentwintig kilometer had gelopen en toen ben ik zelf ook maar gegaan. Zes kilometer, snelste pace ooit. (Tot de zaterdag een week later). Was fijn!
Heel goed!! Ik ga ook danks het weer!
Goed gedaan hoor! En leuke foto’s ;-)
Ik laat me zeker niet tegenhouden door de weersomstandigheden, alleen heb ik vaak wind tegen op de terugweg, zooooo vervelend! Persoonlijk vind ik wind nog veel erger dan regen of sneeuw, eigenlijk..
Wauw supergoed gedaan! x
Super goed gedaan. Ik zou het zelf nooit niet kunnen. Had ik ook maar dat doorzettingsvermogen. Je gaat er zeker geraken!
Je bent een bikkel!
Ik laat me wel weerhouden door flinke regen. Een beetje regen niet, maar als het echt giet, dan word ik na een tijdje toch koud. En nadat ik daar eens een keer flink ziek van ben geworden, ben ik daar wel voorzichtig mee. Door wind laat ik me minder snel tegenhouden, maar ik kies dan wel mijn route zo dat ik, net als jij, het eerste stuk wind tegen heb en terug kan lopen met wind mee.
De wind is echt een fucker de laatste weken. Heb vandaag een loop van 10k gedaan en ik zag later in Garmin dat ik enorm verval had gemaakt. Ik kan heel vlak lopen maar met die wind? Jezus te paard man, met tegenwind maak ik nauwelijks meer snelheid dan een bejaarde met rollater. Heb ik wind in de rug dan lijk ik de vrouwelijke Usain. Het houdt niet over de komende tijd, krijgen we sterke poten van, moet je maar denken. Ik zal er zondag aan denken, als er 120 minuten vlak tempo op programma staan…
Ik heb ook gerend afgelopen zondag, maar ik vind het toch veel minder leuk! Al vind ik 30 graden ook geen pretje.
Goed hoor, knap dat je die motivatie vast kunt houden!
Lijkt me echt vreselijk om te rennen met harde wind. Knap van je!
Liefs, Mariette
Helaas is mijn antwoord op je vraag JA. Ik haat lopen met dit weer. Ik baalde er onwijs van dat ik mezelf er niet toe kan zetten, maar heb me er nu bij neergelegd. Lopen moet wel leuk blijven, het is niet goed als ik er steeds onwijs tegenop zie. Het komt wel weer!
Zo wauw hey, super! Ik haat lopen in dit hondenweer ook… helaas. Maar dan dwing ik mezelf toch om een rondje te lopen en als ik daarna weer thuis kom voel ik me zo goed haha!
Good luck met je run van 27,5km!! You can do it!
Respect! Echt waar! Ik ben trots op je, je bent een bikkel!