Over die marathon in Berlijn hebben jullie inmiddels alles kunnen lezen. Maar ik was vijf dagen in Berlijn en met die marathon was ik ‘slechts’ 3 uur en 39 bezig. Wat ik de rest van de tijd uitspookte?
Nadat ik donderdagmiddag in mijn hotel aankwam ging ik vrijwel meteen weer naar buiten. Op naar de expo om mijn startbewijs op te halen. Die kun je maar alvast hebben. De expo was twee jaar geleden nog op een oud vliegveld, maar is nu naar een kleinere locatie in de stad verhuisd. Op het vliegveld worden nu namelijk vluchtelingen opgevangen. Ik vind de verandering van locatie niet heel erg, want ik kan me nog herinneren dat ik twee jaar geleden een halve marathon gelopen heb op de expo om mijn startnummer op te halen.
Maar ik hoor ook van mensen die een dag (of twee dagen) later hun startbewijs gaan halen dat de locatie zo klein is dat het mega druk is. Tip, als je de mogelijkheid hebt, ga je startbewijs dan alvast op donderdag halen. Want moet je zien… SUPER rustig. Dat startbewijs op donderdag halen lijkt nu al de beste beslissing van de dag.
Op de terugweg naar mijn hotel neem ik een toeristische route. Ik neem onder andere een kijkje bij het monument voor de vermoorde Joden in de tweede wereldoorlog. Ik ben hier ruim zes jaar eerder ook al eens geweest, maar kan me niet herinneren dat ik het toen ook zo indrukwekkend vond. Had er vast mee te maken dat ik toen vooral geïnteresseerd was in winkels en shoppen. Jup.
Ook de Reichstag lag op mijn toeristische route. Blijf dat een ontzettend indrukwekkend gebouw vinden.
De volgende dag huurde ik een fiets bij het hotel. Die dagen voor de marathon wil je je benen natuurlijk heel liefst zo veel mogelijk sparen, maar om nu de hele dag in je hotelkamer te gaan zitten is ook zoiets. Vaak zeg ik; ja ik neem gewoon de metro. Maar uiteindelijk loop ik dan toch nog enorm veel omdat ik iedere keer weer denk ‘oh die ene halte kan ik ook wel lopen, is veel sneller’. Dat ging me dit keer niet gebeuren. Mijn eerste hotspot van de dag was Daluma, een healthy breakfast en lunchspot in Mitte. Ik koos voor de avocadotoast met zongedroogde tomaat en een gepocheerd ei. Was net zo goddelijk als dat het er uit zag.
Daarna besloot ik Berlijn van bovenaf te bekijken. Bij de Fernsehthurm betaal je 14 euro om naar boven te gaan en ik hoefde niet in de rij te staan. Vond het met mijn 14 euro dubbel en dwars waard. Vind het altijd zo bijzonder om een stad van bovenaf te zien.
Mijn lunch at ik bij Madami, een Vietnamees restaurant in Mitte. Een van de dingen die ik zo leuk vind aan Berlijn is dat eten een stuk goedkoper is dan in andere wereldsteden. Voor deze lunch betaalde ik €10.20. Voor mijn ontbijt betaalde ik die ochtend ook nog geen 10 euro. Hier had je in New York makkelijke het dubbele voor betaald en dan had je ook nog minstens 15% fooi moeten geven.
Op zaterdag deed ik mee aan de Fruhstücklauf, georganiseerd door de marathonorganisatie. Het was een prachtige ochtend, een beetje fris, maar een vrijwel blauwe hemel. Heerlijk. Ik had niet verwacht dat er zoveel mensen op af zouden komen.
Even een kleine shout-out naar TUI Sports, die mijn reis naar Berlijn hebben mogelijk gemaakt en die de reis van begin tot eind tot in de puntjes georganiseerd hebben. Ik kan me geen betere partner wensen. THANKS GUYS!
Dit vond ik zo’n mooi gezicht, al die witte ballonnen die de lucht in gingen. Wel een beetje (heel erg) jammer dat die ballonnen straks ook weer ergens in de natuur terecht komen en dat dat niet heel erg goed is voor het milieu.
Tijdens de Fruhstücklauf liepen we zes kilometer van Slot Charlottenburg naar het Olympisch Stadion, waar in 1936 de Olympische Spelen gehouden werden. Mocht je volgend jaar de Berlijn Marathon lopen, dan kan ik niet anders dan dit evenement aanraden. Het was meer dan de moeite waard. Het gevoel dat je krijgt als je het stadion binnenloopt is zo bijzonder. Door die oude gangen waar – zoals ik me zo voorstel – heel wat bijzondere atleten gelopen hebben.
En we spoelen even verder naar zondagavond, ik heb de marathon gelopen (waar jullie al genoeg over hebben kunnen lezen) en ik ben op een feestje beland georganiseerd voor het Bridge The Gap weekend. BTG zijn verschillende internationale hardloopcrews die samenwerken tijdens hardloopevenementen. Tijdens de Amsterdam Marathon organiseren de Running Junkies bijvoorbeeld allerlei evenementen rond de marathon. In Berlijn doen – als ik het me niet vergis – de Berlin Braves dat. Ik kom er een aantal junkies tegen en dat is hartstikke gezellig. Deze foto is het resultaat van een junkie die dacht dat hij aan het filmen was en een andere junkie die probeert uit te leggen dat hij foto’s aan het maken is en hoe hij wél moet filmen. Goed verhaal. Ik sta er bij en kijk er naar…
De dag na de marathon huur ik weer een fiets, mijn eerste stop is Flamingo, een breakfast en lunchbar in de buurt van de Reichstag.
Ik kies voor eieren met broodjes en avocado én een flat white.
Hier liep ik een dag eerder mijn eerste kilometers. Nu is het er verlaten. Bijzonder om zo te zien. Ook al liep ik in Berlijn niet de tijd die ik had willen lopen, ik blijf er een bijzonder gevoel aan over houden. En ik kan niet wachten om hier volgend jaar (of misschien een jaar later) weer terug te keren.
Liefs,
Annemerel
Elke keer als ik jouw berichtgeving over Berlijn zie dan bedenk ik hoe mooi en bijzonder het is dat we dit zo vredig in Duitsland kunnen doen. Nog geen 100 jaar gelden waren we in oorlog en kijk ons nu goede buren zijn. Ik vind dat mooi.
Zo mooi om alle dingen terug te zien die ik ook heb gezien!
Leuk verslag van een mooie reis! Het is echt een droom dat ik net als jij ook eens een marathon kan lopen (en daarnaast een stad verkennen)… Hopelijk komt die droom er op een dag ooit! :)
Nog eens proficiat met je prestatie, mooie tijd toch :)
Leuk fotoverslag en wat ziet je eten er goed uit!
Alweer een leuk verslag Annemerel! Zoek jij je ontbijt/lunchadresjes vooraf op? Of beslis je ter plaatse?