Mijn Berlijn fotodagboek en mijn échte race report hebben jullie nog van me tegoed (ga ik vanavond in de trein aan werken) maar ik wil hier toch al vast even mijn eerste gedachten met jullie delen over mijn Berlijn Marathon. Mijn negende marathon. Mijn zevende major marathon, mijn tweede Berlijn. Mijn tweede tijd die ik ooit op een marathon gelopen heb.
Amsterdam (2012) New York City (2013) Rotterdam (2014) New York City (2014) Berlijn (2015) Chicago (2016) New York City (2016) Boston (2017) en over een paar uur hopelijk… Berlijn (2017).
Morgen gaat het dan eindelijk gebeuren, dan sta ik aan de start (en hopelijk kom ik ook over de finish) van de Berlijn Marathon. Ik vroeg jullie vorige week en op Instagram vragen te stellen over deze marathon en jullie stelden wederom niet teleur. Van beloningscadeautjes tot tijdsdoelen, dit zijn mijn antwoorden op jullie vragen.
Als deze blog online komt zit ik als het goed is in de trein richting Berlijn. Als alles volgens plan verloopt ben ik net de grens over en bevind ik me op Duits grondgebied. Halverwege de middag zal mijn trein stoppen op station Hauptbahnhof en dan is het maar een kleine wandeling naar mijn hotel. Het is lang geleden dat ik zó heb uitgekeken om een reis te maken.
Met nog vier dagen tot de Berlijn Marathon en nog een nachtje slapen totdat ik in de trein richting Berlijn stap is het hoogtijd om mijn koffer in te pakken. Dit is alweer de zevende keer dat ik mijn koffer in pak voor een internationale marathon. Je zou dan ook verwachten dat ik er inmiddels aardig wat handigheid in gekregen heb. Voor zover ik weet heb ik nu echt alles bij me, maar voor Boston, internationale marathon nummer zes, ging het niet helemaal gesmeerd.