Weten jullie nog dat ik jullie van de zomer om hulp vroeg? Ik ging drie weken naar Italië en was van plan om drie weken niet te werken. Nou is dat me niet helemaal gelukt, maar wat me wel lukte – dankzij jullie – was dat ik drie weken geen verplichtingen had. Dat ik uiteindelijk toch achter mijn MacBook kroop was puur en alleen omdat ik het zelf heel graag wilde. Ben jullie daar nog steeds heel dankbaar voor, want die drie weken hebben me ontzettend goed gedaan. Maar nu heb ik jullie dus weer nodig.

Bekijk bericht

Ik kondigde het een paar weken geleden al, mijn eigen ‘shop’. OK. Shop is misschien een kleine beetje een groot woord voor de verzameling aan spullen die ik op andere webshops verzameld heb, maar als ik de afgelopen jaren een ding geleerd heb is dat je online alles altijd een beetje aan moet dikken ;-). Een aantal YouTube video’s met hetzelfde onderwerp noem je een ‘serie’, een zakelijke afspraak noem je een ‘meeting’, een telefoontje een ‘call’ en een nieuw idee heet een ‘ secret project’. Dus mijn verzameling aan producten van andere websites heet mijn shop. Ik zou ook eerlijk gezegd geen andere benaming kunnen bedenken.

Bekijk bericht

Een van de eerste foto’s op mijn blog, moest deze van mijn ouders verwijderen omdat ze liever niet wilde dat ik in bikini op internet stond. Nu doe ik het lekker alsnog ;-)

Het is vandaag precies dertien jaar geleden dat ik op een zonnige zaterdagmiddag besloot om een blog te beginnen. YES. 25 juni 2003 was inderdaad een zonnige zaterdag en toch zat ik de hele dag achter mijn computertje (zo noemden mijn ouders mijn bakbeest van een PC altijd), want ik had iets in mijn hoofd en toen moest het natuurlijk ook meteen gebeuren. Het maakte niets uit dat het nieuwste Harry Potter boek net was uitgekomen, ik snapte er toch niks van (op mijn veertiende was mijn Engels niet echt om over naar huis te schrijven). Het maakte niet uit dat ik ook ijsjes kon eten in de zon, dat er een proefwerkweek voor de deur stond. Ik wilde bloggen en ik wilde het meteen.

Bekijk bericht

Afgelopen maandag schreef ik dat ik jullie nodig had. Over tweeënhalve week ga ik voor een kleine drie weken op vakantie en voor het eerst in jaren wil ik niet dagelijks gaan bloggen over mijn vakantie. Hoe moeilijk ik dat ook vind, het idee van een paar weken een deadline-loos bestaan klinkt op dit moment ook wel heel fijn. Gek, maar fijn. Maar ja, als ik in die drie weken geen enkele blog plaats, word ik ook onrustig, ik ken mezelf. Mijn blog verzorg ik al bijna dertien jaar met heel veel liefde, die ga ik niet in een keer in de steek laten. En dus vroeg ik jullie om onderwerpen.

Bekijk bericht

Nog een kleine drie weken, dan stap ik de auto in om samen met mijn ouders en zusje naar Italië af te reizen. De jaarlijkse zomervakantie in Italië staat ook dit jaar op het programma. Als mensen me vragen waarom ik op mijn leeftijd nog steeds met mijn ouders mee ga zeg ik altijd “het is heel simpel, ik kan het heel goed met mijn ouders vinden, mijn zusje is mijn beste vriendin, ik ben in Italië, waar ik de hele dag heerlijk kan eten en drinken. En ik kan overal werken, dus waarom zou ik NIET met mijn ouders mee gaan naar Italië?”.

Bekijk bericht