Toen om half negen mijn wekker ging dacht ik nee, toen ‘ie negen minuten later weer ging kreeg ik een sms van Genesis over hoe laat en waar we die middag zouden afspreken.. het idee van het moeten opstaan werd al iets dragelijker, toen negen minuten later m’n wekker voor de derde keer ging schoot me het geweldige feit te binnen, dat ik de nieuwe Gossip Girl, waar ik zo’n zes weken op heb zitten wachten, ein-de-lijk kon gaan downloaden. Ik was spontaan klaar wakker.

Gossip Girl werd gedownload, ondertussen nam ik een douche, fixte ik m’n haren en gezicht, stond ik een kwartier lang voor mijn kledingkast waar veel te veel nieuwe kleding hangt (waardoor kiezen dus nog moeilijker was). Ik rende naar beneden, zorgde voor een lekker ontbijtje met volkorenboterhammen, spiegeleieren en vruchtensap en ik was er klaar voor, de nieuwe Gossip Girl, die me absoluut niet heeft teleurgesteld. Ik ga natuurlijk geen spoilers verspreiden, maar het nieuwe carrièrepad wat Blair aan het eind van de aflevering wil gaan inslaan.. HELL YES!

Om kwart voor elf stapte ik in de auto richting Den Haag voor een date met de one and only fabulous Genesis. Ze liep met haar arm in een mitella 2.0 en had ’s morgens geen tijd gehad voor make-up, maar Hell-O zij hoeft alleen maar haar ogen open te doen en ze heeft alle (positieve) aandacht.

We dronken verse muntthee met kaneel bij Lebkov, liepen wat doelloos (want beide zonder budget) door de ZARA, waren direct klaar met de winkels en ploften neer bij mijn favoriete Chinees Dim Daily achter de Bijenkorf. We dronken jasmin green tea, onbeperkt aten gestoomde en gefrituurde dimsums met garnalen, we verbrandden onze tong, ik verbrandde mijn vinger aan het vet dat er uit droop (ik zeg maar zo, dat vet heb ik in ieder geval niet opgegeten, haha) en we dronken nog meer thee, gingen voor een tweede ronde dimsums, en waren toen wel klaar voor de Bijenkorf.

Ook in de Bijenkorf waren we braaf, het enige waar we geld aan uitgaven waren de aardbeiensmoothies, maar die waren ook gewoon verdiend. We zagen de H&M, ik ging bijna voor de bijl bij Pieces (halve prijs, en ook nog eens twee halen een betalen, dat is toch ook gewoon een investering? Maar ik was sterk). Maar toen kwamen we bij de American Book Center en toen kwam de pinpas tevoorschijn, maar het mocht, vond ik. We liepen allebei naar buiten met het inspiratie boekje Skinny Bitchin’ vol met inspirerende quotes, uit de uitverkoop, dus veroorloofd natuurlijk. In mijn tasje zat ook de nieuwe Women’s Health, een van mijn favoriete non-fashion magazines (samen met Elle Eten), ik krijg daar altijd zoveel nieuwe energie van.

Toen was het tijd voor de tram, we stapten allebei in dezelfde, ik stapte halverwege uit en vervolgde mijn reis per auto, zij bleef nog even zitten voor een date met Kris en Eva. Mijn date zat thuis, het zesde seizoen van Gilmore Girls, en heel veel thee, en geurkaarsjes en mango en warme appel en kaneel en amandelen en nog meer thee en een heerlijk bed. En m’n date gaat NU van start.

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

I Love Roadtrips! Dus nu ik eindelijk een eigen scheurijzer heb moest het er natuurlijk wel snel van komen dat ik er ook eens eentje maakte met mezelf achter het stuur. Nog voordat de auto daadwerkelijk van mij was,- stond dit tripje met Laura naar Antwerpen al gepland!

Het begon allemaal bij een klein stationnetje in Den Haag, daarna volgde de stad en gelukkig even later de snelweg. Nog geen vijf minuten op de snelweg, en we moesten natuurlijk al naar de WC. Bij Rotterdam eindelijk aan onze behoeftes toegegeven, zijn natuurlijk de toiletten buiten gebruik, we kunnen wel over de loopbrug naar de andere kant van de weg. Nu heb ik toch echt geen hoogtevrees, maar die loopbrug over de snelweg, was eng.

De heenreis verliep voorspoedig, op een enkele file van tien minuutjes na, die net zo snel verdween als dat ‘ie gekomen was. In Antwerpen hadden we nog wel wat last van het derdewereldland-aandoenende wegdek bij de Haven, wat vooral erg veel lachen veroorzaakte. Maar in de binnenstad ging het prima en de parkeergarage was zo gevonden. Ik was trots op mezelf.

Antwerpen was rustig, op de ZARA na natuurlijk. Daar was het een hel, maar wel eentje met hele mooie prijzen. Dus zette ik toch maar door. We lunchten bij Appelmans en genoten van een lekker ossenstaartsoepje en warme broodjes met roomboter en zout. Heerlijk. Ik slaagde nog bij de H&M en bij Mango voor twee dingen die ik eigenlijk niet nodig had maar die zo goedkoop waren dat ik ze toch ineens wel nodig leek te hebben. Bij Princess zag ik een prachtige skibroek van Stella McCartney voor Adidas, de broek die ik in december al op m’n wishlist plantte. Halve prijs, niet mijn maat, maar in een ander filiaal wel. Toch was ik zo verstandig om het toch maar niet te doen? Was mijn (vier jaar oude) skibroek niet nog eigenlijk gewoon goed? Ik stond zelf versteld van mijn redelijkheid.

Om 17.00u begon het te regenen en vonden we het mooi geweest. Ik was letterlijk gesloopt (is ook wel op de foto’s te zien toch?), dus hop terug naar de auto, en Antwerpen in de spits zien te verlaten. Ging allemaal best prima, maar eh? Waarom gaan er zoveel stoplichten tegelijk op groen? Niet heel erg handig en best wel chaos. 

Net voor de grens ging we eindelijk naar de plek waar we ons de hele dag stiekem al op verheugde, de McDrive. In de auto voedsel dat naar karton smaakt eten.. Dat hoort toch ook gewoon bij een roadtrip! Heerlijk smerig, maar eh, who cares? Het roadtrip gevoel telt!

En zoals jullie waarschijnlijk wel verwachtten, belandden we een uurtje later weer in Den Haag, bij het station, waar ik Laura netjes bij de Kiss&Ride afzette, om vervolgens huiswaarts te keren, hele fijne dag, en goed voor m’n zelfvertrouwen. Autorijden, ik kan het dus heus wel!

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

Dat ik gister net zo lang werkte als ik normaal in twee dagen werk, en net zo hard werkte als ik normaal in een week werk, rechtvaardigt denk ik wel dat ik vandaag tot twaalf uur in bed lag, slapend. Niet snoozend, niet draaiend, half wakker, maar in staat van diepe rust, totaal onbewust van de wereld om mij heen.

Om twaalf uur werd ik bruut gewekt door m’n moeder die m’n kamer probeerde te betreden en belandde in mijn kamer, beter bekend als mijn zwijnenstal (ik ruim echt iedere week alles op, maar na een paar dagen is het al weer net zo’n drama.. ik ben nog net dat kind van acht dat alles laat slingeren na gebruik). Goed relatie tussen mijn zwijnenstal en mijn moeder die hem probeerde te betreden, er viel natuurlijk weer van alles naar beneden en ze stond op alles behalve de vloer.

Ik genoot van mijn tweede kerstontbijtje, vertrok weer naar bed, met weer een film, The Other Boleyn Girl. We dronken met z’n allen een kopje thee met een stukje banketstaaf uit de oven. Ik sprong onder de douche, stond er -hoe kan het ook anders- weer langer onder dan de van mijzelf toegestane vijf minuten. Ik belandde in een kledingcrisis, besloot ondertussen in m’n panty en topje maar eventjes m’n kamer op te ruimen. Ik lakte m’n nagels, moest toen nog langer wachten met kleding uitzoeken, en here we are: blogging.

Ik ga straks naar m’n schoonouders, als ik tenminste kleding gevonden heb. Vriendje zei ‘ik haal je wel op als je he-le-maal klaar bent’ die ziet de bui al hangen natuurlijk, is ‘ie twee uur bezig met kleding keuren. Niet zijn idee van een leuke middag helaas.

Morgen komt mijn eerste deel van mijn ‘eindejaarsprojectje’ online. Ik ben er echt dagen mee bezig geweest en ben nu wel een klein beetje zenuwachtig. Of nou ja, dat is een groot woord, maar ik ben er echt druk mee bezig geweest, veel tijd aan besteed en het is iets waar ik best wel eens onzeker over kan zijn. Dus ja, dan wil je natuurlijk wel dat het op een positieve manier gewaardeerd wordt.

Morgen deel 1 dus, en de overige dagen van 2010 deel 2 tot en met 5. Stay Tuned, ga ik maar weer eens op zoek naar iets feestelijks-doch-schoonouders-doch-vriendje-waardigs.

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

Kerstavond was weer een ouderwetse schranspartij. Ik had eigenlijk al genoeg tegen zessen, toen ik alleen nog maar stokbroodjes met zalm en knoflookboter had gegeten (dat laatste doe ik trouwens ook nooit meer, hallo afgrijselijke adem de day after!) Ik gaf m’n cadeautjes, maakte iedereen gelukkig, wat mij erg gelukkig maakte. Ik opende de cadeautjes die ik voor mezelf gekocht had, presteerde het om bij ieder cadeautje heel erg verbaasd en gelukkig te kijken (Kookboek Nigella Lawson – Express, OPI nagellak – Take The Stage & Parfum Versace – Bright Chrystal). M’n moeder verblijde me met het boek wat ik al zes weken wil lezen, De Ontdekking van de Hemel.

Om acht uur kwam de soep met eend, de kalkoen, en de boontjes met spek, en de aardappeltaart, en de appelmoes, en de perzikjes, en de cranberry en daarna zat ik toch echt wel vol en kon er alleen nog maar een lekker frambozensorbetijsje achteraan glijden.

Vriendje en ik zouden boven even ‘uitbuiken’, vielen natuurlijk in slaap, in mijn eenpersoonsbed, fully dressed. Werden om acht uur ’s ochtends wakker (met die verschrikkelijke knoflookadem), konden amper opstaan van onze heerlijke verkrampte slaaphouding, maar het ging.

Nu mag ik mijn werkoutfit uit de kast halen, m’n make-upgezicht opzetten en naar beneden voor het kerstontbijt. Ik heb nog precies een uur, dan mag ik op mijn werk verschijnen. Maar ach, weet je, dat overleven we ook gewoon wel weer. Uiteindelijk is het gewoon gezellig, het is nu alleen een beetje pijnlijk omdat m’n vader en moeder vanavond weer zo’n lekker kerstdiner gaan maken en ik daar dus niet van kan genieten.

Morgen is m’n schoonfamilie aan de beurt. Vandaag m’n gasten (brunch, high tea en diner, hell to the yeah!)

Fijne Kerst lieve lezers!

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin