>Candlelights

>

Photobucket
Photobucket

Ben ik de enige die het idee heeft dat het morgen Kerstmis is in plaats van Sinterklaas? Ik kan me geen jaar herinneren waarin we begin december zo’n hoeveelheid sneeuw te verwerken hebben gehad? Je hoort me nog steeds niet klagen hoor, want ik verkeer in de gelukkige positie dat ik geen gebruik hoef te maken van het OV en m’n vader winterbanden onder z’n auto heeft zitten, waardoor ik in uiterste noodgevallen toch nog ergens kan komen.

Aan Sinterklaascadeautjes doe ik dit jaar helaas niet. Een beetje jammer, maar de stad zag ik toch eventjes niet zo zitten en het winkelcentrum een paar kilometer verderop was dramatisch. Goed, misschien was het winkelcentrum wel helemaal niet zooo dramatisch (het was nog best rustig als je je bedenkt dat het de dag voor Sinterklaas is!) maar mijn plan was wel dramatisch. Ik wilde in een uur zes Sinterklaascadeaus zowel verzinnen als kopen. Is me niet gelukt natuurlijk. Ik doe dit jaar wel aan Kerstmis, want om nou cadeaus te kopen die nergens op slaan.. lijkt me ook niet helemaal de bedoeling, toch?

Zo en nu ga ik me voorbereiden op een kwartiertje wandelen door het witte landschap. Vanavond werken, morgen overdag werken en dan morgenavond is het pakjestijd! Ik mag dan dit jaar te lui zijn voor mijn Sinterklaas en Zwarte Pietentaken, mijn moeder vroeg drie weken geleden al om verlanglijstje en sinds een aantal weken is de ouderlijke slaapkamer verandert in de ‘Schatkamer van Sinterklaas’, verboden terrein dus. Ik ben benieuwd en heb er vooral heel veel zin om lekker ongegeneerd te snoepen en gezellig met m’n familie te zijn.

En hebben jullie nog feestelijke plannen voor dit weekend?

Liefs,

>Tuesday Mornings..

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Soms wordt je wakker met zo’n gevoel van ‘dat gaat niks worden vandaag’ en dan blijkt het uiteindelijk allemaal nog best wel mee te vallen. Dat was dus gisteren het geval.

Ik werd om vier uur wakker, viel uiteindelijk weer in slaap, ik werd om half acht wakker door een hevige commotie in de kamer naast me, maar ik kon niet opstaan, want mijn hoofd leek bijna te ontploffen. Uiteindelijk stak ik om half tien mijn eerste teen onder de dekens vandaan en een paar minuten later volgde ook de rest van mijn lichaam.

Ik wurmde me in een paar leggings, trok een dikke trui aan en m’n nieuwe dikke michelinmannetjes jas van Patrizia Pepe en met m’n uggs aan mijn voeten verliet ik ons warme huisje en betrad ik de witte sneeuw. Nog geen twee passen verder lag ik al bijna onderuit, dat was natuurlijk de perfecte waarschuwing, maar ik ging nog minstens twintig keer bijna onderuit.

Ik liep naar de Kleermaker met m’n zwarte BlueBlood Jeans, want de rits was kapot en ik moet hem vandaag aan. Stond ik bij de Kleermaker, was m’n rits op de een of andere wonderbaarlijke manier al lang gerepareerd. De Kleermaker zei de broek ook te kennen en de rits, ja dat was duidelijk een rits van hem, aldus de man. Heel bijzonder.. mama? Top! En een broek met een werkende rits, en geen geld kwijt.

Omdat ik toch in het dorp was kon ik ook meteen wel even bij het kledingwinkeltje tegenover de Kleermaker kijken. Niet dat ik veel verwachtingen heb van een winkel in Monster, maar goed, ik was op zoek naar een (nep)lerenlegging en had de dag daarvoor al heel Den Haag binnenste buiten gekeerd, zonder resultaat. En ja hoor, nog 3(!) lerenleggings van SuperTrash in mijn maat. En nog met 10% korting ook.. This must have been my lucky day.

Onderweg naar huis maakte ik nog eventjes een pitstop bij de nieuwe supermarkt, die dus twee keer zo groot is als de oude, met bijbehorend twee keer zo groot assortiment. En daar op de broodjesafdeling vond ik de meest lekkere crackers met zonnebloempitjes.

En zo kwam het dat ik een uurtje later, net gedoucht, met m’n nieuwe lerenlegging en een lekkere dikke trui, op de bank zat, met m’n crackers en een kop hete thee en de nieuwe Gossip Girl.

Puur genot.

En toen sloeg de klok 12.00u en was het tijd voor serious business.

Liefs,

>November

>

Photobucket
November is bijna voorbij, tijd voor de Round-Up.
November begon perfect, in Parijs. Vier dagen eten, shoppen, eten, wandelen, shoppen, eten, wandelen, metro’s, Steak Tartaar, foto’s, eten, shoppen, Chanel, Plaza Athenee, Pierre Gagnaire.. genieten ?
Maar Parijs was niet het enige buitenlandse tripje wat ik samen met m’n vriend maakte. Vorige week was Antwerpen aan de beurt, het was maar een nachtje, maar het voelde echt als een heerlijke mini vakantie, ondanks mijn griepje.
Verder heb ik het gevoel dat ik deze maand een stuk minder productief ben geweest dan vorige maand. Zo heb ik slechts 10 kilometer hardgelopen, en heb ik ook beduidend minder gewerkt. Jammer, maar zo waren de omstandigheden nou eenmaal. Het weer was er nou eenmaal niet naar om hard te lopen en als je een week vakantie hebt gehad is het niet gek dat je die maand wat minder uurtjes maakt.
Daarentegen heb ik wel erg veel blogs geschreven! Er was maar een dag dat ik niks geschreven heb en toen had ik migraine. Best wel goed excuus toch? 36 posts, dat moet toch bijna wel een recordje zijn? Wat zeker een record is: de hoeveelheid bezoekers die ik afgelopen maand gehad heb. 10000 meer dan vorige maand en dat was toen ook al een hoogtepunt. Het is zo fijn om te zien dat het gewaardeerd wordt als je veel schrijft.
Goed nieuws deze maand: Ik ben Grazia Insider geworden, er is een master waar ik hoogstwaarschijnlijk wordt toegelaten en die me ook nog eens best wel interessant lijkt (snel meer!) en er was ook nog iets met een koopovereenkomst en m’n vriend en iets dat zijn en zeer waarschijnlijk ook ons leven drastisch zal veranderen (maar ook daarover snel meer!).
Ik las maar een boek, maar het was wel een echt goed boek (De Aanslag van Mulisch), ik at ontiegelijk veel pepernoten en yoghurt. Ik werd verliefd op Glee muziek, nam afscheid van mijn dermatoloog, had een afspraak bij de homeopaat, droeg tegen mijn eigen regels in negen van de tien keer mijn UGGS, hervond mijn liefde voor geurkaarsen, en ben de hele maand geobsedeerd geweest door Lanvin ? H&M. Ik kocht weer veel te veel kleding en heb zelfs na al die aankopen weer meer wensen dan aan het begin van de maand.

Het was een fijne maand, eentje waarin ik veel heb genoten, helaas ook de nodige migraine aanvallen heb gehad en ook best wel hevig verkouden ben geweest, maar ook daar heb ik me doorheen gesleept met slechts één ziekmelding (die ik de volgende dag alweer goed maakte door op m’n vrije dag in te halen), wat dat betreft hoef ik me niet te schamen, toch?

Goede maand, op naar de volgende, de laatste van 2010 alweer! Oh zo cliché, maar waar, wat gaat dat snel!

Liefs,

>I L?ve..

>

Photobucket
Photobucket
I Love…

Een bakje yoghurt van de Zuivelhoeve, citroentaart, want die smaakt naar cheesecake. Het liefst ’s nachts na twaalven, als ik na een avondje werken thuis kom en bijna een overval pleeg op de snoepkast.

Gilmore Girls. Is er een leukere manier om te nietsnutten in de winter? Ik vind Girlmore Girls echt winter. Hete thee met honing, pepernoten en Gilmore Girls, om ieder dood moment wat minder dood te maken.

SALE! Serieus, toen ik vanmiddag in de stad was hadden ze bij de Bijenkorf écht al heel veel 30% korting. Ik ging voor een lerenlegging, maar kwam naar buiten met een super mooi jasje van SuperTrash, met 30% korting dus. Hij is Chic meets Stoer, kortom Annemerel.

Een nieuw kleurtje Nagellak. Volgens mij de beste budget aankoop om jezelf toch een heel ‘nieuw’ gevoel te geven. Ik kocht afgelopen vrijdag ‘Melbourne’ van W.I.C. een goudachtige kleur, die super mooi dekt en een semi-matte finish heeft.

Verveinethee ?

’s Ochtends wakker wakker worden. En dus niet brak en met een ‘ik wil niet!!!!’ instelling. En dat eind november. Als het bijna de hele dag pikdonker is en het zooohooo koud is. Gelukkig slaap ik in een dikke Jogging Broek met sokken over de pijpen heengeslagen en een dikke trui. Dat mijn neus boven de dekens kou moet lijden is al erg genoeg.

M’n papa en mama, en m’n zusje, en natuurlijk m’n vriendje, de mensen die me de aller aller allerlekkerste knuffels geven om warm te worden.

Kerstbomen en de geur ervan. Kerstlichtjes in de stad. Verdwaalde Kerstliedjes (na Sinterklaas gaan ze pas op repeat).

M’n UGGS. Een paar maanden geleden zei ik nog ‘Nee ik doe niet net als vorig jaar, dit keer draag ik ze alleen in uiterste noodgevallen.’ Well, I did it again.

Oude kleding verkopen, nieuwe kleding kopen.. Een kledingkast die continu in beweging is en een rekening (die het door de verkoopjes) nog net allemaal bij kan benen. Perfect toch?

En waar worden jullie gelukkig van?

Liefs,

Annemerel

>Antwerps Again

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Maandagmiddag kreeg ik een smsje van mijn vriend ‘Donderdag gaan we naar Antwerpen met Thomas & Lindsey!’ ‘Top!’ Was m’n eerste gedachte.. ‘Hey wacht eens even.. tweeënhalve week geleden waren we nog in Parijs?’ dacht ik even later. En dat zo aan het einde van de maand.. dat vindt m’n bankrekening niet zo’n heel leuk idee.
Maar we gingen toch, want over deze dubbeldate spraken we echt al meer dan een jaar, dus als zich dan eens een dagje voorbij komt waarop we alle vier vrij zijn.. ja dan zou je natuurlijk wel gek zijn als je daar geen gebruik van maakt!
Rond elven reden we weg, iets voor éénen checkten we in en om half twee zaten we aan tafel bij Het Gebaar. Het Gebaar is een lunchroom in Antwerpen, ik heb er van de zomer ook al een keer over geschreven, toen was er ook al zo’n spontaan Antwerpentripje, en ik vind het de leukste en lekkerste lunchroom waar ik ooit geweest ben. Afgelopen week zijn ze ein-de-lijk beloond met een michelinster, wat best wel bijzonder is voor een lunchroom.
We bestelden Champagne (waarom ook niet?) en bestelden de lekkerste gerechtjes. Helaas heb ik sinds woensdag een heerlijke verkoudheid/griepje onder de leden, dus bij dat ene glas Champagne moest ik het echt houden, want m’n neus was al rood genoeg van de schraalheid, daar had ik echt geen alcohol meer voor nodig. 
De gerechten bij Het Gebaar zijn dus niet alleen onvergetelijk lekker, ze zien er ook prachtig uit. Ik heb me dus weer heerlijk uitgeleefd met mijn camera. Ik at zelf Steak Tartaar (zoals altijd) en Langoustine met een frisse salade met Krab.. oh en natuurlijk m’n Tiramisudessert met Tiramisu macarons! Needless to say.. I died, perfectie!
Na de lunch strompelden we eigenlijk alweer direct richting de Champagnebar in de Stadshal. Het zag er zo prachtig uit! Zat ik dan met m’n glas Champagne in mijn hand, voor de sier, want m’n verkoudheidje was inmiddels uitgegroeid. Een Annemerel die Champagne afslaat, lieve mensen… dat is bijzonder. Ik ben absoluut geen alcoholist, drink eigenlijk helemaal niet veel, maar als het om Champagne gaat daarentegen…
Na de Champagne was het tijd om onze hotelkamer weer eens een bezoekje te brengen. Ik wilde eigenlijk nog eventjes shoppen, maar ja, het was inmiddels alweer zes uur dus de winkels waren al lang en breed gesloten. Helaas :)
Toen we eenmaal in de hotelkamer waren en ik heel eventjes mijn lichaam in bed legde, kwam ik er nog maar heel moeizaam uit. Maar in het kader van ‘Annemerel, verpest de sfeer nou niet’ ben ik toch mee gegaan naar eerst de Ierse Pub, daarna een cocktailbar (waar ik verstandig mocktails dronk), toen de MacDonalds, en via nog een andere cocktailbar (waar ik thee dronk) belandden we in Cafe D’Anvers, waar ik vervolgens natuurlijk helemaal instortte en na vijf minuten alweer weg was, want met een hoofd vol snot, irritante oorpijn en een lichaam in totale staat van algehele malaise.. is stappen nou niet de meest geweldige optie.
Om 1.00u lag ik in bed, om 9.00u zat ik, enigszins opgeknapt maar met een nog rodere neus en ogen en een flinke loopneus aan het ontbijt. Vier glazen Jus d’Orange en heel veel scrambled eggs later was het alweer tijd om te vertrekken. Een klein probleempje… Toen we het raam open deden van de auto om het kaartje in de automaat bij de slagboom te steken, viel het raam naar beneden in de deur en kregen we het met geen mogelijkheid open. 
En kwartier hebben we rond gereden met een open raam. Ik had mijn sjaal om mijn hoofd gebonden, je zag alleen mijn ogen nog en ik had alle kleding die ik bij me had (dit keer heel erg weinig!) over mezelf heen gegooid, want de temperatuur daalde tegen het vriespunt. Uiteindelijk, na vijf garages geprobeerd te hebben, was er een garage die een tijdelijke oplossing vond zodat we gewoon met dichte ramen over de snelweg naar huis konden rijden. Thank Goodness.
Dat was me het avontuurtje dus wel weer :) Heb, ondanks mijn lichaam dat dus in een algehele malaise verkeerde, echt een hele fijn dag gehad! 
Liefs,