Annemerel.com

>My Tiffany’s Birthday

>

Bedankt voor al jullie lieve reacties op mijn scriptie debacle en de felicitaties!
Er komt zo snel mogelijk een uitgebreid verjaardagsverslag, maar ik heb vandaag eerst orde op zaken gesteld wat betreft mijn studie en ik mag nu alweer snel mijn diorsneakertjes aan en richting mijn werk!
Maar moet wel zeggen dat ik me gister heel erg jarig voelde en dat kwam mede dankzij jullie :)
Liefs,
Annemerel
(De ketting op de foto is een plaatje van mijn verjaardagscadeau van m’n ouders en oma. Een Tiffany’s sleutel om een 36 inch ketting! Mijn vriendje heeft me ook verwend met prachtige Tiffany’s doosjes (met inhoud) en ik ben nog veel meer verwend, maar dat komt later, echt!)

>Failing

>

“Zo als het er nu uit ziet ga je je scriptie gewoon niet halen. Het is niet goed genoeg. Ik vind het heel vervelend voor je, maar ik zie het allemaal niet echt positief in.”
Patsboem, in mijn gezicht. Au. Dat doet pijn. Ik had het niet zien aankomen, dacht dat ik wel op de goede weg zat, maar de eerste versie van mijn scriptie is keihard afgekeurd. He bah. 
De herschrijving van mijn scriptie zal meer moeten gaan lijken op een verbouwing van Heidi Montag formaat. Alles moet op de schop, want er was eigenlijk niks echt goed. Het meest positieve commentaar dat ik gehoord heb was “dat was nog niet het ergste”

Maar voordat de verbouwing gaat plaats vinden ga ik eerst eventjes 24 uur m’n scriptie compleet buitenspel zetten en (proberen) er geen moment aan denken.
Over precies een uur ben ik jarig en ik ben niet van plan om die dag door drieëndertig pagina’s en drie maanden werk te laten verpesten.
Liefs,
Annemerel

Sushi & Sake

>

Gister was ik vrij, vrij om te studeren. Maar ik heb natuurlijk weer eens geen boek aangeraakt, want zo gaat dat nou eenmaal af en toe bij mij. Ik werd veel te laat wakker (half elf.. maar daar staat wel tegenover dat ik de dag daarvoor tot twee uur aan het werk was), ging daarna gezellig lunchen met vriendinnetje Kim die ik echt al VEEL te lang niet gezien had en daarna pimpte ik mijn shirtje, zoals jullie gister al hebben kunnen lezen.
Om een uurtje of vijf besloot ik toch maar sushi te gaan maken. Eigenlijk vind ik dat meer iets om gezellig met anderen te eten, maar ik had trek in sushi, ik had alle ingrediënten in huis, het is gezond en ik wist hoe ik het moest maken zonder het huis af te laten branden.
De sushi was heerlijk. Ik schonk twee flesjes sake leeg en keek af en toe naar de plaats tegenover me. Leeg natuurlijk en dat was best wel saai. Ik bedoel, dan neem je een stukje sushi en een slokje sake en wat dan? Normaal kijk je dan op en maak je een praatje met degene die tegenover je zit. Nu zat er niemand en had ik tussen mijn hapjes sushi en slokjes sake helemaal niks.
Maar goed, ben trots op mezelf. Alle keren dat ik voor mezelf heb moeten koken in de afgelopen negen dagen heb ik gezond gegeten. De frituurpan is niet aan geweest (althans niet voor maaltijden..). Vandaag en morgen eet ik op mijn werk, maandag zijn mijn ouders er weer. I survived, I think..
Liefs.

Spinach & Mushrooms

Vorige week zijn mijn ouders en zusje richting Italië vertrokken, wat dus betekent dat ik al een week lang het hele huis voor mezelf (en mijn vriendje) heb. Geweldig op papier, in werkelijkheid iets minder geslaagd.
Ik ben dus een notoire rommelmaker en ik verkleed mezelf vaak zo’n drie a vier keer per dag, ook al ben ik misschien maar een paar uurtjes thuis. Normaal ligt mijn kleding alleen in mijn kamer, nu ligt het door heel het huis. En voor opruimen heb ik natuurlijk geen tijd. Ik bedoel, ik heb nog zo-veel te doen. Ik moet werken, studeren, shoppen, genieten, schrijven, eten, drinken, films kijken, slapen.. nee voor opruimen heb ik echt geen tijd.
Goed, over de beestenbende in huis wilde ik eigenlijk helemaal niet schrijven. Ik wilde schrijven over het feit dat ik deze week pas 1x boodschappen heb gedaan en dat ik toen geen zin had om kleine verpakkingen te kopen en dat ik dus heel erg veel hetzelfde eet. Of nou ja, dat is natuurlijk niet waar omdat ik bijna altijd bij elzenduin eet, maar de drie keer dat ik zelf eten heb gemaakt (twee keer lunch en een keer diner) heb ik alle drie de keren bijna dezelfde ingrediënten gebruikt.
Vorige week donderdag at ik een salade met zalm, tomaat, champignon en spinazie. Maandag maakte ik lasagne met spinazie en champignon voor de lunch en gisteravond maakte ik een risotto met champignon en spinazie. Inmiddels zijn de champignons en spinazie op en ik ben best wel een beetje trots op mezelf. Ik vind mezelf namelijk best wel creatief. Ik heb drie keer heerlijk gegeten (echt ik begin het beetje bij beetje te leren) en heb geen een keer extra boodschappen hoeven doen. Ik ben net een echte student :) (Het helpt misschien ook wel een beetje dat we een uitgebreide voorraadkast hebben waar gewoon altijd lasagnebladen en risottorijst ligt en een vriezer waar ik altijd zalm in kan vinden.. maar dat terzijde natuurlijk.)
Liefs. 

Hoe je deze heerlijke risotto maakt? Erg simpel. Zelfs mij is het gelukt en dat zegt inderdaad echt iets. (Ik gooide twee weken geleden nog de ongekookte pasta in de pan toen het water nog ijskoud was.. omdat ik dacht dat het zo hoorde ja..)
Ingredienten (voor twee personen)
150 gram risottorijst
250 gram wilde spinazie
200 gram champignons
1 rode ui
250 milliliter volle melk
100 milliliter water
100 milliliter witte wijn
Peper
Zout
Doe een scheutje olijfolie in een braadpan en laat rode ui (fijn gesneden) twee minuutjes fruiten in de pan. Gooi de rijst erbij, roer door elkaar voor twee minuten. Giet dan in tien minuten geleidelijk de water en de wijn bij de rijst. Daarna de melk toevoegen, zorg dat de rijst nooit helemaal droog is en blijf melk toevoegen totdat de rijst de juiste bite heeft. Voeg peper en zout naar smaak toe.
Doe tussendoor in een wokpan een beetje olijfolie en gooi spinazie en champignons in de pan, schep om zodat spinazie snel slinkt. Voeg ook hier peper en zout naar smaak toe.
Roer tenslotte de spinazie en champignons door de risotto heen en verdeel over de twee borden. Serveer eventueel met parmezaanse kaas en/of pijnboompitjes en geniet :)!

>She went back behind the wheel

>

Gistermiddag stapte ik weer in de auto, me dit keer volledig bewust van de gevaren en de problemen die zomaar eventueel konden ontstaan. Ik ging iets doen wat ik nog nooit gedaan had, ik ging in mijn eentje over de snelweg naar een plek waar ik nog nooit van mijn leven geweest ben.
Rotterdam Alexandrium. De Primark.
Ik kan jullie met trots vertellen dat mijn reisje zeer spoedig verliep. Ik ben in een keer goed gereden, heb hem niet een keer af laten slaan, heb zelfs een doodenge parkeergarage zonder schrammetje overleefd. Op de snelweg heb ik niet als een trutje gereden, maar toch ook weer niet zo hard dat mijn rijbewijs zou worden afgepakt, ik heb muziek geluisterd op normaal geluidsniveau en mijn telefoon heb ik gewoon achterin gelegd, op stil. Lieve jongens en meisjes, ik kan het dus wel. Als ik maar gewoon een beetje nadenk.
Rotterdam Alexandrium was trouwens hels. Jezus wat een drukte, is dat altijd zo? Nu was het natuurlijk meivakantie en het lijkt wel of het winkelcentrum de nieuwe efteling is ofzo. Echt helemaal gek. De Primark, waar ik voor ging, sloeg alles. Er stond een rij voor de kassa die gewoon als een slangetje door de hele winkel liep. Ik had twee paar schoenen gevonden maar ging daarvoor toch echt niet in die rij staan. Ik ga wel een keertje om negen uur ofzo. Als dat helpt.
Bij de ZARA ben ik wel geslaagd. Was eigenlijk niet van plan om veel geld uit te geven, maar kon dit jasje echt niet laten hangen. Mijn vriend noemt me Ai Ai Kapitein, maar ik vind hem prachtig (en hij eigenlijk ook, maar hij vindt dat op de een af andere manier moeilijk om direct te zeggen..)
Liefs,
Annemerel
Oh ja vandaag is ook weer mijn nieuwe blog voor I Love Beauty News online! Go Check it outtt!