Rob Peetoom is geweldig, of beter, Puck is geweldig. Zoals de goede fee Assepoester veranderde van dienstmeisje tot prinses, zo heeft Puck mijn haar van een onverzorgde lijzige bende verandert in een glanzend en natuurlijk blond kapsel. Het is niet vernieuwend of ontzettend bijzonder, maar het past precies bij mij en dat is volgens mij het belangrijkste. Je suis tres jolie.

Vandaag is de dag dat ik dat bossie hooi wat aan mijn hoofd hangt eens grote beurt ga laten geven. Hoewel een knipbeurtje pas drie maanden geleden is, zijn de puntjes zo droog als gort. En die uitgroei, tsja wat zal ik daar eens over zeggen… Dat is echt al heel erg lang niet meer bijgewerkt.

Ik weet nog niet precies wat ik ga laten doen, maar een schrikbarende verandering zal het niet worden. Annemerel is gewoon lang blond haar en niet anders, maar dan wel verzorgd natuurlijk en zo ziet het er op dit moment niet uit.

Om 15.00u heb ik een afspraak met Puck, een senior styliste bij Rob Peetoom op de Elandsgracht in de Amsterdamse Jordaan. Ik kwam er vorige week achter dat je bij Rob Peetoom ook heel makkelijk online afspraken kunt maken en dat verkleinde de stap tot ook daadwerkelijk naar de kapper toestappen aanzienlijk. Eerst koos ik de dag waarop ik een afspraak wilde, daarna mocht ik aangeven welke behandelingen ik graag zou ondergaan en als laatste koos ik kapper die ik mijn haar toevertrouwde. Die laatste stap was zo makkelijk nog niet, immers, hoe kies je uit twintig nietszeggende namen? Dus waagde ik een poging op google. Puck klonk leuk en was daarom mijn eerste zoekopdracht. M’n vermoeden werd bevestigd, leuk meisje met mooi lang blond haar, die vertrouw ik mijn bokkenpruik wel toe. Om 15.00u hebben wij dus een tweeënhalf uur durende date en ik heb er zin in.

Hoop dat ik vanavond nog minimaal zo enthousiast ben… To be continued…

(Ik ben trouwens niet kalend, mijn camera is gewoon een vuile leugenaar!)

Stresskipje, ik? Vier maanden voor ik de definitieve versie van mijn scriptie moet inleveren is mijn eerste nachtelijke schrijfsessie alweer een feit. Mijn onderwerp heb ik gekozen, de medische advertenties, mijn hoofdvraag heb ik ook al voorzichtig geprobeerd te formuleren: Op welke manier worden beroemdheden gebruikt in de promotie van dieetpillen. Die vraag zal ik ongetwijfeld nog 100x moeten aanpassen, maar het idee is er in ieder geval. Ik heb ook al aardig wat dieetmiddel fabrikanten gevonden die werken met beroemdheden, dus dat gaat ook de goede kant op. Goed, nu kan ik dus weer even ademen.

Mijn prachtige knarsplaatje voor mijn tanden is inmiddels ook gearriveerd in een een prachtig beugeldoosje. Zoenen kun je er niet mee, dat is nu dus echt wel duidelijk, maar verder is het ding best prima. Eigenlijk moet ik hem alleen ’s nachts dragen maar als ik thuis achter mijn laptop zit of als ik aan de yoga ben draag ik hem ook gewoon, heb gemerkt dat ik dan ook vaak ongemerkt mijn kiezen op elkaar klem (vooral als ik met zoiets bezig ben als een scriptie, daar bijt ik me dan echt letterlijk in vast, hihi).

Verder zit ik ineens echt heel lekker in mijn vel. Ik weet niet waar dat ineens vandaan komt, de hele maand januari heb ik me er zo op gefocust en nu is het februari en lijk ik eindelijk niet heel de dag aan eten te denken. En dat is niet alleen omdat ik het nu drukker heb met andere dingen, want normaal denk ik ook heel de dag aan eten ook al ben ik keihard aan het werk of aan de studie. Die anderhalve kilo die ik maandag ineens minder woog hebben me gewoon echt gestimuleerd om goed te eten. Ik heb gezien dat het wel zin heeft om gezond te eten en ik denk dat dat de beste stimulator is die je kunt bedenken.

Goed, ik ga weer naar Amsterdam. Vergadering van de Vegetarische Slager, de website begint al een beetje vorm te krijgen, als we online gaan laat ik het weten, we gaan echt de lekkerste vleesvervangers en vegetarische snacks verkopen. Zo lekker dat je gewoon vegetarisch wil worden. Echt hoor, ik heb het geproefd en als vleesliefhebber (met toch wel een groot geweten) vond ik het toch echt super lekker. Bijkomend voordeel, van de producten zit je super snel vol, dus ook nog eens dieet-verantwoord. Genoeg reclame, ik ga mijn tas inpakken!

Liefs,

Annemerel

Mijn puistjes worden dus eigenlijk niet echt minder. Zelfs na twee maanden antibiotica heb ik van die irritante onderhuidse pokkenpuisten. Natuurlijk was mijn gezicht gisterochtend helemaal puistvrij, maar de dermatoloog zag gelukkig (of niet) dat ik wel veel littekens had en dat er nog ‘aardig wat gaande was onder mijn huid’. Goed nu mag ik dus aan de roaccutane, of nou ja.. ik mag gaan beginnen met het voor traject. Ik moet namelijk eerst aan de pil (neeeeee ik wil echt niet) en daarna moet ik een bloedonderzoek (nogmaals, neeeeee dat wil ik echt niet). En waarom? Omdat het medicijn zo schadelijk is voor het lichaam dat ik waarschijnlijk kinderen met drie benen krijg als ik onverhoopt toch zwanger raak. Nu is mijn vraag, wil ik zo’n alles vernietigend medicijn eigenlijk wel slikken? Ik word met de pil al een grote emotionele bom, gooi daar nog even dit agressieve medicijn tegenaan en ik sta niet meer voor mezelf in. 

Dus.. ik was er eigenlijk gisteravond al uit, ik doe het niet. Maar nu begint het weer te knagen. Ik krijg op mijn wang weer twee van die grote onderhuidse krengen. Ik voel ze gewoon. Ze kloppen, ze tintelen en ze irriteren me mateloos. Als ik door tien maanden afzien er nou voor goed vanaf ben.. klinkt toch ook best wel interessant. Heb ik lezers die dit middel gebruikt hebben, of anderen die denken te weten wat ik moet doen. Ik weet het niet meer.

Goed next, tweede probleem. Ik heb vandaag mijn scriptie onderwerp te horen gekregen, of beter gezegd onderwerpen. Ik mag kiezen. Politieke argumentatie of Medische advertenties en nu komt het mooiste, ik mag vrijdag al mijn inleiding inleveren. Begrijp me niet verkeerd ik vind mijn twee scriptiebegeleiders schatten van docenten, volgens mij zijn het de liefste van mijn hele leerstoelgroep (heeft misschien ook wel iets te maken met het feit dat ik in het verleden bij hun vakken mijn hoogste cijfers haalde), maar waarom hebben ze die onderwerpen niet iets eerder opgegeven. Ik ben zes weken vrij geweest.. Ik heb zes weken de tijd gehad om me te verdiepen in de onderwerpen, maar nee ik hoor het vandaag en mag vrijdag al met een inleiding komen. 

Politiek/Medisch Medisch/Politiek. Ik weet het niet. Bij het politieke thema heb ik nog helemaal geen onderwerp bedacht, maar dat vind ik wel het interessants klinken en bij het medische thema heb ik al wel  iets in mijn hoofd -dieetpillen- maar ik weet niet of ik me daar de eerst komende vijf maanden mee wil bezig houden.

Keuzes, keuzes.. Het liefst werd ik nu bij de hand genomen door mijn mama en dat zij dan zou zeggen ‘Annemerel, dit moet je doen’ en dat ik dan ook zeker wist dat ik de juiste beslissing had gemaakt, want hallooo.. Mama heeft altijd gelijk. Maar helaas die tijden zijn voorbij, ik zal het zelf moeten uitzoeken. Maar ik kan wel wat meningen van anderen gebruiken!

Liefs.