Mijn photoshopskills laten te wensen over als ik HAAST heb, maar wat vinden jullie van mijn rode nagels? OPI ‘Color to diner for’ . Ik heb jarenlang (minstens vier jaar) iedere dag rood gedragen, toen was ik er een paar jaar lang klaar mee en nu ben ik weer fan! LOVE IT!

Wat is er lekkerder dan wakker worden door de zon die je slaapkamer in schijnt! Ik ben helaas vandaag TE druk om er echt van te kunnen genieten, maar als ik niet had hoeven werken, of naar afspraken had gehoeven, of taken als ‘naar de schoenmaker’ en ‘boodschappen doen’ op mijn lijstje voor vandaag gehad had dan wist ik het wel.. PERFECT hardloopweer! Maar ook heerlijk weer voor een strandwandeling met poffertjes en warme chocolademelk en slagroom. Of een BOSwandeling! Kastanjes zoeken! Dat heb ik al ZO lang niet gedaan. Of….. gewoon lekker winkelen, kan volgens mij ook prima met dit weer.

En als ik nu naar buiten kijk dan baaaaal ik ook. Ik zou vandaag die halve marathon van Amsterdam lopen, maar zo ver kwam ik helaas niet. Pffttt als ik dit weer zo zie dan denk ik dat ik hem zelfs met mijn conditie had kunnen lopen. Jammer!!

Geniet van jullie dag, dat ga ik, ondanks de drukte en het feit dat ik NIET die strandwandeling kan gaan maken, ook lekker doen.

Tot morgen!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Hola ladies en (gentleman)! Ik heb vandaag echt een crazy-druk-volgepropt schema, vandaar vandaag eventjes een snel vrolijk berichtje. Beloof voor de rest van de week interessantere posts te maken!

Ten eerste, oh mijn God, ik kan gewoon niet geloven hoe verschrikkelijk lekker weer het is vandaag! Ik heb vandaag nog geen vuiltje aan de lucht gezien en ik ben toch al eventjes wakker (vanaf 7.00u om precies te zijn, told you, pretty busy schedule). Ik combineer dit blogmomentje dan ook eventjes met een momentje in mijn bananenbikini in de tuin van mijn ouders. Heaven! Ik hoorde de vogeltjes vandaag zelfs fluiten zoals ze dat doen in april. Geen problemen mee!

Dan… Heb ik vandaag mijn snelste 5KM sinds maaaaanden gelopen. Ik liep hem in 26 minuten en 37 seconden en ik ben best trots op mezelf. Meestal val ik na een kilometer al neer als de zon schijnt, maar vandaag gaf het me juist energie. En ik rende om 13.00u, ‘heetst’ van de dag, erg fijn. Helaas zal ik de Halve Marathon over 2,5 week niet rennen. En hoewel ik een paar weken geleden nog zei ‘I’ll give anything but up’ voelt het toch niet echt als opgeven. Ik heb er erg veel redenen voor en geen van die redenen hebben iets met luiheid te maken.

Dan heb ik vandaag ook nog eens de nieuwste aflevering van Glee gezien en gisteren de allereerste aflevering van seizoen vijf Gossip Girl en ik vind het dus echt heerlijk om zo mijn dag te beginnen. (En dan kan ik dus ook ineens zonder problemen om 7.00u opstaan).

Hmm… wat heb ik nog meer voor leuke dingen te vertellen? Oh ja, ik ben morgen voor het eerst in twee maanden weer eens een hele dag vrij samen met mijn vriend en dat is natuurlijk nooit verkeerd. Enige probleempje is dat ik ’s avonds in Amsterdam nog een feestje heb (waar ik hem niet mee naartoe kan nemen) dus ik moet nog even kijken hoe ik dat op ga lossen.

Goodie dan ga ik nu nog vijf minuten mijn ogen dichtdoen en de zon haar werk laten doen (VITAMIN D). Dan snel mijn gezicht wat opfleuren met wat make-up en dan snel snel naar mijn werk, waar het gezien deze temperaturen vanavond vast stervensdruk zal zijn!

Geniet van de zon lieverds, al is het maar voor vijf minuten! Het zijn er vast vijf meer dan dat je ze in juli en augustus bij elkaar gehad hebt, toch?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Vanmorgen ging om 7.00u mijn wekker. Niet omdat ik gisteravond mijn wekker op 7.00u had gezet, maar omdat ik vorige week zondag om 7.00u moest opstaan en omdat ik altijd mijn oude wekkers vergeet te wissen. Ik denk dat ik in mijn onderbewuste zo’n 12 keer op de snoozebutton gedrukt moet hebben, want om 9.00u ging mijn wekker nog steeds en toen vond ik het wel eens tijd om mijn benen uit bed te slingeren en de dag te beginnen.

Hup banaantje erin, vitamine C bruistabletje oplossen in een glaasje water (of het daadwerkelijk helpt, al sla je me dood, maar ik vind dat gewoon errrrrrrg lekker!). Muziekje aan, de kleding die ik afgelopen week door het huis verspreid heb weer terug in de kast hangen, de vaatwasser leegruimen, de vaatwasser inruimen, wasmachine aanzetten, droger leeghalen. Nog een banaantje erin, kopje thee erbij.

Ik was vanmorgen een heerlijke huismuts en dat ben ik dus vrijwel nooit. Ik ben namelijk van mening dat het huishouden de meest ondankbare klus is die er op aarde bestaat. Als ik heb opgeruimd heb ik normaal altijd het gevoel dat ik de deur achter me dicht moet doen en niet meer binnen moet komen, anders ontstaat er binnen de kortste keren weer rommel en kan ik weer aan de slag. Als ik het gasfornuis heb opgepoetst zeg ik tegen mezelf, nooit meer doen, dat koken.. Anders moet je weer poetsen. Het huishouden.. het liefst werd ik daar nooit meer in mijn leven mee geconfronteerd.

Maarrrrr, vanmorgen was anders. Ik genoot ervan ons huisje te zien opknappen en al die hatelijke gedachtes jegens het huishouden bleven achterwegen. Good for me, right?

Ik weet wel hoe het komt, de zon scheen en ik had grootse plannen, te weten, zoveel mogelijk van de zon genieten en bewegen. Dus stond ik om 11.00u buiten in m’n Stella McCartney voor Adidas hardloopbroekje, een oud wit shirt met 10000 gaatjes en zo dun dat je er doorheen kunt kijken van Blue Blood en m’n bikini eronder. Ik liep, en ik liep, zonder eindbestemming in mijn achterhoofd, alleen maar met doel om te genieten. Als ik wilde wandelen, dan mocht ik wandelen. Wilde ik sprinten, dan mocht dat. Maar dat wilde ik allemaal niet, ik liep in rustig tempo richting de duinen en wat zijn die mooi in Den Haag! Ik ben de duinen in het Westland gewend, die zijn ronduit saai. Ik liep en ik liep en ik liep en pas na 6,5 kilometer nam ik even rust. Ik liep het strand op deed een paar yoga moves (gewoon omdat ik daar zin in had) ik sprintte naar de zee en weer terug, ik deed m’n shirtje uit en lag even in mijn bikini in het toen al warme zand en liep weer verder.

Toen ik erachter kwam dat ik nu wel heel dichtbij het huis van mijn ouders was liep ik daar eventjes naar toe voor een gratis ijsje. Maar goed, van het één kwam het ander. De tuin zag er toch ook wel aanlokkelijk uit. Die twee bananen waren na die 10 kilometer hardlopen ook al lang weer verdwenen dus er moest geluncht worden en toen ging ik eventjes in het zonnetje in de tuin zitten en was het ineens 16.00u en vroeg m’n moeder of ik bleef eten. Hoe ik vanavond thuis kom? Al sla je me dood. We eten waarschijnlijk niet voor 19.00u en m’n benen zijn op dit moment aardig verzuurd geraakt (ik heb namelijk net in de tuin ook nog wat gekke yoga poses gedaan, nadat zowel m’n liefhebbende broertje als zusje me er op wezen dat ik aan alle kanten flubberde, waar dan?) But I’ll be OK!

Perfecte zondag!

En wat hebben jullie op de eerst herfstzondag van 2011 allemaal gedaan?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Sinds gisteren is het dan officieel herfst. Geen grote shock, want we zijn ons er nu denk ik allemaal wel van bewust dat ‘de herfst’ slecht een naampje is en dat ‘herfstachtigweer’ helemaal niet met zo’n naampje hoeft samen te hangen. Ik denk op dit moment inderdaad aan onze dramatische zomer.

Een zomer waarin ik geen één keer op het strand heb gelegen, terwijl ik tien minuten fietsen van het strand woon en notabene op het strand werk. Een zomer waarin ik zelfs op vakantie in Italië geteisterd werd door de weergoden. Een zomer waarin ik zo van mijn à propos was dat ik zelfs zin in de herfst kreeg.

Maar het klagen is al lange tijd opgehouden en heeft een paar weken geleden plaats gemaakt voor de humor die ik er van in ben gaan zien. Ik bedoel hé je auto wassen heeft toch geen zin, geen schadelijke zonnestralen, plantjes hoeven geen water, heerlijk excuus om vroeg in bed te gaan liggen met een goed boek..

Wat ik nu eigenlijk wilde vertellen? Dat ik toch eigenlijk best wel een leuke zomer gehad heb..

Het was officieel nog niet eens zomer of ik ging al een week met Ashley naar het Griekse eiland Zakynthos, waar ik iedere avond pasta at en de hele week aan het zwembad heb gelegen. Ik ging naar Amsterdam Fashion Week en verschillende Events. Ik ging niet anderhalve week, maar tweeënhalve week naar Italië, shopte in Florence, snoof cultuur in Rome, at wederom heel veel pasta en had het heel erg naar mijn zin met mijn familie en vriend. Ik was nog geen twee weken thuis uit Italië of ik zat alweer in het vliegtuig naar Parijs, waar ik vier dagenlang (kort) met Laura geflaneerd heb op acht centimeter hoge hakken (ja als zij op hakken loopt dan moet ik ook!) geshopt, gegeten, gelachen, gewandeld, gefotografeerd.. Wauw. Sinds ik vierenhalve week geleden thuis kwam uit Parijs is er ook nog genoeg gebeurd, misschien niet zo internationaal, maar hé je moet ook je thuis kennen als je dat fijne vakantiegevoel wilt hebben.

Ik denk dat ik wel klaar ben voor de herfst.. en jullie?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin