Vandaag is dag 23 van 112 van trainen als ’topatleet’. Ik zet topatleet nog steeds tussen haakjes omdat ik het heel raar vind om dit (over mezelf) te zeggen en omdat ik van mening ben dat er niet ‘een topatleet’ is. De afgelopen drie weken waren een redelijke achtbaan waarin er zoveel dingen op me af kwamen dat ik het moeilijk vond om dingen rustig te verwerken en goed op een rijtje te zetten, maar ik ben nog steeds van mening dat dit – voor mij – het beste idee ooit was.
<p style=”text-align: justify;”>Week 3 als atleet is dunzo, tijd voor een (foto) recap.
Lieve papa,
Ik ben zo trots op jou. 61, maar voor altijd 49, de leeftijd waarop je je hardloopschoenen voor het eerst aantrok (een week nadat ik dat deed, niet andersom!!!). Ik ken weinig mensen die harder werken en meer vastberaden zijn dan jij. Ik ken ook weinig mensen die eigenwijzer zijn dan jij. Ieder weekend een halve marathon en ieder weekend een tandje sneller? In jou ogen heel logisch, maar daarin verschillen we toch van mening.
Mijn eerste week van mijn 16-weken-project zit er al weer op en als dit een goede voorbode was voor wat gaat komen, dan maak ik me over de rest van de zomer niet zo druk meer (OK, op het slotstuk – de marathon – na dan).
