1 april mensen, het is 1 APRIL! Gisteren tijdens mijn vijf kilometer run liep ik door een sneeuwbui heen. Laten we hopen dat april daadwerkelijk lenteweer gaat brengen. Liefst 30 dagen lang.

Goed, vorige week schreef ik dat ik maandagochtend weer ging proberen de reis naar Amsterdam – levend – af te leggen. Niet gelukt. Toen ik om 7.25u op het station kwam kon ik nergens mijn trein naar Amsterdam Centraal vinden. Uiteindelijk aan een conducteur gevraagd wat er aan de hand was en die vertelde me dat ik over een half uur in een sprinter naar Leiden kon, alwaar ik kon wachten op een intercity richting Amsterdam. Toen ik zag hoeveel mensen er stonden te wachten op de sprinter en toen ik me bedacht hoe druk die trein naar Amsterdam wel niet zou zijn (2/3 van de treinen richting Amsterdam was uitgevallen) heb ik me heel snel omgedraaid, terug naar de tram, terug naar huis, zodat ik gewoon OP TIJD kon beginnen met werken.

Bekijk bericht

Jezelf beter verklaren staat helaas niet gelijk aan beter zijn. WTF. Wat is dit voor griepje? Ik wist dat anderen die de griep deze winter gehad hebben, er lang mee bezig waren, maar ik had er eigenlijk niet bij stil gestaan dat het mij ook zou kunnen overkomen. Iedere keer als ik denk ‘Muahaha, ik heb je overwonnen’ komt ‘ie weer net zo hard terug… In de vorm van een hoestbui, vervelende hoofdpijn, of algehele malaise. Deze week was daarom weinig spannend.

Bekijk bericht

Ok, het mag volgens mij wel duidelijk zijn dat de twee weken hiervoor beter waren dan afgelopen week. Eerst een week op wintersport, daarna een paar dagen naar Parijs… Ach ja, het kan niet altijd feest zijn (maar je kunt er natuurlijk wel het beste van proberen te maken natuurlijk).

Afgelopen maandag werd ik wakker met de meest afschuwelijke spierpijn ever! Zelfs na de marathon kon ik me beter bewegen. OK, begrepen, een halve marathon lopen na meer dan vier weken niet serieus gelopen te hebben is niet het beste idee. Ik voelde me een beetje slapjes, maar niets dat met wat repen chocola niet opgelost kon worden hoor en dus ging ik afgelopen maandag en dinsdag gewoon naar kantoor in Amsterdam.

Bekijk bericht

Afgelopen week begon in Parijs. Of nou ja, eerst om 5.00u ’s ochtends in Den Haag, maar dat moment (het moment van opstaan) was ik natuurlijk al snel vergeten nadat ik mijn eerste voetstappen in Parijs zette. In Saint Germain wel te verstaan, op de Rue de Rennes. Nadat ik afgelopen twee jaar vijf bezoekjes bracht aan Parijs, zou je misschien denken dat ik mijn weg inmiddels wel ken, maar ook ik loop nog gerust drie rondjes op een kruispunt, met in mijn handen mijn iPhone waarop Google Maps overuren draait.

(null)

De week is voorbij gevlogen! Maar wat wil je, als je zes van de zeven dagen doet wat je het allerliefste doet (skiën / eten met mijn familie en vriend in de zon! ) en op de zevende dag de helft van de tijd slaapt omdat je in de auto zit en de andere helft keihard tegen de klok aan het racen bent om je klaar te maken voor alweer een nieuw avontuur.

Bekijk bericht