Maandag… Mijn vakantie was voorbij en actie moest ondernomen worden. Nu kan ik fantastische verhalen schrijven over thuiswerken en tips geven over hoe je je tijd zo efficiënt mogelijk gebruikt. Maar ik ben de eerste die toegeeft dat ook ik dagen heb dat het me gewoon niet lukt. Maandag was zo’n dag. Ik deed alleen het hoognodige. Oh natuurlijk ik deed boodschappen, schreef twee blogjes, bracht een pakketje naar het postkantoor, probeerde een nieuw recept dat een paar uur in beslag nam. Maar daar bleef het bij. De rest van mijn tijd spendeerde ik op de bank met de Friends DVDbox en met mijn eyeliner en de camera van mijn iPhone (het resultaat zie je linksonder). Ach ja, die dagen kun je zo hebben.. Een dag na een vakantie komen ze niet echt goed uit, maar ja.. kan gebeuren.

Kwam er dinsdag achter dat ik een nieuwe advertentie op mijn blog heb van H&M. Vind hem zo cool in mijn layout passen!

Woensdag & donderdag weer op de redactie bij Girlscene. Voor het eerst in lange tijd weer eens met de tram naar het Centraal Station. Wat een hondenweer! Donderdag lunchten we bij de Chinees en meldde ik me samen met een collega in een opwelling aan voor de marathon van Amsterdam op 21 oktober. WAAAH!

Vrijdag had ik een lunch en shopdate met mijn moeder, alvast voor mijn verjaardag. Ik was helaas in een afschuwelijke stemming. Heb je dat ook wel eens? Dat je beseft dat je een rot humeur hebt en dat je ergens wel weet hoe je het op moet lossen, maar dat je er gewoon de energie niet voor hebt. Zo’n dag had ik vrijdag dus. In een tweedehands winkeltje droeg ik een prachtig vintage Pradajurkje dat me perfect paste en helemaal mijn stijl was… Prijs? 79 euro? Maar ik was zo chagrijnig dat ik zelfs dat niet goed genoeg vond. Dan is het wel echt serieus, toch?

Over mijn verjaardag zaterdag hebben jullie gisteren natuurlijk alles al kunnen lezen! M’n chagrijnige bui was nog steeds niet helemaal verdwenen, maar na een rondje hardlopen waarin ik wat dingen voor mezelf op een rijtje had gezet ging het alweer een stuk beter. We lunchten in Amsterdam bij George, ik kocht een nieuwe MacBook Air met wat verjaardagsgeld (van anderen en van mezelf). Ik dronk koffie en at taart met mijn ouders, ik at nog meer tijd en dronk champagne en wijn met Kim en Tom en om 4.00u strompelde ik eindelijk naar mijn bed.

Gisteren moederdag. Mama heeft instagram, hoewel ik de enige ben die haar volg (en zij naast mij alleen The Blonde Salad volgt), gebruikt ze het wel. Dus in plaats van een berichtje zette ik een foto van ons samen in Parijs op Instagram. Een kwartier later werd ‘ie door mama geliked en beantwoordt met foto’s van de cadeaus die ze had ontvangen bij het ontbijt. Leuk.

’s Middags bij mijn moeder taart eten en thee drinken in de tuin, terwijl de mannen en Roos op de bank Formule 1 keken. Heerlijk! Daarna naar mijn schoonfamilie voor moederdag deel 2. Heerlijk gegeten. En om 21.00u alweer burgerlijk samen op de bank. Ik met mijn nieuwe MacBook Air, hij met mijn oude. Filmpje op de achtergrond (Treasure Island) en Ben & Jerry’s (om het af te leren, morgen maar weer even ‘balansen’) en zo was mijn week alweer voorbij..

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

BEDANKT VOOR ALLE LIEVE COMMENTS, TWEETS, BERICHTJES OP FACEBOOK & INSTAGRAM! Wauw, van zo’n hoeveelheid lieve berichtjes gaat zelfs de ergste Birthday Grinch zich nog jarig voelen!

Mijn verjaardag had ik niet gepland. OK. Dat klinkt stom.. Ik wist natuurlijk al eventjes dat ik op 12 mei 23 zou worden, tot zover stond het vast. Wat er die dag gebeuren.. Dat wist ik niet. Ik wilde te veel, kon geen keuze maken en maakte dus uiteindelijk geen plan.

Om mijn verjaardag goed te beginnen trok ik ’s ochtend om 9.00u mijn hardloopschoenen aan voor een rondje van 10 kilometer. Ik had de hele week al niet gelopen (foei!) en dit voelde echt als een nieuw begin. Zeker nu ik weet dat ik dus ECHT over 24 weken een marathon loop. Ik heb 60 euro betaald, hier kom ik dus niet meer onderuit.

Bij thuiskomst was er een ontbijten voor me gemaakt. Een smoothie van verse Hollandse aardbeitjes en sinaasappels met basilicum en scrambled eggs a la Rem (met lente-ui & champignons). Heerlijk! Onder het ontbijt besloten dat we gingen lunchen in Amsterdam, George W.P.A. natuurlijk. Daar aten we voor het eerst op mijn 21ste verjaardag en ben ik sindsdien stamgast (of nou ja dat zou ik wel willen…)

M’n cadeau zou ook uitgezocht worden in Amsterdam, maar ik had nog steeds de “ik-weet-het-niet-e-rie-tus” ik probeerde een armband van Hermes, vroeg de prijs, schrok inwendig, maar om mijn gezicht niet te verliezen probeerde ik er nog een paar (zodat het dus net leek alsof ik die prijs makkelijk kon betalen). We snuffelden door de boeken bij Taschen, probeerden alle parfums bij de nieuwe Skins in het Conservatorium Hotel. Maar eigenlijk wist ik in mijn achterhoofd dat ik het veel slimmer aan moest pakken. Mijn MacBook Air zweeft al tijden zo rond het randje van de afgrond en het zou niet lang meer duren of ik moest écht een nieuwe.

Dus lunchten we rustig bij George (met champagne, tonijnpizza en steak tartaar) en liepen daarna naar de Apple winkel op het Leidseplein. Na veel wikken en wegen werd het toch weer een MacBook Air en liet ik de Pro toch weer staan. Nam ook direct maar een hardcase mee voor ‘m, ben vast beraden dit keer langer dan een kleine 2,5 jaar met mijn MacBook te doen (dit is al mijn derde in nog geen vijf jaar.. bizar toch?).

We reden terug naar Den Haag, kochten taart bij de Bijenkorf omdat ik op het laatste moment toch besloten had mensen uit te nodigen voor mijn verjaardag (mijn ouders en broertje en zusje). Mijn verjaardagsdiner bestond uit een opgewarmd saucijzenbroodje van de banketbakker (geen zin meer om te koken). Iets voor negenen kwamen mijn ouders, we aten taart (die ik heel goed had uitgezocht, lekker!) en na een rondje cadeautjes was mijn huis alweer leeg.

Maar niet voor lang, want Kim en vriend Tom brachten een surprise visit nadat ze die lekkere taart op twitter hadden gezien. Maar ze kwamen in goed gezelschap, een lekkere fles champagne en een prachtig cadeautje! De tasverstuiver van Marc Jacobs’ Daisy. Zo leuk om iets te krijgen waarvan je eerst niet wist dat je het wilde hebben, maar als je het dan krijgt dat je denkt “OMG dat wilde ik hebben”. Hebben-hebben-hebben in je onderbewustzijn.

Na een fles champagne en twee flessen wijn vertrokken Kim en Tom rond 3.30u weer naar huis en na nog een uurtje met mijn nieuwe MacBook gespeeld te hebben vertrok ik naar bed. Het was ongepland, een mooie dag!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Wakker worden om half zeven ’s ochtends, als de rest nog in een land, ver, ver hiervandaan is.. M’n bed verruilen voor een date met een springtouw of hardloopschoenen. Uitzweten met de nieuwe Nederlandse Vogue.. Verse broodjes halen, ontbijten met de net ontwaakte familie…

Zo zag mijn ochtendritueel er afgelopen week uit. Een fijn ritueel, voor herhaling vatbaar ook. We brachten welgeteld vier bezoekjes aan ons favoriete dorpje Bardolino. We aten daar vijf ijsjes, dronken er drie cappuccino’s, aten er één pasta, kochten er drie paar ballerina’s en twee flessen witte wijn en maakten er 386 foto’s (waarvan jullie er slechts 10% gezien hebben (en zullen zien).

We shopten in het grootste overdekte winkelcentrum van Europa, het Orio Center in Bergamo. We shopten en snoven cultuur in Verona. We lagen drie middagen aan het zwembad, aten daar iedere keer een magnum, maar dat maakte niets uit, want ’s ochtends had ik toch al gezweet.

Ik las geen enkel boek, maar las wel tien tijdschriften. Van de Nederlandse Vogue tot de Duitse Instyle en de Italiaanse Vanity Fair. Ik werd in iedere winkel aangesproken in het Italiaans (een unicum, meestal beginnen ze al gelijk het Duits..), helaas heb ik iets te vaak “Scusi, non capita” moeten zeggen dan me lief is.

Zowel mijn SD-kaartje van mijn camera als de oplader van mijn MacBook besloten er deze week mee te stoppen, maar ook met deze “technische mankementen” heb ik kunnen leven. Een nieuw SD-kaartje en mijn MacBook opladen door mijn vinger een paar uur lang tegen het stekkertje van mijn oplader te duwen waren de oplossing.

Ik ontdekte de albums van Florence & The Machine & The Astroids Galaxy Tour. Luisterde “Destroy Everything You Touch” op repeat, downloadde de nieuwste Gossip Girl via het netwerk hier en ben nog steeds een soort van in shock (hoewel ik mijn vermoedens al had). Op een regenachtige avond begon ik weer met het vijfde seizoen van Grey’s Anatomy en ik liep hard met het laatste album van David Guetta.

Het was een fijne week. Als ik zou zeggen dat ik er aan toe was dan zou dat een klein beetje gek klinken, als je je bedenkt dat dit al mijn derde weekje vakantie in 2012 is. Maar eh, het was zeer welkom. En aangezien er in geen enkele vakantie ook maar een dag voorbij gaat zonder mijn blog voel ik me toch niet compleet nutteloos en lui.

En nu… Ben ik écht klaar om dit weekend mijn vierentwintigste levensjaar direct goed te beginnen. Zoals gewoonlijk na een vakantie, zit mijn hoofd vol leuke en creatieve plannen. Hoeveel er van terecht komt moeten we nog maar zien, maar dat heb ik zelf in handen…

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Vorig weekend zei mijn vader dus ineens “Hé Annemerel, als we volgende week op vakantie zouden gaan, ga je dan mee..?”. Nou ja toen moest er dus heel snel “geschakeld” worden. De hele week heb ik geleefd van een To Do lijstje. Ik had het in geen tijden zo “druk” gehad. Nu zeg ik druk tussen haakjes, maar eigenlijk mag ik gewoon met recht zeggen dat ik het druk had. Wel zelf opgelegd druk natuurlijk. Maar toch, druk.

Vier dagen voor Girlscene schrijven.  Natuurlijk mijn eigen blog niet vergeten en tussendoor nog een beetje proberen te sporten, want eh.. stel je voor dat die vakantie echt door zou gaan en ik in bikini zou moeten. (haha). Maar ik heb het allemaal mak-ke-lijk gered, ik had zelfs nog tijd voor AL mijn favoriete series en een avond met mijn vriendje op de bank. Dus zo druk had ik het nou ook weer niet.

Woensdagavond was de vakantie definitief. Hoe ik hier achter kwam? Oh gewoon via een twitterberichtje van mijn zusje. Yes! De volgende dag was er een klein probleempje met de server van Girlscene. Resultaat? Een tijdje was Girlscene niet te bereiken en konden we ook geen stukjes in het systeem zetten. Ik ging koffie halen bij Starbucks en dacht dat ‘ie het daarna wel zou doen. Maar helaas. Op een gegeven moment terug naar Den Haag gegaan voor een lekker middagje shoppen met mijn vriend.

Mijn vriend shopt dus vrijwel nooit, maar had van iemand gehoord dat ‘ie naar COS moest. Nu vind ik dat ook niet echt een hele vervelende winkel, dus gaven we daar zijn garderobe even een update! En ik? Ik kocht he-le-maal niets voor mezelf! Goed hè? ’s Avonds samen gekookt (ik de salade, hij de risotto) en vergezeld met een lekkere fles witte wijn opgegeten tijdens een Friends-marathon.

Vrijdag al om 5.30u wakker en mijn tijd maar gelijk goed besteed. Er moest natuurlijk nog voor Girlscene geschreven worden nadat ik de dag ervoor niets had kunnen doen. Om 12.00u was ik klaar en toen was het tijd voor mijn blog. Van mijn blog verder met mijn tas inpakken, om vervolgens een marathon-muziek-download-sessie te doen.

Ik viel in slaap bij nog meer Friends en werd de volgende ochtend om half vijf wakker door mijn wekker. Snel aangekleed en mijn vriend wakker gemaakt, die bracht me naar mijn ouders.

Heerlijk geslapen onderweg, af en toe naar buiten gekeken en twaalf uur later op de plek van bestemming. Inmiddels zijn we er twee dagen en het is heerlijk. Het weer mag dan wat te wensen overlaten, maar hallo, ik ben in Italie! Het land van de cappuccino’s, pasta’s, ijsjes en pizza’s! Wat wil ik nog meer?

Happy Queensday!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Maandag had ik weer eens een van mijn favoriete dates. De date met de tandarts. En hoewel mijn tandarts zei, meisje niks aan de hand.. klein luchtbelletje in een vulling, maar daar hoeven we nu eigenlijk niks aan te doen. Dacht mijn moeder (de preventieassistente) daar toch weer anders over. Er moest tandsteen verwijderd worden. Ge-wel-dig.. Maar goed, met mijn nagels in de stoel en mijn benen spastisch om de stoel geklemd heb ik ook dat overleefd.

’s Middags met mijn zusje naar het strand voor outfitfoto’s. We zijn afgelopen week druk bezig geweest met outfits schieten voor haar nieuwe (en mijn eigen) blog. Super leuk. Verschil tussen ons? Zij gaat staan en is binnen een paar minuten klaar. Ik ga staan en ben na een kwartier nog niet tevreden. Verschil moet er zijn zeg maar.

Dinsdag had ik een dagje in Amsterdam gepland. Op naar Simply PR om een camera (de Nikon D5100) te lenen en alle andere nieuwe producten te bekijken (maar daarvan zul je binnenkort wel meer zien). Daarna een afspraak bij Rob Peetoom, voor het eerst meegemaakt hoe het is als een kapster niet weet wat vijf centimeter betekent (maar ik kan in ieder geval weer even vooruit) en daarna richting Leidsestraat en PC Hooftstraat voor wat window shopping.

Even een vraagje tussendoor… Zouden jullie een armband van 200 euro die na twee maanden spontaan van je pols af valt (en kapot is) willen vergelijken met een nieuwe auto die een servicebeurt nodig heeft? Een bepaalde juwelier in de PC Hooftstraat durfde die vergelijking te maken.

Na Amsterdam door naar Haarlem voor een taartjes en tapasdate met Laura, om vervolgens verder thuis verder te gaan met eten met heel veel pasta bolognese en daarna nog een hele pint Ben & Jerry’s. Ja, ik had honger.

Woensdag bij Girlscene had ik ook heel de dag honger. Heel de dag kon ik alleen maar aan mijn maag denken. Chocola chocola chocola. Oh en taart natuurlijk. Maar die taart kreeg ik pas de volgende dag bij mijn moeder, die 51 werd. Overdag werkte ik thuis voor Girlscene en ’s avonds at ik bij mijn ouders, waar mijn vriend gekookt had (sushi voor, kabeljauw als hoofd en tiramisu na) en vervolgens TAART.

De volgende dag was het alweer de beurt aan de verjaardag van mijn zusje. Vroeg op zodat ik nog even de nieuwe Vampire Diaries aflevering kon kijken (zo fijn altijd weer na een maand pauze) en daarna druk aan het werk. Ik ben vanaf deze week aangesloten bij een ander reclamebureau en morgen komt mijn laatste advertorial in samenwerking met Blogmij online. EEN FILMPJE. OMG, dat was echt de meest verschrikkelijke ervaring ooit. Vlogs zijn niet mijn ding. Laat mij maar gewoon schrijven.

Toen ik uiteindelijk naar mijn zusjes verjaardag kon WAS IK HAAR CADEAU VERGETEN. Hup, weer in de auto terug naar huis, mijn cadeau (een springtouw van Nike) opgehaald en daarna lekker aan de cointreaupolitans. Sinds dit weekend één van mijn specialiteiten!

Zaterdag had ik een date met Kim in de stad. Eerst geshopt (heel netjes alleen Nespresso cups gekocht en één T-shirt bij Mango) en daarna nog even lekker geluncht. Toen ik om 15.00u thuis kwam dacht ik, laat ik weer eens gaan hardlopen (ik had mijn hardloopschoenen al een week niet aangeraakt). Ik liep lekker, keek niet op mijn telefoon om te kijken hoe hard ik ging en opeens, na zo’n acht kilometer, lag ik languit op het asfalt. Au. Ik liep door, want ik zag op mijn telefoon dat ik juist heel hard ging en toen mijn rondje van 10 kilometer klaar was zag ik dat ik een dik record had gelopen (inclusief mijn val).

Maar toen ging het pijn doen. Mijn linkerhand geschaafd, mijn telefoon geschaafd (die had ik in mijn rechterhand). Mijn linkerbeen in puin, de zijkant van mijn rechterbeen ook bebloed en dik. Au. Maar hoe dan?

Na een douche naar mijn ouders waar ik met mijn zusje had afgesproken voor een avond met Gossip Girl en Cocktails. Werd gelukkig heel lief verzorgd op de bank met ice packs en cocktails en glaasjes water en lekker eten. Maar op een gegeven moment kreeg ik migraine en toen was het uit met de pret. Mijn avond eindigde op het toilet en daarna mijn bed. Ik kon met geen mogelijkheid meer (veilig) naar huis rijden.

De volgende ochtend gewekt met een lekker zondagsontbijtje en daarna weer aan het bloggen geslagen. Ik moest dat filmpje voor die advertorial voor morgen nog opnemen (nogmaals, wat een hel, dat is dus echt niet mijn ding). En ’s middags toch ook weer een rondje gaan hardlopen. Mijn been was gelukkig niet stijf geworden. Ik denk dat dat ook wel te maken heeft gehad met het feit dat ik na mijn val gelijk ben doorgerend en ’s avonds met de icepacks en continu blijven rekken en strekken. Het ziet er alleen wel heel erg heftig uit en het trok dan ook veel bekijks!

Deze week nog even lekker hard door werken en dan ben ik volgende week weer helemaal bij. Dat is wel een mooi vooruitzicht, toch?

Fijne week meiden!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin