Ik heb gister zoveel gegeten, zoveel heb ik met Kerstmis niet eens weten weg te werken. Het begon met een ontbijtje bij Elzenduin met gebakken eieren, toen kwamen de chocolade gojibessen (ja, ik heb suiker gegeten, maar ik dacht die gojibessen heffen dat dan wel weer op, toch?), toen kwamen de bakkerscrackers, de van Dobben bitterballen, de mandarijnen en de banaan (dat dan weer wel) en toen ik thuis kwam werd de verjaardag van m’n broertje gevierd. Eerst te veel chips gegeten, daarna losgegaan op het stokbrood met knoflookboter (nu, een dag later, natuurlijk weer spijt, want de smaak in m’n mond is momenteel nogal doods!). We gingen aan tafel en aten sashimi tonijn, kreeft uit de oven en kreefttartaar, we aten salade en tomaatjes met olijven en knoflook uit de gril. We aten risotto en zeebaars en toen zat ik dus echt wel even vol. Maar dat gaf niks, want er kwam kersenvlaai voorbij en daar zit suiker in, maar ik dacht, ik heb vandaag al gezondigd, laten we er vandaag nationale zondigdag van maken en dus genoot ik van een heerlijk stukje kersenvlaai.

Ik hou van eten, lekker eten, goed eten. Hoewel mijn enige activiteit in de keuken gisteren ‘een beetje roeren in de risotto’ was, voelde ik me toch aardig de chef. Ik wilde dat ik iets minder onhandig was en iets meer geduld bezat, oh en misschien iets meer tijd had, dan stond ik waarschijnlijk dagen in de keuken. Maar ik ga meestal koken als ik trek heb en dat moet je dus niet doen, want daar wordt je ongeduldig van en dan verbranden er pannen, gebruik je verkeerde gaspitjes waardoor de ketel (waar geen water in staat) verbrand, of vliegen je ovenhandschoenen in de hens. Ja lieve mensen, dit heeft zich allemaal de afgelopen weken voltrokken. Goed he?

Gelukkig is m’n vriendje wel een echte (voor mij) chef, dus verhongeren zal ik als ik over een maandje samen ga wonen dus echt niet.

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

Gister was zo’n dag zonder vooraf getrokken plan die eindigde in eentje die ik niet snel zal vergeten, op een positieve manier.

Ik ging met Gilles van Bacchantes Wijnimport mee naar de Wine Professional, de wijnbeurs van het jaar en tegelijkertijd de nieuwjaarsborrel voor Top Horeca Nederland. In de auto naar Amsterdam vroeg ik pas wat mijn rol die dag zou worden. Nou die was vrij simpel, (potentiële) klanten een glas wijn inschenken, kort iets over de wijn vertellen en ze aan de praat houden totdat Gilles ze kon spreken.

En zo geschiedde, van tien tot zes was dat mijn werk en ik genoot ervan. Ik voelde mijn rommelende maag amper (die ik overigens wel twee keer stilde door eventjes langs een stand met heerlijk brood te ‘lopen’), ik voelde mijn benen amper (ondanks dat m’n linkerknie toch nog niet is zoals ‘ie zou moeten zijn) en ik dacht tot een uurtje of vijf niet eens aan m’n blaas.

Tussen zes en zeven ruimde ik op, maakte Gilles ein-de-lijk zelf een rondje over de beurs en werd hem gevraagd of hij zin had om mee te gaan om ‘wat’ te eten. Nadat mij gevraagd werd of ik het erg zou vinden om mee te gaan en na mijn heftige ontkenning (en dus mijn enthousiaste instemming met het plan), kreeg ik nog iets spannends te horen, ik zou mogen rijden.

Rijden in een Citroen C4 (groot), Automaat en Frans (De D van Drive was dan ook nergens te bekennen).

Na 100 meter maakte ik natuurlijk al de geweldige vergissing door mijn rem voor mijn koppeling aan te zien, serieus, ik kon alleen maar lachen, want dat moest natuurlijk een keer gebeuren (en dan maar in een vrijwel lege parkeergarage!). Gilles had vertrouwen in mijn rijkunsten en dat stelde mij op m’n gemak.

We stonden aan de bar bij Vis aan de Schelde. Met Julius Jaspers (van oa Smartday.nl en RTL’s Topchef), Peter Lute (van oa Restaurant Lute in Ouderkerk en NET5’s Masterchef). Met de bekende culinair recensent Carsten Klint, met journalist Willem Kool (van het Willem Kool Journaal in de Telegraaf), en God met wie niet?

We aten oesters, groene curry met rivierkreeftjes, nog meer oesters en ten slotte mijn favoriet, de Steak Tartaar. Ik praatte met de heren alsof ze m’n beste vrienden waren, ook al was ik minstens twintig jaar jonger dan de jongste en ziet mijn CV er tot nu toe een stuk minder indrukwekkend uit, het gaf niet. Ik was ook wel eens stil, dan keek ik alleen maar en dat was minstens zo leuk, het is heerlijk om zo’n stelletje gepassioneerde horecamensen zo ‘normaal’ te zien.

Iedereen dronk bubbels, ik ook, die van mij waren echter met zo’n 13% minder alcohol, bubbeltjes water dus. Ja lieve lezers, er waren gister momenten dat ik baalde van m’n (was het nu brakke of dronken) uitspraak op 1 januari, dat ik deze maand geen druppel alcohol meer zou drinken, maar uiteindelijk was het waarschijnlijk for the best, ik was van mezelf al enthousiast genoeg.

Van Vis aan de Schelde vertrokken we naar Le Garage. Ik speelde voor Taxichauf, met zeven mannen in de C4 van Gilles. Ik reed, Julius was m’n rij-instructeur (en man, echt, als ‘ie ooit nog eens noodgedwongen op zoek moet naar een andere carrière moet ‘ie die van rij-instructeur zeker overwegen, het ging perfect!).

Bij Le Garage (van Joop Braakhekke) konden we gelukkig gebruik maken van Valet Parking, ik had mezelf ook nog niet in het smalle straatje zien file parkeren, dus dat kwam mij bijzonder goed uit. We dronken nog wat aan de bar en iets over tienen kon ik eindelijk (na 12 uur staan) gaan zitten. Ik at broodjes met olijfolie (uit een wel heel bijzonder (en toepasselijk) flesje), ik dronk nog meer bubbeltjes water, met citroen en toen werd er een immens groot stuk Rib Eye voor m’n neus gezet.

Over de kwaliteit van het vlees waren de chefs niet allemaal tevreden, maar ik had het geluk een ‘goed’ stuk voorgeschoteld te hebben gekregen. En ik was dan ook een van de weinigen die z’n vlees helemaal op at (waarschijnlijk heeft dit ook iets te maken met mijn fabuleuze eetlust).

Iets over twaalven had ik eindelijk mijn passagiers allebei bereid gevonden om bij mij in te stappen. Eerst reed ik van Amsterdam naar Delft, daarna mocht ik van Delft naar het wonderschone Ter Heijde aan Zee, waar ik eindelijk in m’n eigen auto mocht stappen (waarin sturen ineens een stuk minder soepel ging, die ongelooflijk klein leek en waarin ik bijna vergat te schakelen). Om half twee opende ik de deur van m’n huis, om kwart over twee sloot ik m’n ogen en droomde ik over m’n eigen journaal in een grote nationale krant, waarin ik dagelijks moet schrijven over (en dus moet komen opdraven voor) dit soort aangelegenheden.

Perfect day :)

(het jammere van ongeplande dagen, de afwezigheid van m’n camera.. mes excuses. Hoop dat jullie niet al te veel de Picture! Or it didn’t happen! filosofie aanhangen, haha!)

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

Voor een keer, wat ik deze week at. Ik schreef het allemaal op, om mijn eetpatroon een beetje te analyseren.


Zaterdag
Ik word pas laat wakker en voel me behoorlijk brak van de avond ervoor, iets met Oud&Nieuw, champagne en twee flessen bruiswater… Om twaalf uur krijg ik het voor elkaar drie gebakken eieren te eten en wat tomaatjes, het enige wat ik op dat moment weg kan krijgen. Ik krijg het nog wel voor elkaar om een half uurtje hard te lopen. ’s Middags eet ik een paar knakworstjes, ’s avonds ga ik nieuwjaarwensen bij m’n oma en eten we Chinees. Na een halve loempia, een klein beetje bami en 6 balletjes ku lu yuk kan ik echt niet meer.

Zondag
Ik voel me weer springlevend, vanaf 6.00u ’s ochtends al! Om kwart voor acht sta ik op en neem ik een banaan, een cracker en drink ik wat water. Om half elf ga ik echt ontbijten, met het hele gezin. Een lekker vers croissantje, een broodje met scrambled eggs, heel veel kopjes thee en een glas vruchtensap. Daarna weer een half uurtje hardlopen. ’s Middags heb ik het veel te druk met spelletjes spelen om te eten, om vijf uur eet ik toch nog een gekookt eitje dat ik toevallig op het aanrecht zie liggen. ’s Avonds eet ik alweer Chinees, dit keer weer een halve loempia, wat bami en een paar balletjes ku lu kai. Om een uurtje of elf gaan de resten van de balletjes op, oeps.

Maandag
Maandag ontbijt ik met een banaan, een klein beetje yoghurt en thee, daarna ben ik klaar om een uurtje hard te lopen. Als ik thuis kom neem ik een handje ‘rauwe’ amandelen. Om half 3 neem ik nog een klein beetje van de bami van de dag ervoor, kon het toch niet laten. Ik moet werken, dus m’n avondeten komt al om half vijf, ik eet wat pasta bolognese, maar niet zo veel, want m’n bami zit nog erg hoog. ’s Avonds krijg ik natuurlijk honger, ik neem een glas pure druivensap om half acht, en om 22.00u twee kleine broodjes die over zijn bij de koks. Om elf uur neem ik wat gedroogd fruit en nog een cracker.

Dinsdag
Ik ontbijt met 2 gekookte eitjes, een cracker, een bakje yoghurt en veel thee. Tussen 12.00u en 14.00u eet ik nog eens vier crackers en om 16.00u eet ik 3 kleine broodjes van de koks. Om half 5 moet ik alweer avondeten, we eten saucijzenworstjes met aardappelpuree en witlof. Durf niet zoveel aardappelpuree te nemen (je wilt niet weten hoeveel boter ze gebruiken) en ook geen witlof (daar ging namelijk drie grote scheppen suiker bij). Om 20.00u neem ik m’n eerst cappuccino zonder suiker, niet zo lekker. Als ik om 23.00u thuis kom maak ik het goed met een lekkere grote bak sla met zongedroogde tomaatjes en olijven en een peer.

Woensdag
Woensdag had ik een spannende afspraak buiten de deur. Ik begon de dag goed met een stevig ontbijt met 2 volkorenboterhammen en 2 gebakken eitjes, sunny side up, wat thee en vruchtensap. Om half elf nam ik weer een suikerloze cappuccino, ben benieuwd of ik hier ooit aan ga wennen, anders is het ook mooi, nog een slechte gewoonte de deur uit. Om 15.00u eet ik een mueslibar van Eat Natural, ik weet nu nog steeds niet of ik die nou wel of niet moet eten. Als ik thuis kom eet ik gedroogde cranberries, amandelen en een banaan. ’s Avonds eten we rode kool met aardappelen en slavink, als toetje geef ik mezelf een bakje yoghurt. Om 22.00u eet ik twee crackers van de bakker en wat kroepoek.

Donderdag
Ik begin de donderdag weer met twee gekookte eitjes en wat thee. Daarna ga ik een half uurtje hardlopen. Als ik terug kom begin ik gelijk aan iets wat je geen ontbijt en geen lunch kunt noemen, een salade met amandelen, pijnboompitten, rucola, tomaat en caesardressing. Om twee uur neem ik wat cranberries en drie crackers van de bakker. Om half 5 is het al weer tijd voor avondeten. We eten stamppot (met meer aardappel/boter dan andijvie) en rookworst. Ik neem een halve, hoe graag ik hem ook helemaal op had willen eten. De rest van de avond eet ik twee broodjes van de koks, heel veel gedroogde cranberries en ’s nachts bij gebrek aan noten, heel veel pijnboompitjes.

Vrijdag
Alweer eieren als ontbijt, twee gebakken eitjes, sunny side up met twee volkoren boterhammen. Na m’n ontbijt ga ik een half uurtje hardlopen. Om 12.00u eet ik een handje amandelen en om half twee lunch ik met tomatensoep en 2 volkorenboterhammen. En toen ging het een beetje mis. Om half vijf at ik twee bakjes met doritos en om 18.00u, na wat depressief nieuws, of beter gezegd, geen nieuws, eet ik 8 bitterballen. Ah well, het was vrijdag. ’s Avonds eten we gewokte garnalen met groente en noedels. Om elf uur snack ik nog even gezond wat amandelen.

Mijn zwakke punten: ’s avonds en op momenten dat ik eventjes niet zo vrolijk ben. Wat gaan we daar aan doen? Eerder naar bed en zorgen dat ik van andere dingen vrolijk word dan een zak chips (want toegegeven, daar ben ik nog nooit langer dan vijf minuten vrolijk van geworden!)

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

Omdat m’n suikervrije-dieet toch iets lastiger bleek dan aanvankelijk gedacht, ben ik toch maar eventjes wat regels op gaan stellen. Stond ik met een rolletje Dextro in m’n handen dacht ik ‘dit is druivensuiker, mag dat nou wel?’ nee lieve schat, dan stopt de hunker naar die zoete smaak toch nooit? ‘In deze salade dressing zit een klein percentage suiker, mag ik die nu ook niet meer eten?’ Ja hoor, dat mag wel.

Dus, nu heb ik een lijst. Geen definitieve, want ik ben pas zes dagen bezig en zal heus nog wel ergens tegen aan lopen (als ik dan niet al lang het bijltje er bij heb neergegooid!)

– Natuurlijke suikers zoals in fruit, suikers heeft een lichaam ook nodig, dus fruit moet zelfs!

– Producten waarin ook suiker verwerkt is, zoals in een sladressing, zolang het niet één van de hoofdbestanddelen is, is het wat mij betreft prima.

– 1 dag per week zondigen mag, zolang ik hierdoor niet weer in m’n oude patroon dreig terug te vallen.

– Vruchtensap waarin maar een heel klein beetje suiker is toegevoegd (1 glas per dag!)

– Taart op verjaardagen, zolang ik niet los ga op al het andere lekkers. Want hallo, ik wil ook niet saai zijn.

– Cruesli als ontbijt (sugarbomb!)

– Candybars en Snoepjes

– Frisdrank en Limonadesiroop

– ‘Maaltijden’ als pannenkoeken, na een zoete maaltijd heb ik na een uur alweer honger.

Dit suikervrije-dieet is dus niet bedoeld om af te vallen. Natuurlijk zou het leuk zijn al er een paar kilootjes af konden, maar wie heeft dat nou niet in januari? Ik ben overgevoelig voor suiker en heb de laatste tijd erg veel last van migraine. De dokter heeft gezegd dat het erg goed kan zijn dat dit door suiker kan komen.

Ook las ik op een belgische website deze tien punten waarom je suiker eigenlijk beter niet kunt eten. Hebben ook mijn ogen wel weer even geopend.

Nu weet ik natuurlijk ook dat er wel veel meer slechte voedingsstoffen zijn, maar hé je moet ergens beginnen toch. Ik begin met zoveel mogelijk suikers schrappen en mocht ik dat ooit een keertje onder de knie krijgen, dan kijken we wel weer verder.

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin