DAY 16: Under the (bloody hot) Tuscan Sun
DAY 16: Under the (bloody hot) Tuscan Sun
DAY 14: Verona, Beach & Last Days
DAY 12: Onweer, beroofd en een halve dag in bed.
Ik word ’s nachts wakker van het onweer, anderhalf uur lig ik wakker en heb ik vooral heel veel honger, maar om nu daadwerkelijk op te staan om iets te eten, dat gaat me net een brug te ver. Dus wacht ik rustig totdat ik weer in slaap val.
Wat is er mis met deze foto? …..
Er staan geen fietsen meer tegen de boom, er stonden twee spiksplinternieuwe Mountainbike’s en die zijn vannacht in het onweer gestolen, het slot is kapot geknipt.WTF? Why? De TV staat wel nog gewoon voor het oprapen en is met geen vinger aangeraakt. Als mijn vader en moeder naar de receptie lopen om te vragen wat ze het beste kunnen doen zien ze ineens de fietsen staan. De nachtwaker heeft de fietsen ’s nachts bij een gat in het hek zien staan, de dieven waren nergens te zien, maar verwacht wordt dat ze later van plan waren om de fietsen op te halen. Thank god voor nachtwakers.
Ondertussen heb ik een gevecht van anderhalf uur om één blog online te zetten en ik ben de wanhoop nabij. Maar goed, ik heb het er voor over dus ik moet niet klagen.
Omdat het niet heel erg goed weer is en we een nieuw slot voor de fietsen nodig hebben stappen we in de auto en rijden we naar een overdekt winkelcentrum.
Waar we eerst een goede cappuccino drinken.
Bij de drogist koop ik Bioderma, mijn flessen waren leeg en hoewel het niet zo goedkoop is als in Parijs bij mijn favoriete apotheek, is er wel 20% korting dus is het enigszins betaalbaar (15 euro per fles). Ik heb ook een klein flesje gekocht voor op reis, altijd handig.
Ik heb hoofdpijn en ben een beetje misselijk en laat mijn ouders winkelen terwijl ik op een tuinset ergens in het winkelcentrum zit.
Mijn ouders kopen een één of ander massage kussen en vinden dat ik het ook moet proberen, even lijkt mijn hoofdpijn weg…
Totdat ik weer in de auto stap. De rest van de dag heb ik in bed gelegen met knallende koppijn, shitttttttttttt.
’s Avonds had ik wel weer de energie om wat te lezen. Ik vind mijn boekenkast op mijn iPad zo leuk. Ik ben nu bezig met Chelsea Handler’s Uganda Be Kidding me, die ik ’s avonds uitlees.
Cola lost heel veel problemen op en dus drink ik érg veel Cola.
Rond een uurtje of half negen voel ik me goed genoeg om iets te eten, er staat pasta met zalm op het menu.
En omdat ik zo weinig foto’s gemaakt heb vandaag doordat ik de hele dag in bed lag, trakteer ik jullie ook op foto’s van mijn salade en toetje.
Die fietsen kunnen volgens mij niet meer gestolen worden. Ze staan vastgeketend op de caravan met een slot van een paar kilo er omheen. Natuurlijk kunnen ze nog steeds gejat worden, maar daar worden we dan echt wel wakker van.
Ik jat mijn zusjes iPhone en vind deze geweldige selfie op haar telefoon. Over een photobomb gesproken ;-).
Liefs,
Annemerel
