Een paar maanden geleden kreeg ik op m’n verjaardag een heel lief kaartje met een nog leukere boodschap.. Laura en ik zouden gaan ontbijten bij Plaza Athenee! Vorig jaar ontbeet ik daar ook al en het was serieus het allerleukste wat ik in die vier dagen Parijs gedaan had. Goed, Laura had ontbijt gereserveerd, om half tien.. Het werd (dankzij iets wat ik graag gewoon “het lot” wil noemen) een brunch om elf uur. Het mooie daarvan was.. Nu hadden we ook echt serieuze honger.

Ontbijten bij Plaza Athenee is in de afgelopen negen maanden niet veranderd, gelukkig. Het personeel is nog steeds even vriendelijk en beleefd, de pastries zijn nog steeds veel te goed, het bosvruchtensap oftewel de ‘Plaza Athenee Juice’ is nog steeds zo lekker dat je tegen beter weten in vier glazen neemt (hoe kun je nu nee zeggen als ze je bij willen schenken) en ja ik zat alweer halverwege vol. Maar dit keer namen we gewoon wat rust, om vervolgens gewoon weer verder te gaan. Bij Plaza Athenee laat je niet de helft van je ontbijt staan, dan maar het gevoel alsof je de rest van de dag niets meer hoeft te eten, dat is trouwens ook best lekker makkelijk en nog goedkoop ook!

Nu heb ik het afgelopen jaar onwijs veel vragen gekregen over wat zo’n grapje bij Athenee nu kost. Goed, komt ‘ie. The American Breakfast, het ontbijt wat ik hier neem is 52 euro. Oeps, ja echt. Maar goed, in dit bedrag zit alles inbegrepen. Ieder glaasje sap, ieder kopje thee, ieder broodje, ieder… well.. I think you get the picture! En daar komt ook nog eens bij, als je het een beetje goed doet heb je de rest van de dag geen honger meer en heb je ’s avonds zelfs nog geen trek in een uitgebreid diner. Dus op die manier bespaar je natuurlijk een hele hoop. De ervaring van ontbijten bij Plaza Athenee is priceless, als je je altijd al een keer een prinsesje hebt willen voelen, hier kan dat.

Maar als jij ’s ochtends nog geen glaasje water weg kunt krijgen zou ik zeggen.. Sla jij dit maar over, want dat zou natuurlijk een beetje zonde zijn. Alhoewel je ook gewoon A la Carte (los) kunt bestellen en ook kunt kiezen voor minder uitgebreide ontbijtjes. Voor het complete menu klik hier.

Volgende keer neem ik m’n moeder en m’n zusje mee!

Bisous Bisous,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

When in Paris… Dan moet je dus echt Ladurée in Saint Germain des Prés op de Rue Bonaparte bezoeken. Gewoon voor een taartje en een potje thee. Je zit tussen een paar verdwaalde toeristen, maar ook naast een Parisienne van over de 80 en een super hip stel van in de twintig. Vergeet de Ladurée op de Champs-Elysées (of je moet het leuk vinden om met alleen maar gillende Aziaten in een winkeltje te staan), ga naar de super koloniaal/oriëntaals ingerichte Tea Room op de Rue Bonaparte. Mijn cupcake met aardbei en rabarber was delicieux in het kwadraat en zo was ook mijn thee de ‘Marie Antoinette’.

Bisous Bisous,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Als jullie dachten dat onze kamer in Mama Shelter mooi was, wat vinden jullie dan van het restaurant/lounge/lobby? Ik kan er uren naar kijken en steeds weer iets nieuws ontdekken en eigenlijk vind ik alles mooi! De pannen aan het plafond, de felgekleurde graffiti-muur, de kranten aan de ouderwetse stokken, de lamp met de voet van de eiffeltoren, de enorm lange pizzatafel. Oh en het ruikt er ook gewoon heerlijk. Een mix van lekker eten en goede parfum. Nou dat is in Parijs natuurlijk niet in ieder hotel het geval..

Hmmm.. ik zou betaald moet worden voor deze stukjes, vinden jullie ook niet? En dan in extra gratis nachtjes! Toch?

Bisous Bisous,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Volgens mij heb ik nog nooit zo lekker geslapen in een bed dat niet mijn eigen bed was. Kijk, ik ben niet zo moeilijk, ik slaap overal. In het vliegtuig, in een bus, nog geen vijf minuten nadat ik in een auto ben gestapt, in een caravan, een shabby hotel aan een drukke straat, in een tentje naast de snelweg… Maar dit bed… Het is dat het waarschijnlijk iets meer dan 20 kilo weegt en het niet in mijn koffer zou passen, maar anders..

Onze hotelkamer in Mama Shelter is trouwens helemaal de meest fantastische kamer waar ik heb mogen verblijven. Laten we beginnen met het Applescherm dat aan de muur hangt. Je kunt er op TV kijken, er staan zo’n dertig (Engelse/Amerikaanse zonder nasynchronisatie) films op (waaronder Sex and the City!), je kunt er foto’s meemaken, je kunt een DVD kijken, je kunt het weer bekijken, je kunt gewoon internetten, ja wat kun je eigenlijk niet met dat ding? Ik zeg… Geniale uitvinding!

En dan de badkamer, op het eerste gezicht niet heel erg bijzonder, maar die douche.. een enorme douchekop zit in het plafond, het water stroomt niet te hard, niet te zacht, het is gewoon perfect en ik zou willen dat ik langer in Parijs was, want dan zou ik er gewoon een paar uur onder gaan staan.

Ander leuk detail, het verhaal dat er op onze spiegel is geschreven. Het vriendje van Laura had de receptie gebeld om te vragen of ze een berichtje achter konden laten en dit was het resultaat. Best bizar als je binnenkomt.

De hele feeling van de kamer is gewoon perfect. Het licht ook bijvoorbeeld, ik heb me nog nooit zo mooi gevoeld. De muren zijn onafgewerkt, er zijn mooie speciale details zoals een lampje dat net even anders licht geeft, een stoel van doorzichtig plastic. Yessss dit hotel is inderdaad volledig ingericht door Dhr. Philippe Starck en dat is duidelijk een succes!

Bisous Bisous,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin