Toegegeven, deze tweede lockdown raakt me harder dan de eerste. Tijdens de eerste semi-lockdown pakte ik vrijwel meteen mijn vlogcamera op en vlogde ik dagelijks, wat me een fijne routine gaf en een goede stok achter de deur om iets van mijn dag te maken. Als ik de hele dag op de bank zou hangen zou ik geen dagelijkse vlog kunnen vullen. Naast de vlogs begonnen Tuur en ik ook een wekelijkse podcast, die we negen weekenden achter elkaar opnamen. Het was best een druk bestaan, maar ik had er plezier in. Op dit moment lukt het me niet om mijn vlogcamera erbij te pakken en ik heb ook het idee dat ik door het gemis aan wedstrijden en nieuwe trainingsimpulsen veel minder te vertellen heb over hardlopen. In ieder geval niet genoeg om een podcast over vol te praten.

Bekijk bericht

Beeld: Jorrit Ooyen

Er is geen ontkennen meer aan, we zitten midden in de tweede golf. Ik hoef je vast niet uit te leggen welke tweede golf ik bedoel. Afgelopen maandag was er weer een onheilspellende persconferentie met nieuwe maatregelen en ik moet toegeven dat ik – net als de meeste mensen volgens mij – niet echt vrolijk word van het vooruitzicht van de komende maanden. Leken we van de zomer steeds weer een beetje meer vrijheid te kunnen pakken, moeten we toch weer een kleine pas op de plaats maken.

Bekijk bericht

Als ik naar buiten kijk is de lucht grauw, de bomen zijn langzaam aan het verkleuren en tijdens het hardlopen moet ik steeds beter mijn best doen om niet over eikeltjes te struikelen. De pumpkin spice latte is weer bij Starbucks verkrijgbaar, als ik ’s ochtends wakker word is het nog donker, ik steek weer iedere ochtend een geurkaars aan. De astronomische zomer is nog niet ten einde, maar de meteorologische zomer is dat wel en voor mijn gevoel is de zomer van 2020 ook echt afgesloten, voorbij. De mooie dagen die we (hopelijk later deze week en begin volgende week) krijgen zullen niet meer voelen als zomer, maar als een toegift, nazomer.

Bekijk bericht

24 jaar geleden had ik net mijn zwemdiploma B behaald en mocht ik eindelijk op een ‘echte’ sport. Lees: een sport die ik zelf had uitgezocht. Het werd tennis. Ik kan mijn eigen selectiecriteria voor het uitzoeken van de sport niet precies meer herinneren. Als ik heel eerlijk ben denk ik dat ik nooit een andere sport heb overwogen. De tennisbanen lagen naast mijn basisschool, met andere sporten was ik niet bekend én het was het jaar dat Richard Krajicek Wimbledon won (al was ik al eerder met tennis begonnen voordat hij aan het toernooi op Wimbledon begonnen was en weet ik niet of ik in die tijd überhaupt naar tennis op TV keek, maar ik vond deze historische gebeurtenis het vermelden waard…). Goed, kort gezegd, ik weet niet waarom ik op tennis ging, maar dat ik van mijn zesde tot veertiende zomer en winter wekelijkse tennislessen volgde is een feit.

Bekijk bericht

Beeld: Jorrit Ooyen

Het is 1 juli, het jaar is officieel door midden, Q3 is begonnen. Het eerste half jaar was… niet wat ik er van verwacht had.

Bekijk bericht