Een van mijn minste kwaliteiten is afscheid nemen. Afscheid nemen van mensen, daar wil ik het vandaag niet eens over hebben, want dat vind ik – vanzelfsprekend – het aller vervelendst. Maar afscheid nemen van materiële dingen kan ik ook niet goed. Dat kan ik slechts een dag per maand, de dag voordat ik ongesteld moet worden (hebben meer mensen hier last van?). Afscheid nemen van plekken waar ik gewoond heb, vind ik vanzelfsprekend ook een dingetje.
Veertien jaar geleden was het mijn grootste droom als Ellegirl van de maand (wie weet het nog) in mijn favoriete tijdschrift ooit te komen. Ik zag dit als het grootste, meest ultieme doel in mijn leven. Mijn naam gedrukt in een tijdschrift. Mijn favoriete tijdschrift. Het is me helaas nooit gelukt om het tot Ellegirl van de maand te schoppen, maar mijn naam heeft inmiddels wel in heel veel andere Nederlandse tijdschriften gestaan. Dankzij Runner’s World heb ik mezelf zelfs een maand lang covergirl kunnen noemen. Mijn veertienjarige zelf had drie maanden lang van buikpijn niet kunnen slapen. Mijn (destijds) 26-jarige zelf was daar ook best wel enthousiast over, eigenlijk.
Ik leef voor mooie zomerse dagen zoals we deze week hebben. Maar als ik op dat soort dagen verplicht de hele dag binnen moet zitten, krijg ik het Spaans benauwd. Ik ben dan ook het liefst zo veel mogelijk buiten als de zon schijnt en de temperatuur het toelaat. Al sinds mijn vijftiende benut ik mijn tijd op warme dagen zo efficiënt mogelijk, zodat ik zoveel mogelijk tijd buiten kan doorbrengen.
Sponsored – Toen ik vorige week mijn blog publiceerde over ‘Annemerel on a budget’ had ik niet verwacht dat er ZO veel reacties op zouden komen. Eerst durfde ik ze niet te bekijken, bang dat ik iets gezegd had wat verkeerd was gevallen en waardoor mijn comments ontploft waren, maar op enkele kritische kanttekeningen na bleek dat wel mee te vallen. Ik ben gewoon niet de enige die zich hier op dit moment mee bezig houdt en aan de reacties te lezen kan ik nog heel veel van jullie leren. Ik ben aan het bedenken hoe ik hier op korte termijn een rubriek van zou kunnen maken, want er zijn bij nader inzien inderdaad genoeg dingen waar ik over zou kunnen schrijven. Voor nu een korte update, inclusief budget ‘recept’ met ingrediënten van Lidl.
Het is dit jaar honderd jaar geleden dat er in Nederland algemeen kiesrecht werd ingevoerd. Hoewel, erg algemeen zou ik dat kiesrecht niet willen noemen, vrouwen vielen in die tijd blijkbaar niet onder de noemer ‘algemeen’, want die verworven hun kiesrecht pas twee jaar later. Daar is heel wat strijd voor geleverd, een strijd die wij niet hebben hoeven voeren. Het minste wat we kunnen doen is gebruik maken van dat recht dat ze een eeuw geleden voor ons verworven hebben.