Ok, een kleine (ongeplande) update over mijn detox. De reden? Ik voel me zo rot dat ik geen energie heb om een ‘normale’ blog te bedenken en te schrijven.
Ok, een kleine (ongeplande) update over mijn detox. De reden? Ik voel me zo rot dat ik geen energie heb om een ‘normale’ blog te bedenken en te schrijven.
Ik weet niet wat me bezielde toen ik een paar weken geleden een mail naar Sap.je stuurde. Ik had ‘ineens’ zin om een detox te doen met sapjes. De laatste keer dat ik een ‘dagje sap’ deed was niet erg succesvol, ik was strontschagrijnig, kon me niet concentreren en at ’s avonds een salade omdat ik het echt niet meer volhield. Maar een half jaar kan veel met het geheugen van een mens doen en inmiddels ben ik dus al twaalf uur bezig met een 3-daagse cleanse (waarvan ik dus alvast acht uur geslapen heb, dat was makkelijk!).
Begin dit jaar schreef ik over mijn health-crusade. Na een paar maanden slecht eten en gewoon niet zo goed voor mezelf zorgen, was het tijd om alles weer een beetje in balans te brengen. Eind december en in januari en februari focuste ik zo veel mogelijk op gezond eten en goed leven. En met resultaat, ik zat binnen no-time op mijn streefgewicht en voelde me gezonder dan ooit. Maar ja, dan komt het volgende (en veel lastigere) stadium, het volhouden.
Mei, mijn favoriete maand van het jaar. Niet alleen omdat ik toevallig in mei geboren ben, maar ook gewoon omdat mei héél erg cool is. Vaak is het lekker weer, soms worden we zelfs getrakteerd op echte zomerse dagen. Maar wat me van de zomer zo tegen staat, in mei ligt de wereld nog niet op zijn gat. Mijn mailbox stroomt nog steeds vol met spannende mailtjes en er vinden altijd leuke evenementen plaats, zoals de leukste hardloopwedstrijden. We hebben iets naar uit te kijken (de zomervakantie), maar zijn nog niet zó toe aan de zomervakantie als in juni. De eerste helft van mei is de wereld vaak ook nog mooi gekleurd, met bloemen aan de bomen en in het gras. Ja, mei is gewoon cool.
Foto’s: Ashley Lynn
In juni is het precies twaalf jaar geleden dat ik begon met bloggen. Twaalf jaar. Ik schrijf al twaalf jaar over mijn leven op het internet. Ik maak me geen illusies meer, de naam Annemerel krijg ik niet heel snel meer weg uit Google. Laten we hopen dat er geen aanleiding toe is dat ik dat ooit zou willen. Natuurlijk heb ik nog steeds een privéleven, en geloof me er zijn meer dingen die ik niet vertel, dan je misschien denkt. Ik ben nog steeds de regisseur van mijn blog en ik bepaal nog steeds wat er wel en wat er niet online komt.