Afgelopen week plaatste ik vijf foto’s op Instagram waarvan er vier gesponsord waren. Super dom natuurlijk en absoluut niet zoals ik het zelf graag gezien had. Een combinatie van bedrijven die ineens allemaal tegelijk willen samenwerken (en ik die geen nee kan zeggen omdat ik afgelopen zomer niets verdiend heb in verband met mijn boek en omdat het ook producten zijn waar ik normaal ook mee zou samenwerken) en het feit dat ik de laatste tijd minder plezier heb in Instagram. Ik ben insta-moe.
Gisteren vroeg ik op Instagram of jullie nog leuke blog-ideeën voor mij hadden. Ongeveer 95% van de vragen beantwoord ik in mijn nieuwste boek, dus die vragen laat ik voor nu nog even onbeantwoord. Het idee van Krista vond ik wel super leuk, wat gaat er eigenlijk in mijn hoofd om tijdens het schrijven van een boek. Ik heb inmiddels twee boeken in de winkel liggen en een derde zo goed als klaar op de plank, over dit onderwerp heb ik dus wel het een en ander te zeggen.
Ik bevind me op dit moment in Rome waar de temperaturen het best getypeerd kunnen worden als ‘zomers’, maar volgens mij is het in Nederland op dit moment wel typisch herfstweer. En dat is niet vreemd, want het is vandaag de eerste dag van de herfst (ja echt, de herfst begint dit jaar op 23 september, ik had ook de 21ste in mijn hoofd…). De zomer is voor mij voorbijgevlogen omdat het een zomer was vol nieuwe dingen. Trainen als een ’topatleet’, niet met mijn ouders naar Italië maar vier weken op trainingsstage en oja, nieuwe relatie wat na ruim vier jaar alleen best wel een wereldschokkende (maar daarom niet minder leuke) verandering is. Maar nu is het dus herfst en heb ik het gevoel dat de echte zomer nog moet beginnen.
Na vier (!) weken trainingsstage (waarvan vier dagen in Berlijn voor de EK atletiek, zie vlog) ben ik eindelijk weer terug in het land. Waar ik bij de supermarkt gewoon heerlijke aardbeienkwark kan kopen (in plaats van zure plattekaas/fromage blanc), waar ik niet drie keer per dag hoef af te wassen (#campingleven) en – niet geheel onbelangrijk – WAAR IK WIFI HEB! Mijn hemel, vier weken zonder WiFi, het was heftig. Ik heb er in drieenhalve week 25GB internet doorheen gejast en de laatste 48 uur in Frankrijk kon ik ineens geen extra bundel meer kopen dus had ik gewoon GEEN internet. Het was een bijzondere ervaring, onbereikbaar zijn.
Het moment is eindelijk daar, mijn hoogtestage is aangebroken. Op het moment van schrijven beleef ik mijn jeugddroom, ik zit in een rijdende camper en ik zit lekker aan een tafeltje achter met mijn MacBook, een verse kop koffie en een zojuist bereide (in de rijdende camper) tonijnsalade. Die tonijnsalade, koffie en MacBook zaten eigenlijk niet in mijn kinderdroom, maar het feit dat ik lekker aan een tafeltje achter in de camper zit terwijl we naar de plek van bestemming reizen wel. Ik vond het vroeger erg stom dat wij een caravan hadden en geen camper.