Sommige dingen zijn meant to be, toch? Ik heb regelmatig het gevoel dat dingen meant to be zijn als ik ze zie hangen/liggen in de winkel. Gelukkig komt het tegenwoordig iets minder vaak voor, je wordt toch ook een jaartje ouder (en wijzer), maar het gebeurt nog steeds wel eens. Mijn vorige ‘meant to be’ aankoop was in januari, ‘de’ jas van Sandro voor de helft van de prijs. Vorige week maandag gebeurde het weer. Totaal onverwachts voor zowel mij als mijn creditcard.
Esmée: “Annemerel, ik heb een sponsor voor Girlscamp, Röhnisch!”… Uhhhh leuk S, maar Röhnisch, moet ik dat ergens van kennen? Het bleek niet zo gek te zijn dat ik het nog niet ken, het is namelijk een (in Nederland) relatief nieuw sportmerk dat pas vanaf dit seizoen goed te verkrijgen is.
Het was 2010, het was zomer en ik was aan het sale shoppen bij Mostert & Van Leeuwen (ik werkte toen duidelijk nog in de horeca, dat was nog eens een financieel tijdperk, hahaha), toen één van de twee eigenaren (Of het nu Mostert of Van Leeuwen was weet ik niet meer), me een nieuwe geur liet ruiken. Il Profvmo’s Pioggia Salata. HEBBEN! Was het enige dat ik kon uitbrengen. Maar 120 euro vond ik zelfs in mijn horeca-tijdperk iets te veel van het goede en dus liet ik de geur staan.
April is voorbij, nu is het tijd voor mei en in mei heb ik HEEL veel zin! Mei is sowieso al mijn favoriete maand van het jaar en dit jaar lijkt ‘ie nog mooier te worden dan anders, want…