>
Gisteravond had ik eindelijk een one-on-one date met de fabulous Genesis. Drie jaar geleden stond onze eerste afspraak, ging niet door. Een jaar later stond de volgende, ging ook niet door. Daarna volgde er nog een paar en zelfs een spontaan voicemail bericht met ‘Ben je in de buurt van Den Haag? Kom!’ Maar nee, ik kwam niet, ik was aan het werk.
Maar na de meeting een paar weken geleden kon en wilde ik er ook echt niet meer onderuit. Ik wilde een date met Genesis.
En zo geschiedde. Ik wachtte haar op voor de Bijenkorf met Lily’s Cupcakes. We wandelden door de stad, praatten, lachten, alsof we dit al jaren deden. We aten sushi bij Sumo en ik had meer aandacht voor haar dan voor mijn sushi, nou kijk, that’s a first. Na een half uur, toen ze me eventjes inruilde voor een bezoekje aan het toilet, keek ik voor het eerst weer op mijn telefoon. Oeps, vijf gemiste oproepen en drie smsjes, ja dat zijn mensen niet gewend, dat ik niet vast geplakt zit aan mijn telefoon. Ik kan het dus wel :)
Genesis is iemand die je aandacht voor de volle 100% trekt. Haar verhalen, haar gezichtsuitdrukkingen, haar bewegingen, niks wil je missen, want ze boeit.
Na de sushi dronken we een glas wijn op Het Plein. Op de banken van het verwarmde terras van Millers. Heerlijk. Vier uur lang gepraat over de zin en onzin van ons leven, slechts 2x afgeleid door eerst een luid-tongend stelletje achter ons en vervolgens een groep die zo in Oh Oh Cherso hadden kunnen zitten.
Rond middenacht dronken we groene thee op het Centraal Station en ontmoette ik haar prachtige Apollo. Toen ze wegreden en ik naar de tram liep had ik een soort van gevoel van onoverwinnelijkheid. Ik had zo’n energie in mijn buik dat ik wilde rennen, springen, dansen. She made me high.
Can’t wait to meet again :)
Liefs,
