The day after! Yes, ik maak even een time jump van zaterdag naar maandag, volgens mij hebben jullie afgelopen week wel genoeg over Race Day vertelt (ik heb er slechts pas 4000 woorden over vuil gemaakt, hahaha). Dus laten we verder gaan met maandagochtend.

Ik open mijn ogen rond een uurtje of 6.00u. Ik verwacht dat wanneer ik mijn benen uit bed slinger, ik het gevoel zal hebben dat ik ben overreden door een vrachtwagen, maar het valt alles mee. Ik denk dat het goed geweest is dat ik na de marathon nog veel gelopen heb en ik denk dat dat koude bad mijn benen ook veel goeds gedaan hebben en dat met mijn benen omhoog slapen (vier kussens onder mijn benen gelegd) zal er ook wel iets aan bijgedragen hebben. Ik voel me in ieder geval kiplekker, pak mijn koffer snel in en ga vroeg de deur uit.

Bekijk bericht

Omdat ik vrijdagavond om 7.00u mijn ogen al gesloten heb, is de jetlag zaterdag ineens weer volledig terug. Om 4.00u ben ik klaar wakker. Niet erg, want ik wil die avond vroeg naar bed omdat ik de volgende dag ook weer om 4.00u op moet. Stiekem was die migraine dus een blessing in disguise. Ik ben namelijk niet alleen klaarwakker op zaterdagochtend om 4.00u, ik voel me ook KIPlekker, lekkerder dan ik me in weken gevoeld heb. Dat is het fijne aan migraine (althans, de migraine die ik heb) ik voel me erna zoveel beter, alsof ik drie weken op luilekker vakantie geweest ben. Hmmmmm…

Bekijk bericht

Vrijdag was ik in één klap van mijn jetlag af. Doordat ik donderdagnacht pas om 1.00u mijn ogen sloot, kreeg ik ze niet voor 8.00u open. Geen probleem, want ik moet toch rustig aan doen. En dus kijk ik eerst nog een uurtje TV vanuit mijn bed (Keeping up with the Kardashians re-runs) en speel ik wat met mijn MacBook. Dan stap ik toch uiteindelijk onder de douche en loop ik naar beneden op zoek naar ontbijt. Het ontbijt in mijn hotel blijkt 30 dollar te kosten en dat vind ik toch net iets te veel van het goede. Kijk, in het Plaza Athenée in Parijs ben ik bereid geld neer te leggen voor een goed ontbijt, maar voor een ontbijtbuffet gaat 30 dollar me toch net iets te ver en dus eet ik naast mijn hotel een omelet, drink ik een glas verse jus en maak ik het af met een dubbele espresso. Ready for the day!

Bekijk bericht

Hoewel ik verwacht dat ik in één stuk door kan slapen – ik ben immers bijna 24 uur wakker geweest en heb een goede, maar toch vermoeiende, reis achter de rug – word ik woensdagnacht vrijwel ieder uur wakker en iedere keer heb ik het gevoel dat het tijd is om op te staan. Geen probleem, want iedere keer als ik wakker word besef ik opnieuw dat ik in New York ben. NEW YORK. Als ik om 7.00u wakker word besluit ik mijn benen uit bed te slingeren en mijn dag te beginnen.

Bekijk bericht

Woensdagochtend 7.00u.. Ik wil nog even slapen, alvast in het New Yorkse ritme komen, maar ik ben te excited. Ook al vertrek ik pas om half twee, ik ben maar met één ding bezig; de reis naar New York. Nog niet eens met het daadwerkelijk in New York zijn, laat staan met de marathon.. Ik denk alleen maar aan die reis. Nooit eerder zat ik ruim zeven uur in een vliegtuig. Mijn verste bestemming tot vorige week was Griekenland. Ben ik zenuwachtig? Mwah, zo zou ik het niet willen noemen, dat klinkt zo negatief.. Maar uh, ik voel wel een gezonde spanning in mijn lijf.

Bekijk bericht