Toen ik vorig jaar eind juni 75% van mijn bloglezeressen over me heen kreeg omdat ik naïef en onnadenkend geweest was dacht ik, dit nooit meer. Toen ik half september nog ruim 1000 euro moest dacht ik, dit nooit meer. De dag voor mijn speech tijdens een Dance4Life event dacht ik, dit nooit meer. Van kilometer 35 tot en met 42 dacht ik, dit nooit meer.
Je dacht misschien dat je klaar was met het lezen van blogs over de marathon, maar ik had je ook al voorspeld dat het nog lang niet zover is…
Dankjewel New York Road Runners voor de fantastische organisatie van dit fantastische evenement. Ik heb nog nooit een wedstrijd gelopen die zo goed georganiseerd was. Ik heb veel moeten wachten, maar ik heb nog nooit tijdens een wedstrijd zo lekker door kunnen lopen zonder over andere renners te struikelen.
Dankjewel New York, wat een publiek, wat een route, wat een energie. Het was dan misschien niet de makkelijkste route, het was wel de mooiste. Wauw.
En omdat ik nu toch lekker bezig ben, nu maar direct het laatste deel van mijn New York Marathon verhaal.. De finish. Want ook daar heb ik veel over te vertellen…
Na twaalf uur reizen en vrijwel geen slaap in het vliegtuig ben ik thuis, terug in Nederland, klaar om tegen de jetlag te vechten. Het ideale moment dus om verder te gaan waar ik gebleven was.. DE START VAN DE NEW YORK MARATHON!