Eén van de (vele) voordelen van schrijven voor Girlscene, is het feit dat ik mijn liefde voor hardlopen met een NOG grotere doelgroep mag delen. Na wat “Start to runs” afgelopen winter, hebben we deze zomer een hele gave samenwerking met Nike.
Eén van de (vele) voordelen van schrijven voor Girlscene, is het feit dat ik mijn liefde voor hardlopen met een NOG grotere doelgroep mag delen. Na wat “Start to runs” afgelopen winter, hebben we deze zomer een hele gave samenwerking met Nike.
Nee, dit stukje gaat niet over wegrennen van huis, maar over hardlopen op een plek ver van huis. Ik krijg namelijk nogal eens de opmerking “wat knap, dat je zelfs op vakantie hardloopt” terwijl ik juist zoiets heb van… “Knap? Weet je hoe LEUK het kan zijn om te rennen op vakantie of tijdens een bezoek aan een andere stad!”.
(NOTE: deze foto’s maakte ik vanmorgen toen het lopen weer iets beter ging… Hebben verder dus geen betrekking op het treurige verhaal dat volgt.)
Zaterdag moest ik van mezelf na mezelf drie dagen onder de dekens verstopt te hebben (DAG SCHEMA) weer aan de bak. Ik slikte nog steeds ibuprofen, maar minder. Veel minder. Dit was de vijfde dag van mijn antibiotica-kuur en mijn hamsterwang was gelukkig aan het afnemen.
Vijfentwintig kilometer hardlopen.. VIJFENTWINTIG KILOMETER HARDLOPEN. Jullie mogen best weten, voordat ik er zaterdagochtend aan begon was ik een klein beetje nerveus. Zeker na de twintig kilometer van afgelopen week, had ik er niet heel erg veel vertrouwen in. Het feit dat ik al drie dagen met buikpijn rondliep hielp daarbij ook niet. Gelukkig waren de weersomstandigheden iets beter, meer zon, minder wind (maar nog steeds windkracht vijf).
Vorige week liep ik eerst twintig kilometer in een prachtige tijd en twee dagen daarna haalde ik anderhalve minuut van mijn ‘PR’ op de tien kilometer. Ik liep hem in 49 minuten en 4 seconden. Halleluja! Mooie tijden.