Ik heb wilde dromen en tijdens mijn 5K rondjes komen ze tot leven. Volgend jaar, of om precies te zijn over 355 dagen, op zondag 4 november, loop ik de marathon van New York. Het is momenteel nog eventjes een droom waarvan ik niet weet wanneer ik wakker zal worden, maar dat maakt mij tijdens het hardlopen niet uit. Ik bedoel, ik heb in mijn hoofd mijn outfit (heel belangrijk) al samengesteld. Mijn afspeellijst op mijn iPhone heet ‘Running to NYC‘ en oh ja, ik heb in mijn hoofd al mijn bedank speech op mijn blog geschreven.

Dat ik een klein beetje hard van stapel loop en er zomaar vanuit ga dat ik die marathon ook gewoon ga halen, dat moge duidelijk zijn. Zo makkelijk is het namelijk nog niet. Zo moet ik geld bij elkaar zien te vinden voor een reisje New York en dan wil ik er natuurlijk ook gelijk een weekje aan vast plakken. Ik heb ook gelezen dat het nog niet zo makkelijk is om een ticket voor de NYC marathon te bemachtigen, hmm.. Oh en dan heb ik het nog niet eens gehad over het feit dat ik op het moment 5K loop en ik over 355 dagen 42,2K zou moeten lopen.

Maar als ik loop denk ik niet aan die problemen. In mijn hoofd maak ik schema’s. Als ik nu voor het einde van het jaar weer  zonder problemen een constante 10K loop, als ik dan half maart weer de halve marathon doe hier in Den Haag en als ik dan een tijd heb van minder dan twee uur, dan moet het toch lukken? Dan heb ik nog acht maanden om van die 21,1K 42,2K te maken. Dat kan ik.

Nu is mijn voornaamste doel om niet te enthousiast te worden en kei hard van stapel te lopen. Ik ken dat namelijk van mezelf, dan krijg ik last van blessures of het rennen gaat me tegen staan. Oh en misschien kan ik ook alvast een potje maken waar ik iedere maand 100 euro in stop, het Running to NYC fonds. Lijkt me een mooi doel, toch?

Wie droomt er met mij mee? (en wie wil ze met mij tot leven brengen?)

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin