Hoe is het mogelijk dat ik tweeënhalve week na de New York marathon – dertien dagen nadat ik terug kwam uit New York – nog steeds heimwee heb? Het gevoel is nog onveranderd sterk en lijkt met de dag zelfs heftiger te worden. Je wil niet weten hoevaak ik Google Flights de afgelopen week geopend heb. En de weersvoorspellingen van verschillende grote Amerikaanse steden in de maand januari. Niet alleen mijn hoofd wil terug naar Amerika, mijn lichaam heeft ook ontzettend veel behoefte aan de Amerikaanse tijdzone. De vraag is of de jetlag me daadwerkelijk zo onproductief in de ochtend maakt. Of dat het simpelweg de tijd van het jaar is. Feit is; ik zit nu al ongeveer een maand met mijn hoofd in New York. Eerst omdat ik de dagen aan het aftellen was richting New York, daarna was ik daadwerkelijk in New York en nu denk ik er de hele tijd aan terug. What’s up with me.

Bekijk bericht

Tijdens de New York Marathon tien dagen geleden is er volgens mij ergens een knop omgegaan. Kan het zijn dat ik nog steeds leef op de adrenaline van die marathon? Of is er iets anders aan de hand. Ik heb namelijk iedere dag ZOVEL ZIN om hard te lopen. Die stap van de bank naar de deur? Die bestaat ineens niet meer. What happened?

Bekijk bericht

Gisteren hebben jullie de verhalen van Aimee, Fon, Jorien, Aimée, Marianne en Talea kunnen lezen uit #teamannemerelrunsnyc2017. Vandaag het woord aan toppers Thirza, Karin, Aurelie, Naual, Anke & Rianne. Nogmaals: ik ben zo trots op deze groep en de doelen die ze behaald hebben. Maar ook het groepsgevoel vond ik heel bijzonder. De oudste in onze groep was dit jaar 50 geworden, de jongste mocht officieel nog niet eens alcohol drinken in de Verenigde Staten. Toch merkte je daar in de groep heel weinig van. De reünie wordt as we speak al gepland.

Bekijk bericht

Hardlopen en schrijven maakt mij ontzettend gelukkig. Het feit dat ik soms anderen hiermee kan motiveren ook naar buiten te gaan, is helemaal bijzonder. Maar ik kan wel over die New York Marathon blijven schrijven, het is natuurlijk veel leuker om het zelf te ervaren. Daarom organiseerde ik dit jaar voor het eerst in samenwerking met TUI Sports de ‘Annemerel & Friends run NYC’ reis. Naast het schrijven van mijn twee boeken is dit misschien wel het meest bijzondere dat ik ooit heb mogen doen. En dat besefte ik tijdens het lopen van de marathon maar al te goed, als ik weer een van ‘onze’ lopers in ‘ons’ shirtje van Adidas voorbij zag komen. Omdat ik het liefst het hele jaar alleen maar blogs over de New York City Marathon zou schrijven, maar mijn eigen woorden ook wel eens opraken, geef ik de komende twee dagen het woord aan #teamannemerelrunsnyc2017. Stuk voor stuk winnaars. Samen schreven ze ruim 4200 woorden over deze bijzondere reis. Vandaag de eerste zes lopers aan het woord, morgen de andere zes.

Bekijk bericht