Op 3 februari liep ik 22,5 kilometer. Hoewel ik erg blij was dat ik überhaupt die 22,5 kilometer gelopen had, ondanks een flinke valpartij, ging het me niet erg gemakkelijk af. De eerste 15 gingen wel oké, maar ik begon steeds meer mijn benen te voelen. De laatste 7,5 kilometer ben ik meerdere keren gestopt, omdat mijn benen te verzuurd waren om door te gaan. Grappig hoeveel er kan veranderen in elf dagen tijd, want afgelopen vrijdag, op 14 februari, liep ik met gemak 27,5 kilometer.
Ik ben niet alleen een mooi weer skiër, ik ben ook een mooi weer loper en dus ben ik niet blij met de weersvoorspellingen voor de komende weken en de weersomstandigheden van de afgelopen dagen.
Maar 1. deze weersomstandigheden houden nog wel even aan en ik kan het me niet permitteren om in dit stadium van mijn training zomaar even twee weken geen lange afstand te lopen en 2. als het tijdens de marathon dit soort weer is zeg ik ook niet ‘doeitoedeloei, ik ga niet lopen in deze weersomstandigheden’. En dus trok ik afgelopen zondag toch mijn hardloopschoenen aan voor die 25 kilometer.
Afgelopen maandag stond er een duurloop op het programma. Ik wilde graag 25 kilometer lopen, maar het was al ruim drie weken geleden dat ik voor het laatst gelopen had en dat was 20 kilometer. 25 kilometer was dus hoogstwaarschijnlijk iets te veel gevraagd, ook al voelde mijn benen goed en was het weer fantastisch. Ik ging dus voor een run tussen de 20 en 25 kilometer.
Mijn marathontraining begon ik 77 dagen geleden, over 73 dagen is de marathon van Rotterdam. De trainingsperiode is op dit moment dus over de helft. Maar om maar direct met de deur in huis te vallen, ik ben absoluut nog niet waar ik 77 dagen geleden voor ogen had te zijn.
Afgelopen zaterdag stond de eerste hardloopwedstrijd van dit jaar op mijn agenda. De Vondelparkloop in… je raadt het al, het Amsterdamse Vondelpark. In het donker, drie rondjes door het park, tien kilometer. Van te voren had ik er heel erg veel zin in en op de dag zelf had ik ook nog steeds zin in een wedstrijd. Maar ik had stress. Heel veel stress. Voordat ik op vakantie ga moet ik altijd meer doen dan anders omdat ik op vakantie graag iets minder doe dan in een normale werkweek, daarnaast moesten er nog spullen gekocht worden voor de wintersport en moest ik allerlei dingen bakken voor de GL2RCrew-meeting afgelopen maandag. Mijn weekend zat dus aardig vol en ik wist niet zo goed hoe ik die 10 kilometer in moest plannen. Kijk 10 kilometer lopen is niet zo’n probleem, maar 10 kilometer rennen in Amsterdam zou toch zo’n vijf a zes uur van mijn dag innemen. Dat is dus weer een heel ander verhaal.