Beeld: Joyce Bongers
Acht maanden lang werkte ik naar een doel. Dit doel bepaalde voor een groot gedeelte mijn leven. Keuzes maakte ik altijd met mijn doel in mijn achterhoofd. Toen ik zondagochtend over de finish kwam in het centrum van Málaga was het voorbij. Maar beseffen? Dat doe ik het nog steeds niet. De kers (die laatste drie uur en vijftien minuten) hebben mijn leven niet veranderd, de taart (de afgelopen acht maanden) deden dat wel. Het gaat niet om de bestemming, maar om de reis er naartoe. Zo’n gevleugelde uitspraak waarvan ik écht wel wist dat het een kern van waarheid had, maar die nooit eerder zo ontzettend waar bleken te zijn.