Ik vertelde jullie vanmorgen al dat ik zat te stuiteren op de bank om te gaan hardlopen. Nou ik had mijn MacBook nog niet dicht geklapt of ik stond al buiten. Dit keer geen Thermothights en jasjes, maar een drie kwart legging en een shirtje met korte mouwen. Heerlijk. Met mijn iPod Shuffle gevuld met foute popnummers (Glee, Miley Cyrus en consorten) en foute dance (David Guetta) vlogen de eerste kilometers voorbij.
De laatste twee maanden koop ik vaker bij Nike dan bij ZARA. Hier word ik helaas niet voor gesponsord. Ik draag de laatste tijd dan ook vaker hardloopkleding dan kleding van de ZARA. Niet dat ik alleen nog maar aan het hardlopen ben, in tegendeel, maar het zit gewoon zo lekker en goed gecombineerd kun je er naar mijn mening ook prima mee over straat tijdens een dagje shoppen.
Vorig jaar, begin november, net na het zien van beelden van de New York Marathon, resette ik mijn Nike+ statistieken en zocht ik mijn hardloopschoenen weer op. Acht maanden ervoor liep ik een halve marathon, maar daarna ging het snel bergafwaarts met mijn sportieve activiteiten. Ik liep gemiddeld één keer in de maand, en zag mijn conditie steeds verder aftakelen. Eerst had ik moeite met een rondje van tien kilometer, daarna moest ik zelfs een paar keer stoppen op de vijf kilometer. Na het zien van de beelden van de New York Marathon kreeg ik de geest, “dat ga ik ook doen” en zo begon mijn “hardloopjaar”.
Het is alweer tien dagen geleden dat ik de marathon liep in een tijd van (ik ga het gewoon nog een keer zeggen) 3.58.51. Ik kan eigenlijk nog steeds niet geloven dat ik de marathon onder de vier uur gelopen heb. Het was mijn doel toen ik precies een jaar geleden begon te dromen over een marathon, maar ik had (zeker de afgelopen maanden) niet verwacht dat het daadwerkelijk zou gebeuren.
