Waarom schreef ik me voor de Málaga Marathon in met een tijd van 2.55? Heb ik al plannen voor de Tokyo en Londen marathon? Ga ik nog eens een trailrun lopen? En wat was de belangrijkste voedingsles die ik afgelopen zomer geleerd heb? Deze vragen en meer beantwoord ik vandaag in de Ask Your Running Question, de laatste van 2018 alweer!
Hoe lang moet je eigenlijk herstellen van een marathon? Wanneer kun je je hardloopschoenen weer aantrekken voor een training? Zoals met wel meer hardloopvragen is hier niet een simpel antwoord op te geven. Voor mezelf heb ik ook geen standaard regel. Na Boston liep ik een week niet hard (zoveel spierpijn), na New York dit jaar wachtte ik vier dagen voordat ik mijn hardloopschoenen weer aantrok (ik ben in de tussentijd wel ziek geweest), toen ik in 2015 32 minuten van mijn PR afliep in Berlijn, liep ik de volgende ochtend alweer 5 kilometer en zes dagen na de marathon liep ik een trail van 47 kilometer. En dit keer, na Málaga, wachtte ik slechts 48 uur voordat ik mijn hardloopschoenen weer aantrok voor een rondje hardlopen. Toch zijn er wel wat vragen die je voor jezelf kunt beantwoorden waaruit je kunt opmaken hoe lang jij rust moet houden.
Beeld: Joyce Bongers
Acht maanden lang werkte ik naar een doel. Dit doel bepaalde voor een groot gedeelte mijn leven. Keuzes maakte ik altijd met mijn doel in mijn achterhoofd. Toen ik zondagochtend over de finish kwam in het centrum van Málaga was het voorbij. Maar beseffen? Dat doe ik het nog steeds niet. De kers (die laatste drie uur en vijftien minuten) hebben mijn leven niet veranderd, de taart (de afgelopen acht maanden) deden dat wel. Het gaat niet om de bestemming, maar om de reis er naartoe. Zo’n gevleugelde uitspraak waarvan ik écht wel wist dat het een kern van waarheid had, maar die nooit eerder zo ontzettend waar bleken te zijn.
Mijn hele Málaga Marathon verhaal bewaar ik nog even voor mijn boek (dat vandaag over precies een week in de winkel ligt). Maar ik wil vandaag wel alvast een aantal gedachten delen die ik tijdens de marathon had.
Het is vier dagen voor de marathon. We zijn inmiddels een stuk verder dan in september, toen ik op dit punt in mijn voorbereiding mijn koffers aan het pakken was voor vijf dagen Málaga. Nu ben ik wederom mijn koffer aan het inpakken voor Málaga, alleen dit keer niet om Arthur aan te moedigen tijdens zijn WK, maar om eindelijk die marathon te gaan lopen die ik 12 weken eerder al had willen lopen. De zenuwen beginnen inmiddels wel te komen. Maar waarom eigenlijk?