Afgelopen zondag ben ik ontzettend diep gegaan. En als ik zeg diep, dan bedoel ik ook echt… diep. Mijn nieuwe Garmin horloge (Forerunner 235) vertelde me dat ik na het lopen minstens 72 uur nodig had om te herstellen. De TE (Trainings Effectiviteit) was 5.0, wat vrij vertaald betekent ’tering hard gelopen, goed gedaan, maar let op je zelf en zorg de komende dagen voor genoeg rust). Deze wedstrijd gaf me wel vertrouwen, in het feit dat ik het nog steeds kan, ook al voelt mijn ademhaling nog steeds ‘zwaar’, ik kan daar blijkbaar gewoon (snel) mee lopen.

Bekijk bericht

Komende zondag loop ik – als alles volgens plan verloopt – mijn eerste wedstrijd van 2016. Normaal loop ik in maart de CPC, de halve marathon in Den Haag. Dat ging niet door omdat we een dagje eerder op wintersport gingen. Twee weken geleden, had ik de marathon in Rotterdam moeten lopen, maar dat ging niet door omdat ik een paar weken voor de grote dag een luchtwegvirus heb opgelopen. En zo kwam het dat ik de eerste vier maanden van dit jaar geen wedstrijd liep. Sterker nog, na de marathon in Berlijn, die succesvolle marathon in Berlijn, heb ik helemaal geen enkele wedstrijd meer gelopen. Wow.. En die Berlijn marathon, die is vandaag precies zeven maanden geleden.

Bekijk bericht

Toen ik vorige week maandag weer begon met hardlopen was ik heel even bang dat ik het verleerd had. Ik liep zonder mijn Nike App, dus ik weet niet hoe hard ik daadwerkelijk liep, ook weet ik niet precies hoever ik gelopen heb. Maar het was een route die ik vaker gelopen heb dus de afstand kan ik wel een klein beetje schatten, het was zo’n vijf kilometer. Maar na twee kilometer werd ik al lichtjes in mijn hoofd. Super raar. Mijn hartslag zat trouwens gewoon op 150, dat is voor mij zone 1 en dat is dus tempo ‘herstelloop’. En ik denk niet dat je heel veel van hardlopen af hoeft te weten om te snappen dat tempo herstelloop lekker rustig is.

Bekijk bericht