Vandaag is een bijzondere dag… ik mag vanavond weer proberen hard te lopen. Of nou ja… hard, semi-hard. En vooral niet lang, 250 meter om precies te zijn. En als dat goed gaat, dan mag ik dat een paar keer herhalen. Jippie! (dit klinkt sarcastisch en dat is het misschien ook wel een beetje, maar… ik heb er wel heel veel zin in!). Om dit heugelijke feit te vieren deel ik graag mijn favoriete hardloopkledingstukken (en schoenen!) van dit moment. Niet verder klikken als je op budget bent.
Over 32 dagen zou ik van start gaan tijdens mijn vijfde New York City Marathon. Dit was een bonusloopje, een toetje na Berlijn. Ik ging niet voor een persoonlijk record, maar ik was ervan overtuigd dat ik wel een ‘parcoursrecord’ zou kunnen lopen met twee vingers in mijn neus. Tot een maand geleden voelde ik me zo fit, zo onoverwinnelijk. Totdat ik een kleine vier weken geleden keihard met mijn neus op de feiten gedrukt werd. Dat vermoeide gevoel in mijn voet, dat bleek toch niet iets te zijn dat er gewoon bij hoorde. De rest van het verhaal is jullie allen volgens mij inmiddels wel bekend.
Het is weer tijd voor wat hardloopvragen (en antwoorden). Met deze week onder andere: wat zijn mijn favoriete (lange) hardloopshirts, wat te doen als je lange duurlopen ‘mislukken’ en wat kun je met voeding doen om sneller te herstellen?
Bekijk bericht
Al 20 dagen heb ik niet hardgelopen. 20(!)(!)(!) T W I N T I G (!!!!!). Als je je bedenkt dat ik afgelopen zomer vrijwel iedere dag gelopen heb begrijp je vast dat dit heel raar voelt. Ja, natuurlijk was het soms maar 3,5 kilometer voor een krachttraining, maar toch, zelfs 3,5 kilometer kan ik nu niet lopen. Sterker nog, honderd meter is al te ver. Even een kort stukje dribbelen naar de overkant van de straat omdat het stoplicht begint te knipperen is eigenlijk al te ver. Het is mega balen, maar dat is nu eenmaal de situatie.
Zondagochtend 9.15u, ik hoor al voor de derde keer ‘Sirius’ van Alan Parsons Project door de luidsprekers van het stadion. Deze informatie zegt je misschien niet zoveel, maar dit nummer kwam vorig jaar vlak voor het startschot van de Berlijn Marathon door de speakers. En dat startschot van de 2018 editie had zojuist geklonken. Hoewel, daar ging ik vanuit, want ik stond niet op het startschot te wachten in Berlijn, zoals gepland. Ik zat in een stadion in Málaga te kijken naar een 1500 meter finale voor vrouwen van 85 jaar en ouder. 10 minuten en 40 seconden was de winnende tijd, ik teken ervoor als ik dat over zestig jaar nog kan en ik vond het ook heel mooi en inspirerend om te zien, maar ik moest toch een kleine traan onderdrukken toen voor de derde keer dit nummer werd ingezet.