RUN BABY RUN: Bericht voor alle marathonlopers; jullie kunnen dit.

Over een uur gaat het startschot van de Rotterdam marathon. Een kwartier geleden ging het startschot van de Rome marathon en de Marathon van Parijs. Het is voor mij alweer vijf maanden geleden dat ik voor het laatst aan de start stond van de afstand der afstanden en het zal nog een half jaar duren voordat ik wederom aan de startstreep zal staan. Het kriebelt, maar niet genoeg om nu op Marktplaats op zoek te gaan naar een last-minute aangeboden startbewijs. Ik denk dat ik hem wel uit zou kunnen lopen, maar de schoonheidsprijs zal ik er niet mee winnen en ik verwacht dat ik de rest van het jaar geblesseerd door het leven zal gaan.  Bekijk bericht

RUN BABY RUN: Dingen die ik leerde van 18 dagen niet hardlopen

Foto: Sabine Metz voor Live, Love, Run

Ik heb nu achttien dagen niet hardgelopen en als je de twee halve marathons die ik liep niet meetel, dan heb ik al 27 dagen geen training gedaan. Who am I? Mocht je net als ik al jaren hardlopen en een break overwegen – om wat voor reden dan ook – dit zijn mijn observaties van de afgelopen periode.

Bekijk bericht

RUN BABY RUN: Al 10 dagen geen hardloopschoenen

Het is tien dagen geleden dat ik voor het laatst hardloopschoenen droeg met als doel hardlopen en ik moet eerlijk zeggen, ik ben best OK. Ik was afgelopen zondag bij de Zandvoort Circuit Run waar ik zowel had afgesproken met de meiden die New York met mij liepen in 2017 en de meiden die dit jaar van de partij zijn en ook al ‘kon’ ik niet lopen, het was OK. Van te voren zag ik vreselijk op tegen mijn tijd zonder hardlopen, maar het gaat nu eigenlijk als vanzelf. Komt ook bij dat ik de afgelopen dagen eindelijk begin te verliezen van het heersende griepvirus.

Bekijk bericht

RUN BABY RUN: En dan is het nu tijd voor rust?

OK. Ik beloof jullie. Vanaf morgen gaan we weer terug naar de ‘normale’ programmering met een blog om 12.00u, vandaag loopt het nog even niet zo lekker als ik gehoopt had. Met de jetlag gaat het goed hoor, ik heb het gisteren tot half elf ’s avonds volgehouden en werd vanmorgen netjes om 6.50u wakker, tien minuten voor de wekker. Jetlag, welke jetlag?

Maar erg fris ben ik toch nog niet. Het toetsenbord van mijn spiksplinternieuwe MacBook doet niet wat ik zou willen, als in: mijn spatietoets werkt niet meer, dus het schrijven van een blog ging nogal lastig. Ik heb een half uur lang met de föhn boven mijn spatiebalk gehangen in de hoop het vlokje stof eruit te blazen, maar het mocht niet baten. Uiteindelijk kwam ik er rond half één achter dat ik ook gewoon in het bezit ben van een los toetsenbord en dat ik ook op die manier mijn blog zou kunnen schrijven. Waarom ik daar niet eerder aan gedacht heb? Ik vind het makkelijk om de schuld toch op die jetlag af te schuiven. ANYWAY. Tijd voor een stukje hardloopreflectie. Want ik schreef een paar weken geleden dat ik een paar weken looprust zou nemen na de halve marathon in New York. Ga ik dat nog steeds doen?

Bekijk bericht

NYC Half Race Report

De wekker ging om half vier, maar die had ik niet hoeven zetten. Om 3.15u was ik al klaar wakker, een combinatie van jetlag en gezonde ‘ik heb er heel veel zin in’ spanning. Het was eindelijk zover, de dag van de NYC Half. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zoveel zin in een hardloopwedstrijd gehad heb. Bij een marathon ben ik toch altijd wel een beetje zenuwachtig over de afstand, bij kortere loopjes maak ik me vrijwel altijd druk om de tijd die ik ga lopen. Maar dat laatste heb ik dit keer helemaal losgelaten.

Bekijk bericht