Ik ben onrustig. Natuurlijk is het best wel ‘knap’ dat ik twee marathons liep in een maand tijd. Natuurlijk waren de tijden die ik liep absoluut niet slecht. 3.46 in Chicago en 4.02 in New York zijn geen tijden waarvoor je je hoeft te schamen. En ik ben er blij mee, echt. Ik ben ook blij dat na die marathons mijn benen het nog steeds niet opgegeven hebben met me. Toch heb ik ergens een onrustig gevoel, een gevoel dat ik niet gedaan heb wat ik wilde doen.
Vandaag precies een maand geleden liep ik de Chicago Marathon. Een fantastische ervaring, ook al liep ik al na twintig kilometer tegen een keiharde muur op en liep ik alles behalve de tijd die ik in gedachten had. Vier weken had ik om te herstellen, dat ging 26 dagen ontzettend goed, totdat ik op dag 27 – de dag voor DE dag – ziek werd. Toch liep ik afgelopen zondag mijn tweede marathon in vier weken tijd. Verstandig?
Yes, it’s really happening. Ik sta aan de start van mijn derde New York Marathon. Toen ik in 2014 gedesillusioneerd over de finish kwam had ik niet verwacht dat ik alweer zo snel aan de start van de NYC Marathon zou staan. Maar het is toch heus. 6 november 2016 is de dag dat ik hoop revanche te nemen op die mislukte marathon van 2014. Als het nu weer helemaal naadje gaat ben ik voorgoed klaar met de New York Marathon. Dat kan eigenlijk helemaal niet want ik heb eigenlijk al allerlei plannen voor 2017, dus we gaan er maar gewoon vanuit dat ik er vandaag wel van kan genieten. Ook als ik uiteindelijk toch niet onder de vier uur finish. Ik denk dat dat eerlijk gezegd nog een grotere prestatie zal zijn dan onder de vier uur lopen, blij zijn met een finishtijd boven de 3.59.59. Dus als je het zo bekijkt win ik zowel wanneer ik onder en boven de vier uur loop. Win-win. Hou ik van.
In de tien jaar dat ik hardloop heb ik aardig wat mooie momenten beleeft en op bijzondere plekken gelopen. Van marathons in Berlijn, New York en Chicago tot wedstrijden van Londen tot Milaan. En van trainingen in Italië en Parijs tot bij mij om de hoek in de duinen of park. Het klinkt ontzettend cliché en zoetsappig, maar een groot deel van mijn geluk vond ik de afgelopen tien jaar in het hardlopen. Ik deel graag mijn drie favoriete momenten.
Volgens mij heb ik jullie nog niet verteld over mijn drie-jaren-plan wat betreft hardlopen. En dan in het bijzonder; de marathons die ik de komende drie jaar van plan ben om te gaan lopen. Hoogste tijd om dat met jullie te delen dus.