Toen ik in juni 2006 mijn eerste rondjes hardliep deed ik dat vooral omdat ik dacht dat het een snelle manier was om gewicht te verliezen. Dat bleek bij mij niet helemaal het geval te zijn, maar dat maakte al snel niets meer uit, want ik genoot van het lopen. Nu, ruim acht jaar later, loop ik nog steeds omdat hardlopen me een fijn gevoel geeft. Hoewel dat fijne gevoel de afgelopen twee weken ver te zoeken was.
We zijn inmiddels tien dagen verder en ik heb inmiddels voor mezelf op een rijtje gezet wat er nou precies fout gegaan is en hoe ik dit in het vervolg misschien kan voorkomen. Want een vervolg, dat komt er zeker. Misschien niet in 2015 in New York, maar dit was zeker niet de laatste marathon die ik op mijn naam gezet heb. Rotterdam 2015? Ik zwoor een half jaar geleden nodig dat ik die nooit meer ging lopen. Londen? Is alweer compleet vol. Parijs? Ik ben een klein beetje klaar met vals plat. Berlijn? Het is pas in september, maar als ik de mogelijkheid krijg (lees: ingeloot word) ben ik daar zeker bij. En dan maak ik de volgende vijf fouten dus niet…
Kun je me vinden op deze foto, gemaakt op 26 mijl door Eva?
4.16.48, het is geen schande, het is de 20734ste plek van 50564 finishers van de New York Marathon dit jaar. De gemiddelde tijd die er gelopen werd was 4.34.45, dat is bijna 18 minuten langzamer dan mijn tijd. Vorig jaar was de gemiddelde tijd 4.18, mijn tijd was toen 4.05, dertien minuten langzamer dan mijn tijd, wat dat betreft heb ik het dus nog niet eens zo gek gedaan afgelopen zondag. Maar toch kan ik niet echt tevreden zijn.
De taper-periode is ingegaan en het aantal kilometers dat ik afgelopen week lag drastisch lager dan dat van vorige week, ik ging van 75 naar nog geen 20 kilometer. Eigenlijk een klein beetje te weinig, maar ik heb zoals gewoonlijk een goede reden (ja echt).
Ik heb nog nooit zo hard getraind als afgelopen week. Ik liep 75 kilometer in totaal. Toen ik vrijdag mijn 35 kilometer aantikte, had ik zelfs 100 kilometer in 7 dagen gelopen (2x 35, 1x 10, 1×20). Het is super vermoeiend, maar dat schijnt marathontraining nu eenmaal te zijn. Bij eerdere marathons trainde ik ook wel hard, maar zo hard als ik de afgelopen week mijn best heb gedaan, nooit eerder.