Morgen over 100 nachtjes is het zo ver, dan loop ik de New York Marathon. Ruim een maand geleden was ik al begonnen met het opstellen van een trainingsschema, maar veel verder dan het opstellen van dat schema ben ik niet gekomen. Omdat het morgen precies 100 nachtjes tot de marathon is vind ik het een mooi moment om opnieuw te beginnen. En ook wel een klein beetje het laatste moment waarop ik nog kan beginnen met trainen, want een marathon is niet iets dat je met een paar weken trainen loopt.
Na de twintig kilometer van vorige week maandag heb ik een week lang niet hardgelopen. Ik heb wel vaker een week lang niet hardgelopen, maar nooit voelde ik me zo onrustig als afgelopen week. Dit keer zat ik niet stil omdat ik last had van een blessure, of geen tijd had, maar omdat de omgeving waar ik me op dit moment bevind zich niet echt leent voor hardlopers.
De hele week keek ik er al een beetje tegenop. The Run of Death, zoals ik mijn duurloop van 20 kilometer liefkozend genoemd had. 20 kilometer hardlopen in de warmte (30 graden) waarvan de eerste 10 kilometer naar beneden liepen en de laatste 10 kilometer omhoog. Gekkenwerk. Maar wel iets dat gedaan moest worden.
Vorig jaar heb ik me aan dezelfde ‘Run of Death’ gewaagd. Ik was toen beter getraind, liep al een paar weken iedere week 20 à 25 kilometer in het weekend. Toch heb ik het toen niet gehaald. Ik kreeg last van mijn darmen en gaf het na twee stops bij een benzinestation op. Ik heb de laatste 8 kilometer naar huis gewandeld.
De eerste week van mijn New York Marathon trainingsschema verliep niet vlekkeloos, maar dat was nog een pluim waard in vergelijking met afgelopen week.
Maandag moest ik een snelle 5K. Ik deed niets. Dinsdag moest ik 8K in wedstrijd tempo (ik wil trainen op 5:30 per kilometer) en moest ik mijn benen en core trainen. Ik liep 1 kilometer hard met Francien van GirlsLove2Run. Woensdag had ik een rustdag. Woensdag nam ik een rustdag. Donderdag moest ik 7K door de duinen (heuvels), donderdag ben ik niet van mijn stoel af geweest. Vrijdag moest ik mijn core en benen trainen. Vrijdag deed ik alles behalve mijn core en benen trainen.. Zaterdag moest ik 20K lopen, ik liep er geen enkele. Zondag had ik een rustdag en nam ik ook weer een rustdag.
Afgelopen week was dus mijn eerste week van mijn 20-weekse training voor de New York Marathon. Ik had een super ambitieus schema opgesteld, iets te ambitieus, zeker voor een week zoals vorige week.
Ik kan gewoon geen 8 kilometer lopen als ik van 7.00u tot 20.00u onderweg ben van-naar Amsterdam en ik kan dan al helemaal niet ook nog eens buikspieroefeningen doen. What was I thinking? En hallooooo, vijftien kilometer hardlopen in een super druk weekend met pietje pruimenweer? Ieeekkkkk. Dat laatste heb ik dan misschien wel gedaan, maar met moeite.