Morgen is het nog precies twee maanden totdat ik, als het goed is, de marathon van Parijs loop. Het wordt nu dus zeg maar wel een beetje tijd om weer wat gerichter te gaan trainen. Januari en december stonden in het teken van “iedere kilometer pakken die je pakken kunt” maar in februari en maart moet ik het denk ik toch iets anders aan gaan pakken.

Voor de marathon van Amsterdam had ik een trainingsplan van 20 weken. Daar hield ik me zo’n acht weken heel netjes aan (2 keer in de week yoga, 2 keer in de week 10 kilometer, 1 keer in de week intervaltraining, 1 keer in de week duurloop), daarna ging ik drie weken op vakantie en deed ik maar wat. Maar, het moet gezegd worden, de marathon liep ik in een tijd waar ik bijna niet van had durven dromen.

Goed wat staat er allemaal op de planning voor de komende tijd?

Bekijk bericht

Dit weekend deed ik tot tweemaal toe iets dat ik normaal nooit doe; hardlopen MET anderen en ZONDER muziek.

Bekijk bericht

Toen het dinsdag begon met sneeuwen wilde ik eigenlijk gelijk naar buiten rennen voor een rondje hardlopen door de sneeuw, voordat de wegen veranderden in ijsbanen zeg maar. Ik deed het niet, want net op het moment dat ik mezelf een half uurtje pauze gaf, kwam dat telefoontje waar uit bleek dat ik heel snel moest opschieten omdat ik naar Berlijn moest. De hardloopschoenen pasten niet in mijn tas en dus kon ik ook woensdag niet hardlopen. En donderdag? Donderdag was ik een pussy. Ik weet niet hoe de straten er bij jullie bij liggen, maar bij ons zijn ze veranderd in ijsbanen. Ik durf amper tien minuten over het ijs te lopen, laat staan dat ik een rondje hard durf te lopen.

(null)