(Drie keer ander licht… hoe krijg ik het voor elkaar? Ik ben echt niet zo’n spookje zoals ik er op de foto van afgelopen dinsdag uitzie..)
Precies een maand geleden schreef ik mijn laatste acné-update. Hierin schreef ik dat het een stuk beter met mijn huid ging dan in de maanden ervoor en ik dacht misschien mijn oplossing gevonden te hebben. Chocola. De afgelopen maand heb ik mijn chocolade-onderzoek doorgezet en ik geef jullie graag een update.
Ik krijg vaak te horen, ‘wat ziet je huid er goed uit, het gaat goed hè met de acné’. De waarheid ligt net iets anders.
Nadat ik vorige week schreef over mijn huid, kreeg ik niet alleen direct een puist onder mijn kaak (dus gelukkig niet in mijn gezicht haha), maar ook heel veel vragen over de gezichtsproducten van Acne.org. Er zijn nogal wat verschillende meningen over de producten van Acne.org, maar ik kan zelf, na vijf maanden gebruik, niet anders dan heel erg positief zijn.
Mijn verhaal is inmiddels volgens mij bij de meeste van jullie bekend. Tot mijn achttiende een vrijwel puistjesloos bestaan en op mijn negentiende ineens de ‘diagnose’ acné van de dermatoloog krijgen. Tientallen crèmes geprobeerd, een drie weken durende detox, meerdere keren aan de antibiotica gezeten, de pil geprobeerd, maar niets zorgde voor een rustige huid. Iedere keer als ik op mijn blog schreef ‘ik heb het onder controle’, zat ik binnen een week weer onder de onderhuidse rakkers en kleine rode bobbeltjes. Ik ben de afgelopen maanden dan ook erg voorzichtig geweest met uitspraken. Maar ik durf nu toch voorzichtig te zeggen, ik weet hoe ik mijn huid 90% van de tijd onder controle kan houden.
Hoe ik dat doe….
Afgelopen zaterdag schreef ik al dat 2013 het jaar wordt dat mijn acné als sneeuw voor de zon gaat verdwijnen. Het is bewust niet één van mijn doelen voor 2013, want helaas is het toch niet iets dat je 100% in de hand hebt en een doel vind ik iets wat je wel volledig zelf in handen hebt. Maar omdat ik het Universum toch graag wil laten weten dat mijn acné dit jaar verleden tijd gaat worden, schreeuw ik het toch maar even van de daken (je weet maar nooit, wellicht helpt het.. Niet geschoten, altijd mis toch?).