Het is half negen. Ik slaap bij mijn ouders, naast mijn zusje die de hele nacht heeft liggen draaien en trekken aan ons dekbed. Maar het is moederdag en dat moet gevierd worden. Vrijdagavond vierde ik mijn verjaardag, vrijdagavond werd vrijdagnacht en gisterochtend heb ik daarom bewust even overgeslagen, uitbrakken. Gisteravond had ik de verjaardag van Laura en lag ik ook niet voor een uur in bed. Laten we het zo stellen, op zondagochtend half negen heb ik redelijk veel moeite. Maar ik hoor mijn vader beneden zeggen ‘ik denk dat ik maar ga hardlopen’ en ik ben meteen wakker. OK. Ik kom mijn bed wel uit… Ik wil sowieso hardlopen vandaag, maar als ik mezelf moet motiveren gaat het lang duren. Ik moet van mijn vader gebruik maken.

Bekijk bericht

Ken je dat. Van die dingen waarvan je eigenlijk wel weet dat ze heel goed voor je zijn en dat je er mega gelukkig van wordt, maar dat jezelf daarvan overtuigen voordat je aan de activiteit begonnen bent onmogelijk lijkt.

Bekijk bericht

Hoe zeer ik me iedere keer ook weer voorneem om niet aan de jetlag toe te geven, deze missie heeft tot nu toe altijd gefaald. Dat is dit keer niet anders. Ik kwam vrijdag om half vier ’s middags thuis van de luchthaven en lag in bed van 7.00u tot 15.00u. En hoewel ik zaterdag al om 19.00u begon te gapen, legde ik toch niet voor 2.00u mijn iPhone weg. Gevolg: ik werd vanmorgen weer niet voor 9.30u wakker. En op zich is dat natuurlijk helemaal geen wereldramp op zondagochtend; maar erg goed combineert het niet met de to-do-lijst die ik voor vandaag gemaakt had.

Bekijk bericht

Hello from Boston! Als je mijn vlog van gisteren gezien hebt, of me op Instagram gevolgd hebt, dan weet je dat ik vrijdagavond veilig ben aangekomen in Boston. Ik kom nog met een uitgebreid fotoverslag, maar ik moet eerst een manier vinden om makkelijk CR2 bestanden (CANON Raw bestanden) over te zetten in JPG (suggesties zijn heel erg welkom in de comments), om de een of andere reden heb ik mijn camera namelijk weer per ongeluk op RAW gezet en kan ik de foto’s niet op mijn MacBook openen. Beetje zuur, maar vertrouw erop dat er een manier is om dit op te lossen. Dus nu even een iets minder visueel stukje over mijn eerste 24 uur in Boston.

Bekijk bericht

Of misschien is ‘ie wel gesponsord, door het super snelle 3G-internet van T-Mobile hier op Fuerteventura.

Maar laten we voorop stellen dat ik nog nooit door T-Mobile bevoordeeld ben doordat ik blogger ben. Ik betaal iedere maand netjes op tijd mijn rekening en de enige korting die ik krijg is de familiekorting, omdat een voor een al mijn familieleden zijn overgestapt op het T-Mobile netwerk en we nu dus een mooie groep vormen. Hierdoor kunnen we elkaar gratis kunnen bellen én iedere maand krijgen we korting op onze rekening. Best fijn.

Bekijk bericht