Annemerel.com

>Week 3

>

Oh oh, deze week liep ik maar 1 keer hard en dat waren slechts 5 kilometer. Het was zo’n drama dat ik halverwege in de duinen mijn ontbijt verloor en ik heb de rest van de dag in bed gespendeerd, met slechts een paar uitstapjes naar het toilet. Uhh ja heerlijk begin van een blogpost, I’m sorry, maar er is niks smeriger dan de waarheid.

Gelukkig maakte ik het wel goed op de hometrainer, waarop ik 75 kilometer heb gefietst en in totaal zo’n 1650 calorieën mee heb verloren. Maar het allerleukste van deze sportieve avontuurtjes? De afleveringen Glee die ik ondertussen keek.

Seizoen 1 van Glee is bijna klaar en ja dat betekent inderdaad dat ik iets meer dan 1 aflevering per dag heb gezien. Maar zondag was ik vrij en toen lag ik zo heerlijk in bed met m’n laptop ’s ochtends en dinsdag was ik ziek en ik moest toch wat doen om de pijn te verzachten?!

Verder las ik deze week nog een boek (Suger & Spice van Lauren Conrad), lunchte ik zondagmiddag bij het Hilton Hotel in Den Haag, schreef ik (maar) vier blogs, schreef ik een blog voor I Love Beauty News, werkte ik aan de website van de Vegetarische Slager, verstuurde ik een super spannende open-stage-sollicitatiebrief en werkte ik 45 uur bij Elzenduin.

Ik boekte een hotel in Parijs, gaf in gedachten mijn complete spaarrekening uit bij Colette, Chanel, Isabel Marant en Laduree (en herhaalde dat nog zo’n 10x) en heb inmiddels een lijst met dingen die ik wil zien, eten en kopen aangelegd waarmee ik zo’n vier maanden in Parijs mee kan vermaken (in plaats van vier dagen)

I’ll keep you posted :)

Liefs,

>Week 2

>

Deze week liep ik wederom 30 kilometer hard, had ik zes gezonde eetdagen en at ik zelfs een dagje vegetarisch (terwijl me wel een heerlijk biefstukje werd aangeboden). Mijn yoghurtverslaving bereikte een nieuwe hoogte (bakje van 500ml per dag), evenals mijn chocoladekruidnootverslaving, die ene dag.

Ik had een super leuke date met Genesis en kan nog steeds genieten als ik er aan terug denk. Ik las een boek (Shopaholic Mini) en probeerde in drie andere te beginnen. Ik raakte verslaafd aan Hellcats & Glee, maar heb de afleveringen weten te beperken tot hooguit eentje per dag. Verslaving die ik niet zo goed in de hand wist te houden, mijn shopverslaving. Brak zaterdagochtend met mijn goede voornemen en kocht twee paar laarzen, 6 maillots, een sjaal en een muts, wel binnen budget van een paar schoenen, dat dan weer wel.

Ik ben in de ban geraakt van op reis gaan en ga waarschijnlijk de eerste week november met mijn vriend een paar dagen naar een wereldstad. Waarschijnlijk Parijs, want het is een schande dat ik daar nog steeds niet geweest ben.

Ik kreeg twee freelance spoedopdrachten, waarvan ik er eentje de komende twee weken nog wel mee bezig zal zijn, en wie weet wat de toekomst brengt.

Ik ben geinterviewd voor een krant over mijn weblog en mijn (toekomstige) carriere. Ik schreef eindelijk die stagebrief waar ik drie weken geleden al aan begon en kreeg twee aanbevelingsbrieven van niet de minste binnen.

Ik werkte 45 uur bij Elzenduin, schreef zes blogs voor mijn weblog en eentje voor I Love Beauty News.

En snap nu eindelijk waarom het voelde dat ik geen moment rust had, but I’m lovin’ it!

Liefs,

>Week 1

>

Photobucket

Vijf goede, twee slechte dagen. Ik zeg, not bad voor iemand die de laatste weken alleen nog maar slechte dagen had. En dan bedoel ik natuurlijk slecht als in, niet sporten en heel de dag door snacken. Ik heb deze week 30 hele kilometers hardgelopen en heb meer fruit gegeten dan in de afgelopen maand bij elkaar. En ein-de-lijk zijn mijn benen over de spierpijn heen. Na dag een had ik spierpijn, dag twee ging ik weer lopen, had ik dag drie natuurlijk nog meer spierpijn, dag vier was het bijna (let op bijna!) ondraaglijk, maar ik liep door. En nu heb ik dus geen spierpijn meer. Fabulous. Die marathon gaat mij heus wel lukken :) (& I’ll have killer legs by the time!)
Verder heb ik deze week fijn geluncht met vriendinnetje Kim in Den Haag en gedineerd met vriendinnetje Laura, ook in Den Haag. Super gezellig! Laura zag ik de afgelopen drie jaar minstens drie keer in de week, omdat we ieder college samen volgde, nu volgt zij een schakeljaar voor een master, en ben ik.. tsja wat ben ik eigenlijk aan het doen. Goed, dat een andere keer. Maar goed, nu had ik Laura dus voor het laatst 1 op 1 gezien tijdens ons reisje naar Barcelona begin juni. Ja dat is heel erg en dat gaat ons ook nooit meer gebeuren. Fuck distance! Hello best friends :)
Ook heb ik deze week al een boek gelezen, heb ik meer dan veertig uur gewerkt, dronk ik op zondagavond net een glas champagne te veel, dronk ik liters groene thee, onthaarde ik mijn bovenlip met als resultaat een brandwond en een net zo dikke snor, ontving ik acht (bestelde) kledingstukken waarvan ik er zes houd (telt niet telt niet, september al besteld!), besloot ik een kasboekje bij te gaan houden, maakte ik voor het eerst mosselen klaar, keek ik Letters to Juliet, ontving ik eindelijk mijn nieuwe OV chipkaart met 40% NS korting en verpestte ik mijn nieuwe Uggs door er een lading frituurvet over heen te gooien.
Mooi begin! Fijn weekend, until next time!

>Back on track

>

Photobucket
Met min vijf en spekgladde wegen liep ik in enkel een dunne legging en een truitje door de duinen te rennen alsof mijn leven er vanaf hing afgelopen winter. Toen werd het zomer, ging de zon schijnen en verloor ik mijn hardloopschoenen uit het oog. Zo gaat het ieder jaar. Ik zou kunnen zeggen ‘wat vreemd’ maar ergens weet ik heus wel waarom ik ’s winters wel mijn weg naar mijn hardloopschoenen weet te vinden en ’s zomers die dingen altijd spoorloos zijn. In de zomer heb ik het gewoon een tikkeltje drukker en van drie dagen verval komt een week verval, van een week verval komt een maand verval, wat vervolgens uitloopt in een complete zomer van sportieve afwezigheid.
Vandaag, 18 september, drie dagen voordat de herfst officieel zijn intrede zal doen, verzamelde ik eindelijk genoeg moed om mijn hardloopschoenen op te zoeken. Ik had even daarvoor een programmaatje van Nike gedownload dat bijhoudt hoe lang, hoe hard en waar ik loop (met GPS, geen sensor meer nodig dus!) en dat moest ik natuurlijk even uitproberen. Ik liep een klein half uur, vijf kilometer precies. We zijn nog lang niet op het niveau van een paar maanden geleden, maar het begin is er en met deze super leuke nieuwe gadget ben ik weer extra gemotiveerd.
Mijn doel? De eerst komende tijd mijn vijf kilometer perfectioneren en als mijn spieren dan weer back in track zijn weer over gaan op tien kilometers, wat halloooo volgend jaar wil ik toch echt een keer een halve marathon gaan lopen!
Liefs,

>Screw the Diet for the day

>

Inmiddels eet ik nu zeven weken gezond. Oke, er gaat geen dag voorbij zonder (pure) chocolade en er zijn stiekem heus ook wel nachten geweest dat ik toch een paar chipjes at, maar ik heb het altijd in de hand gehouden. Vandaag echter, is een drama.
Ik heb donderdag een tentamen en ik heb er serieus nog niks aan gedaan. Of ik het druk heb met andere dingen? Ook niet echt. Je kent het wel, blogs continu vernieuwen, The Hills kijken (gedownload, want MTV.com is zo flauw geweest om alle filmpjes alleen voor de VS toegankelijk te maken) en verder kijk ik erg vaak naar de uitgebreide (en gisteren zelfs compleet herschreven) aantekeningen van mijn geschiedenisvak, maar het blijft bij het werpen van steelse blikken.
En de hele dag kan ik aan niks anders dan eten denken. Wij hebben een la in de koelkast, volledig gewijd aan chocola. Marsen, Twixen, 5 verschillende soorten Milka, paaseitjes, Bounty’s, pure chocolade, paashazen.. you name it, it’s in there. En ik wil de hele dag dus al een Mars. Misschien had ik er vanmorgen om elf uur beter gelijk aan toe kunnen geven, want nu heb ik dus heel de dag ‘gezonde’ dingen gegeten die bij elkaar net zoveel calorieën bevatten als vier Marsen. 
Maar inmiddels wil ik niet alleen meer een Mars. Ik heb ook echt zin in Ben & Jerry’s ijs, ik heb trek in slagroomsoezen en ik wil een pizza. Mijn grootste strijd heb ik geleverd in de supermarkt. Mijn moeder vroeg of ik even boodschappen wilde doen en aangezien ik toch alleen maar aan het lanterfanten was had ik geen excuus. Alles wat ik nodig had was er natuurlijk niet en dan lijkt al het andere in de winkel ineens zo aantrekkelijk. Uiteindelijk liep ik de supermarkt uit met een bak kwark en een doos perenijsjes.
Ik zit nu wel echt vol. Ik heb twee perenijsjes op en de hele bak Optimel kwark is leeg.  En nu komt natuurlijk net mijn zusje thuis met een zelf gebrouwen baksel. Het schijnen zandkoekjes te moeten voorstellen, maar het ziet er uit als boterkoek. Daar moet ik natuurlijk wel een stukje van proberen. Ik bedoel, dat is toch asociaal om niet te proberen, heeft ze zo haar best opgedaan. Inmiddels heb ik maar liefst een hele vierkante centimeter geproefd en is mijn vermoeden bevestigd; Een kruising tussen zandkoekjes en boterkoek, maar wel geslaagd.
Goed, tot zover mijn dieetperikelen voor vandaag. Ik denk dat ik vandaag maar eventjes als een SAS-dag beschouw. Dat mag ook wel eens vind ik. Doe ik morgen gewoon weer verantwoord.
Liefs.