>Happiness is…

>

May I present to you, Annemerel, sans make-up & with a dash of colour…
Photobucket Photobucket Photobucket 
Ik ben gelukkig, ik ben vrolijk, ik ben op de weegschaal geweest, baalde vijf minuten na de schokkende ontdekking nog geen ons te zijn afgevallen, was toen gelukkig al weer heel snel vrolijk toen ik zonder moeite in mijn strakke skinny gleed. Was gister even verdrietig toen vrijwel het gehele personeel van elzenduin inclusief mijn significant other met z’n alle uit gingen, was vanmorgen toen ik om negen uur uitgeslapen wakker werd toch wel heel erg blij dat ik me niet had laten verleiden tot drank en broodjes shoarma. Baalde even toen ik aan mijn scriptie wilde beginnen en ik er achter kwam het verkeerde boek uit de Universiteit’s Bibliotheek te hebben meegenomen. Was daarna weer gelukkig omdat ik daarom lekker met mijn dikke pil over de moderne Duitse geschiedenis in het zonnetje in de tuin kon zitten. Werd met nog meer geluk overspoelt toen ik een uurtje heerlijk al mijn zorgen in de duinen van me afrende. En nu nog steeds voel ik me voldaan. Ik heb mijn nieuwste liefde, mijn vrolijk gekleurde sjaal comfortabel om mijn nek geslagen en ik zit heerlijk in het zonnetje even te genieten, voordat ik weer naar mijn werk ga.

Ja weet je wanneer je weet dat je je leven op een rijtje hebt? Als je gewoon gelukkig bent zonder dat je een duidelijke reden voor je geluk kunt aangeven.

Amen.

Liefs,
Annemerel

>Spring is in the air!

>

Photobucket

Soms heb je van die momenten, dat je gewoon eventjes heel erg gelukkig bent. Je zorgen komen morgen, of misschien overmorgen wel weer. Je voelt je gewoon vitaal, springlevend, vol energie, wil het liefst een gat in de lucht springen ook al weet je eigenlijk niet precies waarom. In de spiegel ziet het er ook ineens goed uit, die stevige benen lijken ineens mooie vormen te bezitten, er is geen puistje te zien. Ja dat soort dagen zijn echt fijn en helaas een schaarstegoed. Maar vandaag, is voor mij zo’n dag.
Ik werd wakker van de zon die prikte in mijn ogen, hoewel dat eerlijk gezegd niet meteen een goed humeur opleverde (de zon prikte echt en het begon in samenwerking met mijn katten-haren allergie echt te jeuken), maar alles wat daarna kwam maakte het meer dan goed. 
En het gekke is eigenlijk zijn er helemaal niet zulke bijzondere dingen gebeurd. Het enige wat ik gedaan heb is een uurtje hardlopen door de duinen, met een stralend zonnetje en mijn wintersport-afspeellijst op mijn iPod. Dat gaf best wel een heel erg goed gevoel. En nu zit ik in de tuin, alweer in het zonnetje. Ik heb mijn leren jasje aan, mijn sjaal zit drie keer om mijn nek geslagen en mijn voeten moet ik warm houden in mijn uggs. Het is duidelijk nog geen zomer, maar ik voel en ruik de lente en de zon die mijn gezicht verwarmt maakt mij godsgruwelijk gelukkig.
Ik heb verdomme vlinders in mijn buik, zo’n gevoel. Zo’n onoverwinnelijk, opgewonden gevoel. 
Misschien moet ik toch maar een huisje in California gaan zoeken. Ik ben duidelijk voor zonnig-weer geboren. 
Liefs,
Annemerel

I’m doing good, I’m doing great!

Toen ik gister schreef dat ik helemaal geen spannende dingen beleefde, was ik stiekem eventjes vergeten dat ik wel een super leuke Valentijn gehad heb, terwijl we het niet eens vierden.. Het begon al bij het wakker worden, er werd ineens een ‘I Love You’ chocolaatje naast me neer gelegd. Okee, dat ik die chocolaatjes drie weken geleden aan hem gegeven had laten we nu eventjes buiten beschouwing, het gaat om het gebaar toch?

’s Avonds zijn we culinair bezig geweest. Eerst wilden we lekker uit eten, toen bedacht ik me dat we allebei vrij weinig geld meer hadden en nog eventjes later kwam de oplossing, zelf sushi maken. Nou denk ik dat we voor hetzelfde geld als dat we aan ingredienten hebben uitgegeven ook makkelijk uit eten hadden kunnen gaan, maar het idee was leuk. Eigenlijk was dit misschien zelfs nog wel leuker dan uiteten, ik bedoel.. nu hebben we echt met liefde samen gewerkt en ik heb iets geleerd (sushi rijst plakt, sushi’s zelf maken is duurder dan bij een all you can eat sushi restaurant eten, ik heb vrij weinig geduld als ik honger heb, en afwassen is niet mijn ding). Haha, nu klinkt het allemaal heel stom terwijl het super leuk en lekker was.
Gistermiddag heb ik bij gebrek aan betere activiteiten (ik moet straks eerst boeken halen bij de bibliotheek voordat ik verder kan met mijn scriptie) pancakes gebakken. Ongeveer de pancakes uit het recept wat ik een paar weken geleden liet ziet, maar dan iets anders. Dit keer waren het namelijk ‘Vanille pancakes’ en ze waren serieus zo zoet dat ik niet eens meer poedersuiker of stroop nodig had! Het is ook zo ontzettend makkelijk..
Recept voor twaalf pancakes (65 calorieën per stuk, ja dat heb ik zelf uitgerekend want ik was eigenlijk best wel benieuwd)
100gr tarwebloem, 200ml melk, vijf zakjes vanillesuiker (Dr. Oetker), half zakje backing powder (Dr. Oetker), eetlepel zonnebloemolie en een snufje zout, goed mixen, beetje roomboter in een koekenpan en met een kleine soeplepel mooie ronde hoopjes maken.. et voilà.
Ik ben er in totaal misschien vijftien minuten mee bezig geweest en het was zooo ontzettend lekker. Mijn zusje kwam net uit school en die rook de vanillesuiker al toen ze de buiten was, haha die was ook blij dat ze lekker aan kon vallen (en ik was blij dat ik ze niet allemaal alleen op hoefde te eten!)
Goed het gaat weer lekker over eten vandaag, en dat terwijl ik er eigenlijk veel minder aan denk. Sinds 1 februari heb ik geen een keer een asociale vreetbui gehad, terwijl ik die in januari echt minstens twee keer per week had, en het laatste half jaar van 2009 zelfs bijna iedere dag. Ik zeg, I’m doing good, I’m doing great. Allermooiste van dit alles.. Mijn huid (zegt dit heel voorzichtig, en klopt het tegelijkertijd af..) ziet er echt prachtig uit. Ik heb as we speak geen puistjes en nog maar een paar hele kleine onzuiverheden. Slaat de antibiotica eindelijk aan? Werpt het gezonde eten haar vruchten af? Komt het door de biergistpillen die ik sinds twee weken slik (Thanks Genesis)? Of is dit tijdelijk? Ik weet het niet, maar geniet er maar van zolang het zo is.
Well.. Het is half acht, ik ga maar eens aan de yoga, moet mijn bus van negen uur zien te halen, straks lekker lunchen met Laura en daarna college! Wordt een lekker druk dagje vandaag.. But I’m loving it.
Liefs.

>From diets to semi-diets

>

Nou die verjaardag gisteravond heb ik ook zonder al te veel kleerscheuren overleefd. Serieus verjaardagen zijn met Kerst & Sinterklaas samen echt de grootste uitdagingen voor een semi-dieet. Inderdaad ik noem het nu een semi-dieet. Ik ben van dat hele gekke dieetidee een beetje afgestapt. Ik bedoel, erg veel resultaat had het toch niet, ik zou het vast niet al te lang volhouden en hallo, waar is het ook eigenlijk voor nodig? Okee ik heb geen zin om nieuwe spijkerbroeken te kopen, maar zou ze toch wel weer een keer willen dragen.. nou jammer dan, ik heb genoeg jurkjes en rokjes in mijn kast hangen en die rekken gelukkig wel mee :).
Vandaag heb ik alweer een verjaardag, dit keer is mijn oma de gelukkige. Over een uurtje mag ik er naartoe en dan mag ik me weer heerlijk gaan beheersen (want ook al is mijn dieet gereduceerd tot een semi-dieet, mezelf volstoppen met chips is nog steeds niet de bedoeling). Het aller fijnste is dat we lekker uit eten gaan. En niet naar een restaurant waar je een gerecht besteld en daar dan aan vast zit, nee naar zo’n chineeswokbuffet. Ik ben daar volgens mij nog nooit weggegaan zonder minstens vijf borden vol tot de laatste kruimel op te eten. Ja dat wordt ook weer spannend.
Maar.. ik heb vandaag alvast wel heel erg sportief gedaan! Een half uur yoga en een uur op de hometrainer, voorzorgsmaatregelen ;-). Ik zou graag willen dat er meer uren in de dag zaten zodat ik dit iedere dag kon doen, na anderhalf uur sporten voel ik me echt op en top gezond en lekker. Ik heb ook echt weer zin om naar buiten te gaan, lekker hardlopen. Maar de weersomstandigheden voldoen nog niet helemaal aan mijn kwalificaties. Van mij mag het snel lente worden, kan niet wachten om met een lekker zonnetje, maar toch nog wel frisse lucht, over het strand te rennen. Dat vind ik zo’n ultiem gevoel. Ultiemer dan een bak Ben & Jerry’s Brownie fudge gecombineerd met Gossip Girl (en dat zegt wat!)
Zo en nu ga ik mijn nagels weer mooi paars lakken. Ik ben helemaal fan van mijn OPI lakjes. Ik draag nu al anderhalve week een parelmoerkleurtje en zoals jullie op de foto’s van gisteren kunnen zien, het zit nog perfect. Maar ik heb nu zin in paars, dus ik haal het er toch maar weer eens af.
Liefs.

>Daddy’s birthdaypresent & My first iMovie experience

>

Een kieskeurige jarige vader die alleen maar een lieve dochter en dure apparaten met stekkertjes wenst, plus een perfectionistische dochter die de afgelopen periode iets te veel geld aan zich zelf heeft uitgegeven, staat gelijk aan cadeautjesdrama. 
Papa wordt morgen alweer 53 jaar en net zoals eigenlijk ieder jaar was het weer een waar dilemma, wat koop ik in godsnaam voor mijn vader. Zijn er überhaupt vaders waarvoor het makkelijk is een leuk, betaalbaar cadeautje te kopen? Tien jaar geleden kwam ik er nog vanaf met een flesje douchegel, de afgelopen jaren vond ik altijd op het laatste moment nog wel een leuke net uitgekomen CD, maar dit jaar…
Op het allerlaatste moment, vanmiddag rond een uurtje of vier, toen ik onder de douche stond en mijn gezicht erg droog aanvoelde had ik eindelijk mijn eu-re-ka moment. Klaagde papa niet ook altijd over een droge, trekkerige huid? En zei hij niet laatst tegen mijn moeder ‘het is niet eerlijk dat jij allemaal crèmes hebt tegen de rimpels en ik niet’. 
Een lekker antirimpelcremmetje van Biotherm is het uiteindelijk geworden. Nu heb ik echt de eerst komende tijd geen geld meer te besteden, maar dat maakt niet uit. Ik heb een cadeau, that’s all that matters.
Verder ben ik ook al sinds gisteravond bezig met iMovie. Voor een nieuw vak, web 2.0, moet ik een filmpje maken over het internet. Ik heb wat raw footage gekregen en verder is me veel plezier gewenst. Ik heb serieus nog nooit een filmpje gemaakt, heb in de bijna drie jaar dat ik nu met Apple werk iMovie nog nooit geopend, maar nu ben ik helemaal in de ban. Ik ben nu bijna klaar (na minstens twaalf uur werk…. haha dit zou ik normaal nooit doen voor een opdracht die amper mee telt) en het resultaat is een beetje een ratjetoe van verschillend beeldmateriaal, maar ik vind het helemaal prima. Gisteravond rond deze tijd had ik nog nooit iMovie geopend, nu heb ik een echt filmpje, hihi. Het kan alleen maar beter worden toch? Als ‘ie ready is zet ik hem op youtube :) (ik heb daar al jaren een account, ook al heb ik dus nog nooit een filmpje gemaakt!)
Zo en nu ga ik lekker eten. Ik heb vandaag geleefd op twee meergranenbroodjes, een bakje kwark en wat amandelen die mijn moeder zowat in mijn mond duwde. Ik was zo druk met mijn filmpje dat ik niet eens dacht aan eten. Hoe raar is dat? (trouwens niks van te zien op de weegschaal, ik heb al een paar dagen niet gesnoept en alweer een kilo aangekomen.. vanaf vandaag ga ik echt NOOIT meer op de weegschaal, dus.)
Liefs!