Dus, vorige week kondigde ik aan dat ik afgelopen weekend zou gaan plannen en dan deze week geen missers zou hebben. Heel leuk op papier, maar afgelopen weekend had ik het ineens drukker dan ik aanvankelijk gedacht had en het plannen schoot er een klein beetje bij in. Oeps. Maar, geen probleem, maandag ging ik toch niet naar kantoor en werkte ik thuis, dus was de kans op missers kleiner (veel mensen gaan thuis de fout in, ik ga op kantoor de fout in, omdat ik dan niet zelf een lekkere lunch kan bereiden en omdat er altijd wel iemand is die trakteert, heel vervelend natuurlijk..). Dinsdag zou de dag van het bakken en plannen worden.
Maar dinsdag ging niet als gepland. De titel van deze blog is ‘know your weakness’ en dinsdag kwamen mijn twee zwakheden naar boven. Ten eerste werd ik wakker met hoofdpijn, misselijkheid en een naar gevoel in mijn keel. Normaliter wil ik dan meteen naar cola en saucijzenbroodjes grijpen. Maar ik hield me in en ging gewoon voor havermout. Maar toen besloot ik na een bezoekje aan de podoloog naar de stad te rijden om een nieuwe foundation te kopen (omdat ik mijn twee weken oude foundation de avond ervoor in 1000 stukjes op de grond had laten vallen, zo zonde!).
Ik reed een route die ik nog nooit eerder gereden had en ik kwam op plekken in Den Haag waar ik nog nooit eerder geweest was. Ik reed met Google Maps als navigatie en dat ging goed, totdat ik een afslag te vroeg naar rechts ging en ik ineens een kwartier extra op mijn navigatie zag staan. Toen begon ik chagrijnig te worden. Toen vervolgens ook nog iedereen als slome slakken ging rijden en alle stoplichten op rood gingen (en lang ook) was ik kwaad. Maar ik zou nog veel kwader worden, want ik kon geen vrije parkeergarage vinden toen ik eenmaal in de stad was.
Toen ik eindelijk een vrije parkeergarage gevonden had liep ik linea recta naar de Bijenkorf voor dezelfde Lancôme foundation die ik twee weken eerder ook al gekocht had (hoe zuur is dat?), toen ik had afgerekend rende ik (letterlijk) terug naar mijn auto en stak ik mijn creditcard in de automaat om de twee euro parkeerkosten te betalen. Creditcard werd niet herkend. No. Pinpas 1, werd niet herkend, pinpas 2… werd niet herkend, pinpas 3 dan maar… OOK NIET HERKEND. Kon ik dus weer terug de stad in op zoek naar een pinautomaat voor cash.
Nu ik dit allemaal zo schrijf denk ik.. ja, ok, lekker boeiend dat moet dan maar.. en dat zei ik ook in mijn hoofd wel tegen mezelf, maar op dat moment was ik woedend. Ik voelde me niet lekker, had nog veel dingen te doen, ik had geen tijd voor dit soort grapjes en… ik begon honger te krijgen. Omdat ik niet verwacht had om 12.00u nog in de stad te zijn (ik dacht dat ik 10.30u thuis zou zijn) had ik geen eten mee genomen. En toen ging het dus fout.. toen ben ik naar de Albert Heijn gegaan voor dat saucijzenbroodje dat ik al sinds die ochtend wilde hebben.
Ken je zwakheden.. mijn grootste zwakheid is ‘emotie’. Als ik ook maar een klein beetje honger heb en tegelijkertijd emotioneel niet helemaal toerekeningsvatbaar ben (dat tweede is overigens ook vaak het gevolg van het eerste.. als ik honger heb ben ik sowieso al niet 100% toerekeningsvatbaar meer), dan ga ik de fout in. En daarom mensen.. ga ik morgen écht plannen, ga ik écht de keuken in en ga ik er voor zorgen dat zo’n situatie zoals dinsdag niet meer voorkomt. Want eh.. misschien denk je, wat maakt één saucijzenbroodje nu uit? Nu.. één saucijzenbroodje, veroorzaakt dus een sneeuwbaleffect bij mij. Van één saucijzenbroodje komt een zak autodrop (want het maakt toch allemaal niets meer uit) en als je vriend dan vraagt of je een bak Ben & Jerry’s met hem wilt delen, wie ben jij dan om nee te zeggen?
Plannen dus, minder stressen, beter op mijn navigatie letten en misschien een iets minder strak schema aanhouden, zodat ik ook niet hoéf te stressen.
Liefs,
Annemerel
Dit is zo herkenbaar, zelf ga ik juist thuis heel snel de fout in, met name als ik een rot dag op kantoor heb gehad en direct uit het werk naar de Ah ga, dan vind ik dat ik die reep Tony’s gewoon verdien…..
Ik zou dit verhaal zo ook geschreven kunnen hebben. Mijn weakness is ook zeker eten in dit soort gevallen, een echte emotie-eter… Als het niet goed gaat op mijn werk, als ik veel aan mijn hoofd heb, als er een ‘controversiele’ blogpost geschreven moet worden (jaja…) dan moet ik eten. Terwijl ik normaal wel van het gezonde ben, geen suiker eet etc. Maar soms… Zucht! Ik doe mee met je voornemen; minder stressen.
Als ik jou innerlijke oorlog zo lees realiseer ik mij dat ik er eigenlijk wel een beetje blij mee ben dat ik mijn lichaam als stok achter de deur heb ik zulke gevallen. Met mijn allergieën. Vet = misselijk worden, coolzuurhoudendedranken = buikpijn & suiker geeft me een buik als een ballon. En ja, dat maakt het iets makkelijker om lekkernijen te laten staan, omdat je in de kroeg echt niet een opmerking wil krijgen in de trend van, dat jij alcohol durf te drinken als je zwanger ben.. En ja mijn lijf neemt mij dus een aardige innerlijke strijd af of straft mij daarna meteen af.
Mooie, eerlijke post en gelijk een eye-opener!
En niet te streng voor jezelf zijn :) Kus!
Oh nee, wat een rotdag :-(
Haha, ik word ook een tikkeltje chagrijnig als ik honger heb, maar heb er niet zoveel last van als jij ;) Een emo-eter ben ik gelukkig niet, al houd ik wel van goed (en veel, aii) eten, zoals het een Bourgondiër betaamt ;)
Dat heb ik ook al-tijd in de stad! Grrr
Herkenbaar, ik kan ook chagerijnig worden van niet eten. Helemaal op het werk als het druk is, dan ben ik net een autist hoor. 11 uur is etenstijd, zo niet dan ben ik chagerijnig haha.
En ik kan me ook voorstellen dat je chagerijnig wordt van niet een parkeerplek vinden, dat lijkt me echt naar.
Haha same here, ik vreet me soms helemaal vol in alles wat ik in huis heb. Maar ik baal er dan weer niet van, omdat ik over het algemeen wel gezond eet. Dus die ene chocoladereep (of twee) zullen wel niet zoveel uitmaken. Eten is mijn lievelingshobby, ik wil daar alleen maar op een positieve manier mee bezig zijn <3 Hopelijk gaat vandaag beter dan die horrordag!
Herkenbaar, maar voor dat soort momenten is het altijd handig om een snack in je tas te hebben. Een mueslireep ofzo. Ook niet superdesuperhealthy, maar altijd beter dan een saucijzenbroodje. ;)
Ah joh, niet zo tutten. Kan jou het schelen voor een keer.
Haha, dit klinkt ook voor mij heel herkenbaar! Ik ga snoepen (kruidnoten op het moment, oké of (en) Tony’s) omdat ik vind dat ik het verdient heb: ik heb hard gewerkt, een stuk afgekregen, een moeilijk beslissing genomen, of ik moet die beslissing nog maken en dat is moeilijk, ik ben ziekjes, ik heb toch al gesport, ik ga toch nog sporten.. altijd is er eigenlijk wel een reden te bedenken. En als ik dan eenmaal ga eten, ja… Dus daarom: doordeweeks gezond eten en niet snoepen en in het weekend er iets losser mee omgaan, maar me niet helemaal volvreten! Daar wordt ik aan het einde van de dag toch eigenlijk niet gelukkiger van…
heel herkenbaar… ik ben ook een emotionele eter :s
en inderdaad als je één iets toestaat dan is het hek van de dam… Same here!
Leuk artikel :)
Oeh herkenbaar en vervelend… Ik vind ook al snel dat ik iets ‘verdiend’ heb. Nou komt het er bij mij gelukkig niet zo snel aan (even afkloppen) en ik ben ook niet met een fitforlife programma bezig ofzo, maar ja, het kan wel eens vervelend worden ja.
Ohhh Annemerel, I feel your pain,
ik heb hier ook enorm veel moeite mee!
ik ben benieuwd naar je oplossing :)
Andere oplossing: openbaar vervoer of fiets?
Hahaha heel erg herkenbaar! Ik heb net zo’n effect met boodschappen doen als je honger hebt… ^^
Pff wat een dag, zo één die maar beter snel voorbij kan zijn en die je ook graag snel vergeet. Ja logisch dat je dan toch naar iets verkeerd gaat grijpen..
Herkenbaar ik had dit vanochtend
Herkenbaarheid alom… Zo ook hier!
Toevallig kom ik net van de supermarkt, waar ik heen ging met honger. Dat is echt een don’t, maar ik deed het toch. Stond een kwartier voor de bakkers afdeling, kijkend naar de lekkernijen. Oooh wat is het dan moeilijk je in te houden en niks te kopen!
Gister moest ik de koopavond werken en ik had er zo geen zin want ik was al vanaf zaterdag iedere dag op het werk en o wat vond ik mezelf zielig. Als kassakoopje hadden we kruidnootjes (stond ik dus al de hele avond tegenaan te kijken), en die gingen dus mee naar huis. En niet om aan mijn moeder of vriend te geven, nee ik heb ze allemaal zelf opgegeten :(
Herkenbaar! Hoe goed ik ook bezig ben, als ik eenmaal écht honger heb, is er geen houden meer aan. Dan word ik chagrijnig, & ga ik mezelf zielig vinden omdat ik geen eten heb. Zelfs wanneer ik eenmaal thuis ben en een prima maaltijd kan bereiden, krijg ik het dan vaak nog voor elkaar om terwijl alles op het vuur staat een reep chocola naar binnen te werken… oeps
Oh ik ken het, ik ken het! Vooral dat sneeuwbaleffect…
Herkenbaar dit! En wat balen van je foundation!!
ik ben zoooooooo slecht met navigatie….
Echt heel herkenbaar, ik grijp ook naar “slecht” eten als ik gefrustreerd ben…
Liefs, Mariette
OMG Zo herkenbaar! *huilt* Dat van die emotie, maar ook dat sneeuwbaleffect. Zucht. I hear ya sister.
Wow. Zo herkenbaar dit, vooral dat sneeuwbaleffect. Want wat maakt het nou uit of ik nou een stukje chocolade neem, of gewoon intens geniet van de hele reep?!
Misschien een tip, bij mij werkt het in ieder geval wel. Ik doe nu sinds 4 weken aan Sonja Bakkeren. Het is voor mij meer om een gezondere levensstijl te creeren, meer sporten en bewuster zijn van wat ik eet. Nu ik me aan een schema kan houden (dit als ontbijt, dit tussendoor.. dit lunch en dit tussendoor, dit als diner en ’s avonds NIETS), gaat het voor mij makkelijker af om dat ook echt te doen. Alsof Sonja met een boze vinger naar me wijst als ik dan toch bijna bezwijk voor een kruidnootje…