Wat doe je als je op nieuwe schoenen loopt. Op nieuwe schoenen die niet perse gemaakt zijn om lange afstanden op te lopen. Wat doe je als je maag eigenlijk al na twee kilometer begint te knorren omdat het 13.00u is en je nog niet geluncht hebt. Wat doe je als je een lichte kramp voelt in je linkervoet die je herinnert aan de geïrriteerde peesplaat die een paar weken eerder in je voet geconstateerd is. Wat doe je als je ondanks dit alles heel veel zin hebt om een lange afstand te lopen, omdat de zon schijnt en je geen zin hebt om de mailtjes in je mailbox te beantwoorden. Is dat antwoord a) je loopt stug door, je haalt onderweg bij een tankstation wel een Milky Way om de ergste honger te stillen of is dat antwoord b) je maakt rechtsomkeert en je besluit het dit weekend nog eens te proberen.
Het juiste antwoord is natuurlijk antwoord b. En als je mijn Instagram van gistermiddag gezien hebt, dan weet je dat ik uiteindelijk ook het juiste antwoord geraden heb en hier naar gehandeld heb. Na vier kilometer zwoegen tegen de wind met een rommelende maag en een lichte irritatie in mijn voet, draaide ik me om en maakte ik er een run van 8 kilometer van. Een paar dingen vielen me op in die laatste vier kilometer.
- De pijn in mijn voet was spontaan verdwenen. Heb ik hier minder last van als mijn lichaam is opgewarmd, of moesten mijn voeten gewonen even wennen aan de nieuwe schoenen?
- Een windje in de rug helpt echt enorm, ik ging van een pace van gemiddeld 5’05 naar een gemiddelde pace van 4’45 (uiteindelijk gemiddeld 4’55 gelopen).
- Dat ik honger had was geen smoesje, toen ik thuis kwam was ik gewoon misselijk van de honger. De les die we hiervan kunnen leren; ga nooit naar buiten als je een maaltijd hebt overgeslagen.
Vandaag weer een kans. Of misschien toch morgen. We’ll see.
Liefs,
Annemerel
Verstandig gehandeld. Benieuwd naar hoe je duurloop dit weekend gaat.