CRUISIN’: #2

Wakker worden van de kolkende golven. Een heel klein beetje dansen op het water. Niet dat draaiende gevoel dat je hebt als je je bed in stapt na een glaasje te veel, maar een heerlijk rozig gevoel. Als ik mijn gordijnen opensla is het plaatje compleet, de zon is net boven de bergtoppen opgekomen, de prachtige azuurblauwe zee (sta nu pas stil dat ‘azuurblauw’ hier vandaan moet komen), het milde zeewindje. Ik plof op mijn balkon met mijn boek, schenk mezelf een glas mango sap in (ik had m’n butler kunnen bellen, maar dat vond ik ietwat overdreven) en ik werd langzaam wakker.

Vervolgens de douche.. Serieus. Ik heb nog nooit zo’n fijne krachtige straal gehad. Ik heb de afgelopen twee jaar toch in heel wat mooie hotels geslapen, maar de douche op dit schip is niet te overtreffen. Vreemd eigenlijk, want toen ik met deze cruise instemde dacht ik dat ik een soort caravan douche zou hebben, zo’n badkamer waarin douche en toilet op één vierkante meter zit. Niets is minder waar. En dat geldt niet alleen voor de hutten van de exclusieve Yacht Club waarin ik verblijf.

Ik dacht niet dat ik ooit nog onder de douche vandaan wilde komen, maar het ontbijt wachtte op me. We ontbeten à la carte in het Yacht Club gedeelte. Ik beste een omelet met champignons, Noorse zalm en vers fruit met groene thee en een glas vers grapefruitsap. Niet verkeerd. Niet verkeerd.

Na het ontbijt was het tijd voor een cocktail bij het zwembad. Ok, ok. Een alcoholvrije cocktail dan. De Mojito ‘zero’ (zero als in geen alcohol, we doen niet aan nepsuikers natuurlijk!) ging er om tien uur al zonder problemen in. Het was lekker weer, niet te warm, niet te koud, een waterig zonnetje. Nee, perfect vertoeven.

Rond twaalf uur meerden we aan in Corfu. Tijdens het aanmeren kun je er voor kiezen op de boot te blijven (als je houdt van rust is dit een aanrader, want het schip stroomt vrijwel helemaal leeg en je hebt het zwembad dus bijna voor jezelf), maar je kunt natuurlijk ook de stad in. Vanuit MSC worden er meerdere excursies georganiseerd, wij kozen ervoor om Corfu te voet te verkennen.

Lekker slenteren langs de boulevard, foto’s maken, genieten van het mooie weer. Ik heb helaas geen tijd gehad om op zoek te gaan naar jullie hotspots want te voet kun je helaas niet het hele eiland af binnen de paar uur die je op Corfu verblijft.

We kwamen ruim op tijd weer terug bij het schip en spendeerden de rest van de middag in het bubbelbad waar we cocktails (zonder alcohol) dronken en genoten van het zonnetje. Dat zonnetje is voor september overigens nog lekker sterk en zeer nadrukkelijk aanwezig. Ik hou er wel van ;-).

Omdat we gisteravond waren uitgenodigd aan tafel bij de kapitein, zouden we pas om half tien aan tafel gaan. We hadden geluncht met pinda’s uit de minibar, dus rond een uur of 18.00u ging die maag wel rommelen. Om de tijd te overbruggen liepen we naar het restaurant dat de hele dag geopend is en waar je de hele dag gratis kunt eten. Je kunt gaan voor gezonde opties zoals salades, maar onze magen waren inmiddels in zo’n ver stadium dat we kozen voor hotdogs en hamburgers. Niet verkeerd. Of nou ja, misschien wel een beetje verkeerd. Maar wel verdomd goed te doen..

Rond half zeven heb ik me terug getrokken op mijn kamer en ben ik lekker op het balkon gaan zitten. De boot was inmiddels alweer vertrokken en we voeren rustig verder langs de kust van het Griekse vasteland. Heel rustgevend dit. Als ik vier dagen tot mijn eigen kamer zou zijn toegewezen, zou ik me ook prima kunnen vermaken. Hoewel de boot extreem groot is, heb ik in mijn kamer het idee dat ik alleen op zee ben, in plaats van met 4500 man + 1500 man personeel. Heel bijzonder. Ik zou hier best aan kunnen (en willen) wennen.

Ik was van te voren een klein beetje bang dat ik tijdens de cruise afgesloten zou zijn van de buitenwereld doordat je op zee vaak maritiem telefoonnetwerk hebt. Maar omdat deze cruise voor het grootste gedeelte langs de kust vaart, heb je eigenlijk vrijwel altijd normaal Europees netwerk. Heel fijn.

Goed, dinner with the Captain. Wat een grap. Ik ben heel blij dat mijn moeder me het advies gaf om een aantal nette kledingstukken mee te nemen, want ik had zelf het idee om alleen met handbagage (en dus het hoognodige) te reizen omdat ik altijd bang ben dat mijn koffer kwijtraakt op vluchten waarbij ik moet overstappen. Ik ben blij dat ik nu gewoon iets aan kan trekken wat redelijk binnen de dresscode valt (formeel). For your information, het is mijn zwarte jumpsuit van ZARA die ik de afgelopen anderhalf jaar écht altijd draag als ik er ook maar een klein beetje netjes uit moet zien. Over goede investeringen gesproken…

The Captains Dinner was een hele ervaring. Ik moet toegeven dat ik van te voren ietwat sceptisch was, maar het was heel gaaf om mee te maken. Natuurlijk zat ik naast de meest ‘lollige’ officier uit het gezelschap, maar zoals hij zelf zei ‘ik moet het wel ‘fun’ maken, ik zit zeven maanden op dit schip’ daar zit natuurlijk wel wat in. De avond was in ieder geval heel erg speciaal. Stiekem baal ik nu dat ik mijn bakbeest van een camera niet meegesleept heb, vond ik ‘gek’, maar ik had jullie graag een impressie gegeven.

Toen om 23.00u het dessert geserveerd werd gingen alle lichten uit en werd er een vrolijk Italiaans deuntje gespeeld. What’s happening? Van alle kanten komen er ijstaarten met vuurwerk naar beneden, geserveerd door het voltallige bedienende personeel. Vervolgens stelt zowel de witte brigade (keuken) als de zwarte (bediening) zich op en wordt iedereen bedankt. Het is een geregisseerd spel, maar ik vind het heel gaaf om te zien. Als de ijstaart op is zie ik de kapitein aan zijn servet frunniken en naar mij gebaren, niet veel later wordt het klassieke Italiaanse nummer ‘Volare’ ingezet en zwaait het voltallige restaurant (1000 man) met zijn servet boven zijn hoofd en zingt uit volle borst ‘Vo-la-reeee oh oh oh’. Lachen.

Na het diner dronken we nog een drankje, maar Granny taaide al snel af naar haar hotelkamer.. Ik ga morgenochtend echt proberen hard te lopen. Vandaag heb ik het laten schieten omdat ik een ontstoken blaar op mijn kleine teen heb (sorry mam, ik zal volgende keer beter opletten!) maar ik heb nu gezien dat de running track super zacht is. Ik ga het morgenochtend maar eens barefoot proberen. Gewoon een paar rondjes. Zodat ik de ervaring toch heb. En dan meren we om 8.00u aan in Dubrovnik. Ik ben heel benieuwd.

Liefs,
Annemerel