CURAÇAO: #2

Zoals ik eigenlijk al verwacht had, werd ik wakker voordat de klok goed en wel zes uur geslagen had. Niet erg, want dan kon ik tenminste nog even met mijn MacBook in bed liggen. Ik begon aan mijn eerste Snapshot Diary en sms’te Marloes om 6.30u. Wakker? Yes. Lopen? Over een kwartier?! Yes. En zo stond ik om kwart voor zeven in hardloopkleding buiten.

Running in Curaçao!
Ondanks het vroege tijdstip was het al super warm en benauwd buiten. We hadden nog geen halve kilometer gerend of het water stroomde al over mijn hele lichaam. Daar moet je je dan gewoon maar aan over geven want er iets aan doen is uitgesloten. Rennen op Curaçao is iets minder idyllisch dan ik van te voren had voorgesteld. Ik dacht, lekker rennen over het strand, maar we zitten niet dichtbij een strand met ons hotel. Daarnaast weet ik ook niet of rennen over het strand zo fijn zou zijn, volgens mij zijn er niet echt lange stukken strand waar je over kunt rennen. Ook lopen er veel wilde honden op het eiland. Jullie weten waarschijnlijk wel dat ik bang ben voor honden.. kun je nagaan hoe bang ik ben voor WILDE honden. Door de warmte en de lange reis van de dag ervoor was het rennen nog zwaarder dan normaal. Na 2,5 kilometer keken we elkaar aan, omdraaien? En dus renden we dezelfde weg terug en liepen we uiteindelijk 5 kilometer. Ik denk dat rennen wel mogelijk moet zijn op Curaçao, maar daar hebben we echt een goede gids voor nodig die met ons mee rent.

Na een verfrissende douche snel ontbijten, want van rennen krijg je honger. We stellen zelf ons omelet samen en laten deze maken door de kok en eten verder lekker veel vers fruit en.. pancakes. Lekker!

Tour
We stappen rond half tien in het busje van onze gids Emlyn, we krijgen nogmaals een tour over het eiland. We rijden door de mooiste natuurgebieden en Emlyn vertelt ons van alles over de geschiedenis van het eiland. Wist je bijvoorbeeld dat de Spanjaarden de eerste waren die Curaçao ontdekte, de Nederlanders (de W.I.C.) zetten pas in 1634 voet aan wal.

Snorkelen
Bij de Caracas Baai stappen we uit, we gaan snorkelen bij Adrenaline Tours! Ik heb nog nooit gesnorkeld en dat is te merken, ik ga steeds veel te diep waardoor ik meer zout water aan het drinken ben dan dat ik daadwerkelijk aan het snorkelen ben. Gelukkig kom ik er in de laatste 5 minuten van het uur dat we snorkelen achter wat ik fout doe, ik ga dus te diep. Hahaha. Nou dat weten we dan voor de volgende keer. We snorkelen bij een gezonken bootje, waar heel veel mooie vissen op af komen. Met de onderwater camera die Marloes van Nikon geleend heeft maken we de mooiste foto’s (en selfies!).

Jet Ski
Na het snorkelen gaan we nog iets doen dat ik nog nooit gedaan heb, jetski-en. Marloes heeft al vier keer eerder gejetskied, dus ik vertrouw haar en ga bij haar achterop. Maar de wilde zee die we hier op Curaçao aantreffen is wel even heel iets anders. Ik heb een uur lang niets gezien, zoveel zout zat er in mijn ogen door de hoge golven. Dat ik niets kon zien was tot daar aan toe, maar Marloes, die voorop zat, zag ook niets. Op hoop van zegen, zeg maar. Pro tip voor wanneer je wil jetski-en op Curaçao, deel geen jetski, hierdoor kun je niet gaan staan en raakt iedere golf je dus in je ogen. Als je kunt staan op je jetski heb je veel minder last van dat zoute water. Gelachen hebben we wel en er kan weer wat van mijn bucketlist!

Norman
Als we om 15.00u klaar zijn met snorkelen heeft iedereen honger. We eten bij Norman, een typisch Curaçaos restaurantje waar niet eens een kaart is maar waar een paar ‘daghappen’ geserveerd worden. Ik ga voor frietjes met gefrituurde vis en een heel groot glas ijskoude cola.

Zanzibar
Na de lunch vertrekken we naar Zanzibar voor een paar uurtjes strand en het diner. Helaas geen blauwe luchten, dus geen mooie idyllische plaatjes, maar vergis je niet, achter de wolken schijnt de zon. Het was maar goed dat ik mijn rug en schouders goed had ingesmeerd, want na een uurtje ronddobberen op het water is mijn rug aardig verkleurd.

Als we een cocktail halen schrik ik, 15 euro?! Dat zijn Ibiza-prijzen!!! Gelukkig is het slechts 15 GULDEN, wat zo’n 6 euro is. Kijk, dan lusten we er nog wel één. We dineren ’s avonds bij Zanzibar en omdat we zo laat (en uitgebreid) geluncht hebben, heb ik niet erg veel honger. Ik kies voor een carpaccio en dat blijkt meer dan genoeg te zijn, zeker als ik daarna ook nog de cheesecake als dessert bestel. Rond een uurtje of 22.00u vallen de ogen aan tafel al weer dicht. Die jetlag blijft op de achtergrond toch een beetje sluimeren. Als ik om 23.00u mijn bed in stap maak ik eerst mijn snapshot diary af, maar tijdens het schrijven van mijn laatste zinnen vallen mijn ogen steeds dicht. Ik heb volgens mij zoiets geschreven als ‘En toen at ik patat met friet’. Yes, ik lag duidelijk al te slapen. Het spijt me! Ik was gewoon eh… een beetje moe. Blame it on the jetlag!

To be continued…

Liefs,
Annemerel